افتضاحی به نام مجمع

روح اله واصف/ سردبیر و مدیرمسئول پایگاه خبری تاسیسات نیوز: به نام خدا، همکاران گرامی سلام و تسلیت؛ مجمع عمومی سازمان نظام‌مهندسی ساختمان استان تهران پس از چندین بار تعویق به دلایل مختلف، سرانجام برگزار شد و ضعف مفرط سازمان در مدیریت آن تلخ و غم‌انگیز بود. در روزی که در حدود ۲۰۰۰    نفر آمده بودند تا نشان دهند که برای سازمان خود اهمیت قایلند و می‌خواهند در سازمان مردم‌نهاد خود سهیم باشند با بی‌مهری قدر دیدند!

مشاهده خبرنگار ما حاکی از آن است که درب‌های سالن اصلی باوجود دارا بودن جای خالی بسته شده بود و افراد به بالکن هدایت می‌شدند. حدود دو ساعت طول کشید تا کار ساده‌ی انتخاب هیات رییسه انجام شود. این طولانی شدن زمان در نهایت به خالی شدن تدریجی سالن انجامید.

نکته تلخ در این میان رأی‌گیری کاملاً شفاف و عیان بود. رأی‌گیری باید با اپلیکیشنی انجام می‌شد که برای هر رأی کد ملی گرفته می‌شد! پس به‌خوبی مشخص است که چه کسی به چه چیزی رأی داده است.

اعتراض ساده یکی از مهندسان ناگهان با سرکوب شدید حراست سالن مواجه شد و همکار مهندس ما با زور و کتک از سالن بیرون رانده شد و جالب است که حتی مهندسانی که سعی در جلوگیری از کتک خوردن او داشتند نیز حسابی با مشت پذیرایی شدند! فریادهای مهندسان و اعتراض آن‌ها باعث شد مجری سالن همه را به آرامش دعوت کند و اعلام کند که کسی کتک نمی‌خورد!

کاغذهایی که ردوبدل می‌شد و نام افرادی برای رأی دادن در آن‌ها نوشته بود که باوجود بار منفی بین مهندسان همان نام‌ها از صندوق رأی بیرون می‌آمدند بر جذابیت مستند ما می‌افزاید.

مراسمی که به ادعای برگزارکنندگان آن یک میلیارد و دویست میلیون تومان خرج آن شده بود، دارای نمایشگاهی جانبی بود که بی‌شک از غرفه داران آن هزینه برگزاری باید تأمین شده باشد. با جستجویی ساده در اینترنت هزینه سالن اصلی حدود صد میلیون تومان است. اگر بابت پذیرایی، فیلم‌برداری، پارکینگ و… پانصد میلیون تومان اضافه کنیم بازهم به رقمی نصف عدد اعلامی می‌رسیم و البته که رقم دریافتی از غرفه داران باید لحاظ شود. هرچند که در میان دریای صفرهای جلوی اعداد هزینه های سازمان، عدد یک میلیارد تومان بازی است!

پس از حاشیه جنجالی و حاشیه‌های دیگر و نیز طولانی شدن مجمع، مهندسان به‌تدریج سالن را ترک کردند چنان‌که مجمع از رسمیت افتاد و ادامه آن به زمانی دیگر موکول شد.

سؤال اساسی ما این است آیا این شکل قدردانی از مهندسان ما درست بود؟ قشر زحمتکشی که در خاک ساختمان‌ها خون می‌خورند و دم برنمی آرند چه می‌خواهند؟ فربه شدن پدرخوانده‌ها؟ میلیاردها پولی که حق آنان است ولی برای یک وام با بهره بالا هفت خانی را رد کنند. کدام امکان رفاهی برای آنان دیده شده است درحالی‌که کارمندان سازمان که از زحمات آن‌ها حقوق می‌گیرند هشت میلیارد تومان مشوق‌های انگیزشی گرفته‌اند. در این مورد بسیار خواهیم گفت.

تا بعد!