«برق مایع» سوخت جدید هوایپما ها و خودروها

از هر کودکی هم که بپرسید سریعترین هواپیمای جهان چیست به احتمال زیاد به شما پاسخ می‌دهد که پرنده سیاه یا همان SR-۷۱.
این هواپیمای جاسوسی افسانه‌ای در نیروی هوایی آمریکا در دوره جنگ سرد آنقدر سریع و در ارتفاع بلند پرواز می‌کرد که هیچ موشکی نمی‌توانست آن را هدف بگیرد و رهگیری آن هم بسیار دشوار بود و خلبانان رقیب هم از تماشای دقیق آن در آسمان عاجز بودند.

این هواپیما با سرعت باورنکردنی حدود ۲۲۰۰ مایل در ساعت پرواز می‌کرد یعنی برابر با سرعت خروج گلوله از لوله تفنگ. در واقع هنوز رکورد پرواز ساحل به ساحل هواپیما معادل یک ساعت و ۴ دقیقه در دست همین هواپیما است. البته استثنای آن نیز عبارتند از شاتل‌های فضایی و موشک‌ها و مدل آزمایشی X-۱۵ که به وسیله ناسا و نیروی هوایی آمریکا آزمایش شد.
اکنون  مدل ایکس ۱۵ در موزه‌های ملی هوافضای در واشنگتن دی سی نگهداری می‌شود.
ایکس ۱۵ باند نداشت و برای افزایش سریع سرعت از زیر یک بمب افکن بی۵۲ مانند موشک کروز پرتاب می‌شد و به سرعت به لایه‌های بالای جو صعودی می‌کرد.
ایکس ۱۵ به جای موتور تنفسی جت از دو موتور موشک سوخت مایع با نیروی رانش ۵۷ هزار پوند استفاده می‌کرد. پرواز آن دو دقیقه به طول می‌انجامید و با سرعتی حدود ۴ هزار مایل در ساعت بین ۷۰ تا ۳۰۰ هزار فوت ارتفاع می‌گرفت و به لبه فضا می‌رسید.
ایکس ۱۵ سرانجام در سال ۱۹۶۷ توانست با سرعت ۶.۷ ماخ یا معادل ۴۵۲۰ مایل بر ساعت و در ارتفاع ۱۰۲ هزار فوتی رکوردی جاودانه‌ای را به نام خود ثبت کند.
جالب اینجاست که سوخت اصلی ایکس ۱۵ ماده شیمیایی بود که احتمالا بیشتر مردم آن را با پاک کننده‌های خانگی شبیه می‌دانند. آمونیک ماده اصلی سوخت ایکس ۱۵ بود. آمونیاک با وجود شهرت به شدت غیرجذابش، در واقع یک منبع انرژی فوق العاده، همه کاره، قوی و سازگار با محیط زیست است.
برخی شرکت‌های نوآور آینده را در اختیار این ماده سوختی می‌دانند و آن را فراتر از برق و انرژی فسیلی، تسخیر کننده صنایع به ویژه خودرو‌ها می‌بینند.  از برقی که مواد شیمیایی با پایه آمونیک تولید می‌کنند با عنوان برق مایع هم نام برده می‌شود.
اکنون برخی دانشمندان تاکید دارند استفاده از آمونیک به عنوان سوخت خودرو‌ها موجب می‌شود که ترکیبات بی ضرری همچون آب به محیط زیست وارد شود.
این ماده بسیار پایدار است که در شرایط عادی قابل انفجار نیست و پس از سوختن تنها بخار آب به محیط می‌دهد. این ماده تنها برای موشک و هواپیما مفید نیست و با تغییرات جزئی در هر موتور احتراق داخلی قابل استفاده است، زیرا می‌توان آن موتور را به مصرف کننده آمونیاک تبدیل کرد.
این سوخت به حدی تمیز است که می‌توانید آب خروجی از اگزوز را خنک کنید و بنوشید.
البته تا مدتی قبل تولید انبوه آمونیک سخت و گران بود، زیرا بقایای سمی را برجا می‌گذاشت، اما اکنون فناوری در حال دگرگونی است.
حتی در برخی مراکز از آمونیک به عنوان «بنزین ثانی» به صورت آزمایشی استفاده می‌شود.
‌می‌توان آمونیک را با استفاده از آب، هوا و برق تولید کرد به گونه‌ای که هزینه تولید آن کمتر از بنزین و گازوئیل می‌شود. این سوخت قابلیت رقابت در بازار جهانی چند تریلیون دلاری سوخت‌های فسیلی را دارد.
گفته می‌شود بین ۵ تا ۱۰ سال آینده آمونیاک به عنوان سوختی قابل اتکا مطرح خواهد شد، زیرا ظرفیت‌های لازم برای تحول در جهان را دارا است.
شرکتی هم که حق استفاده از آمونیاک را به ثبت رسانده است سعی دارد این فناوری را به بازار عرضه کند. سهام این شرکت در کمتر از ۲ ماه دو برابر شد، اما هنوز بخش بسیار کوچکی از بازار سرمایه را تشکیل می‌دهد.
به اعتقاد تحلیلگران اقتصادی در غرب،  سهام ASAP ارزش بررسی از سوی سرمایه گذاران را دارد، زیرا به راحتی می‌تواند در میان مدت یک یا دو رقم به قیمت سهام آن اضافه شود. ارزش ۱۰ تا صدبرابری و حتی بیشتر هم برای آن قابل تصور است.
از اینرو برخلاف تصور برخی‌ها که الکتریسته را انرژی کاملی می‌دانند، باید منتظر پیشرفت‌هایی خیره کننده از اعجاز انرژی موجود در آمونیاک بود.