داستان دورنگار(تلگراف) برقی

به گزارش تاسیسات نیوز به نقل از دنیای اقتصاد، در روز 20ژوئن سال 1840 ساموئل مورس امتیاز راه‌اندازی خط تلگراف را دریافت کرد. دورنگار برقی (الکتریکی) اکنون سیستم مخابراتی منسوخی است که سیگنال‌های الکتریکی را که به پیام برگردانده می‌شوند، به سیم‌ها انتقال می‌دهد. تلگراف بی سیم توسط کلود شاپ در 1794 اختراع شد. این سیستم تصویری بود و از نشان بر (سمافور) استفاده می‌کرد؛ یک نظام الفبایی که براساس علامت‌دهنده‌های چوبی کار می‌کرد که به مسیری از نشانه‌های دیداری برای ارتباط وابسته بود.
در سال 1809، نخستین تلگراف در باواریا توسط ساموئل سمرینگ ابداع شد. او از 35 سیم با الکترودهایی طلایی در آب استفاده کرد. در 1828، اولین تلگراف در ایالات‌متحده آمریکا توسط هریسن دیار اختراع شد کسی که جرقه‌های الکتریکی را از نوارهای کاغذی تحت فرآیند تبدیلات شیمیایی ارسال کرد تا نقطه‌ها و خطوط تیره را الکترومگنت(مغناطیس الکتریکی) در 1825، یک مخترع بریتانیایی به نام ویلیام استرگن(1850-1783) پرده از اختراعی برداشت که شالوده تحول بسیار بزرگ‌تری را در ارتباطات الکترونیکی ایجاد کرد: آهن‌ربای الکتریکی. استراگن با بلند کردن 9 پوند توسط قطعه آهنی هفت اونسی که با سیم‌هایی پیچیده شده بود که از آنها جریانی از باتری تک سلولی فرستاده می‌شد، قدرت مغناطیس الکتریکی را نشان داد. به هر روی، قدرت حقیقی مغناطیس الکتریکی نقش مهمی در اختراعات بی‌شمار داشته است.
در 1830 یک آمریکایی به نام جوزف هنری (1878-1797)، با آزمایش‌های علمی خود توانایی مغناطیس الکتریکی ویلیام استراگن را برای ارتباطات در فواصل طولانی، ثابت کرد.
در 1837، دوفیزیکدان بریتانیایی به نام‌های ویلیام کوک و چارلز ویتستن، تلگراف ویتستن و کوک را با استفاده از اصول مشابه الکترومگنت (مغناطیس الکتریکی) اختراع کردند. به هر روی، این ساموئل مورس (1872-1791) بود که موفق شد از مغناطیس الکتریکی بهترین بهره را برده و اختراع جوزف هنری را ارتقا دهد. مورس از مغناطیس (آهن‌ربا) که اساس آن بر کار هنری استوار بود، طرحی اولیه برداشت. او سیستم تلگرافی اختراع کرد که موفقیتی تجاری و کاربردی در پی داشت.
ساموئل مورس در 1835 و زمانی که در دانشگاه نیویورک استاد هنر و طراحی بود، ثابت کرد که سیگنال‌ها می‌توانند توسط سیم منتقل شوند. او از پالس‌های جریان برق برای منحرف کردن مغناطیس الکتریکی‌ای استفاده کرد. اختراع ساموئل مورس سال بعد ارتقا یافت و قادر بود نقطه‌ها و خطوط تیره را روی کاغذ برجسته کند. در سال 1838 او برای اختراعش نمایشی عمومی برگزار کرد اما کنگره تنها پنج سال بعد سی هزار دلار برای ساخت خط تلگرافی آزمایشی از واشنگتن تا بالتیمور تامین کرد؛ یعنی ارتباط تلگرافی فاصله‌ای 40 مایلی.
6 سال بعد، اعضای کنگره شاهد فرستادن پیام‌های دریافتی بر بخشی از خط تلگراف بودند. در اول می‌1844 متن یک خبر به تقاطع آناپولیس( بین واشنگتن و بالتیمور) به‌صورت دستی ارسال شد؛جایی که شریک وهمکار مورس، آلفرد ویل آن را به کاخ کنگره تلگراف زد. این اولین خبری بود که با تلگراف برقی ارسال می‌شد.پیام «و خداوند چه چیزهای شگفت‌آوری دارد!» بعدها توسط کد مورس از دادگاه عالی قدیمی در کاخ کنگره ایالات‌متحده آمریکا برای همکارش در بالتیمور فرستاده شد و خط تکمیل شده به‌صورت رسمی در بیست و چهار مه سال 1844 بازگشایی شد. مورس به آنی الس ورث، دختر جوان یکی از دوستانش گفت تا کلمات پیام را انتخاب کند و او آیه 23 از کتاب مقدس: (و خداوند چه چیزهای شگفت‌آوری دارد!) را انتخاب کرد که روی نوار کاغذی ثبت شد. سیستم اولیه مورس یک کپی کاغذی با نقطه‌ها و خطوط تیره برآمده تولید می‌کرد که بعدا توسط اپراتور ترجمه می‌شد.

تلگراف همه‌گیر شد
ساموئل مورس وهمکارانش بودجه‌ای اختصاصی برای گسترش خط تلگراف به فیلادلفیا و نیویورک به دست آوردند. همزمان، شرکت‌های کوچک تلگراف، شروع به سرمایه‌گذاری در شرق، جنوب و باختر میانه کردند. در1851، صف‌های ارسال تلگراف شروع به کار کردند، همان سال شرکت وسترن یونیون تجارت را آغاز کرد. این شرکت اولین خط تلگراف فرا اقلیمی خود را در 1861 عمدتا در جاده‌های مجاز ایجاد کرد.در 1881، سیستم تلگراف پستی به دلایل اقتصادی وارد این حوزه شد. تلگراف اصلی مورس کد را بر صفحه چاپ می‌کرد. با این وجود، شیوه عملکرد تلگراف در ایالات‌متحده آمریکا به ارسال با کلید و دریافت با گوش ارتقا یافت. اپراتوری که توسط مورس آموزش می‌دید می‌توانست چهل یا پنجاه کلمه در دقیقه را ارسال کند. در سال 1900 فردریک کرید کانادایی شیوه‌ای برای تبدیل کدهای مورس به واژه ابداع کرد که سیستم تلگراف کرید نام‌گذاری شد.در 1913 وسترن یونیون دستگاهی به کار گرفت که انتقال هشت پیام همزمان را با یک سیم میسر می‌ساخت( چهار پیام در هر جهت). ماشین‌های دورنگار از حدود سال 1925 مورد استفاده قرار گرفتند. وری پلکس که در 1936 عرضه شد تا هفتاد و دو انتقال را همزمان انجام می‌داد ( سی و شش انتقال در هر جهت). دو سال بعد، وسترن یونیون اولین دستگاه فکس اتوماتیک (دورنگار) خود را عرضه کرد. در 1959 اتحادیه غرب تلکس را افتتاح کرد که مشترکان سرویس فکس یا دورنگار را قادر می‌ساخت یکدیگر را مستقیما شماره‌گیری کنند.

تلفن رقیب تلگراف شد
تا 1877 تمام ارتباطات راه دور سریع به تلگراف وابسته بود. در آن سال تکنولوژی رقیب توسعه یافت، رقیبی که بار دیگر صنعت ارتباطات را دگرگون کرد: تلفن.در سال 1879، پرونده دادخواهی بین وسترن یونیون و سیستم تلفن نوپا سرانجام با رسیدن به توافق‌نامه‌ای که به‌طور گسترده دو سرویس را از یکدیگر جدا می‌کرد پایان یافت.ساموئل مورس به‌عنوان مخترع تلگراف شناخته می‌شود اما او همچنین به خاطر تصویرسازی‌هایش مورد احترام است. نقاشی‌های او به واسطه تکنیکی بسیار حساس، صداقت و بینشی نیرومند و مجدانه نسبت به سرشت و شخصیت موضوعاتش، متمایز و تامل برانگیزند.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

انتهای پیام