در این نامه با تاکید بر مطالب ذکر شده در بندهای بالا به عنوان نمونه نسبت به مقایسه قیمت هتل‌های تهران از طریق سایت‌های رزرو اقدام شد که در نتیجه مشخص شد هزینه هر شب اقامت یک نفر در یک اتاق تک‌نفره در هتل‌های تهران از ۴۰۰ هزار تومان در پایین‌ترین سطح تا یک میلیون و ۶۰۰ هزار تومان در بالاترین سطح محاسبه می‌شود که به‌طور میانگین هر شب اقامت در یک اتاق تک‌نفره یک میلیون تومان خواهد بود، این در حالی است که هزینه برق به مراتب کمتر (تاکید می‌شود بسیار کمتر) از درآمد هتل از محل اقامت یک شبانه‌روز هر مسافر است. همچنین در تمام نقاط دنیا به هتل‌ها به عنوان مراکز اقامتی و ارزآور برای کشور نگریسته می‌شود و از این رو تعرفه‌های برق آن مراکز نیز با قیمت‌های بالاتر از مشترکان خانگی محاسبه می‌شود (دقیقا برخلاف ایران) و همین موضوع باعث می‌شود که هتل‌ها نسبت به به‌کارگیری تازه‌ترین راهکارهای مصرف بهینه برق اقدام نمایند.
این درحالی است که در اغلب هتل‌های ایران نه تنها راهکارهای مدیریت مصرف رعایت نمی‌شود، بلکه این مراکز گاه به عنوان یکی از نقاط ثقل مصرف در مناطق خود تبدیل می‌شوند. در بخش دیگر این نامه آمده است صنعت برق به عنوان یکی از صنایع خدمت‌رسان که زیرساخت سایر صنایع نیز محسوب می‌شود، برای تداوم خدمت‌رسانی و تامین پایدار برق، می‌بایست هزینه‌های خود را از محل فروش برق تامین کند و همان‌طور که در بند «ب»  نیز اشاره شد، هزینه تولید هرکیلووات ساعت برق بدون محاسبه نرخ سوخت آن، حدود ۵۰۰ تومان است در حالی که این میزان برق در هتل‌ها با بیش از ۴ برابر ارزان‌تر از نرخ تولید به مصرف می‌رسد.