نگاه اجراهای مهندسی جهان به ساختمانهای سبز
صنعت ساختمان حدود نیمی از منابع طبیعی استخراجی، حدود 20درصد از برق و بیش از 10 درصد آب آشامیدنی را در کشورهای صنعتی مورد استفاده قرار می دهد .
به گزارش تاسیسات نیوز، از نگاه زیست محیطی، نزدیک به 50 درصد هزینه‌های مربوط به انرژی در کشورهای توسعه یافته در بخش ساخت و ساز و فرآیندهای پس از ساخت صرف می‌شود. صنعت ساخت از لحاظ تولید گازهای گلخانه‌ای در رتبه نخست قرار دارد. موارد فوق، از تأثیر به سزای صنعت ساختمان به عنوان منشأ بسیاری از مسائل محیط زیستی و یک محور عمده توجه در برنامه‌ریزی توسعه پایدار حکایت دارد.
عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم تحقیقات در گفتگو اختصاصی با خبرنگار «صما» ضمن بیان این مطلب گفت: محاسبات یک شرکت مشاور انرژی نشان می‌دهد که ساختمانهای سبز دارای میزان میانگین صرفه‌جویی در انرژی ۳۰ درصد، کاهش در کربن ۳۵ درصد و صرفه‌جویی در آب مصرفی ۳۰ تا ۵۰ درصد و کاهش در نخاله های ساختمانی ۵۰ تا ۹۷ درصد هستند. به عبارت دیگر ساختمانهای سبز پرچم‌دار توسعه پایدار و ایجاد تعادل بین مسائل مربوط به سلامت محیطی، اقتصادی و اجتماعی هستند.
به گفته مهدی روانشادنیا، اخیراً مفاهیمی همچون ساختمان پایدار و ساختمان زنده نیز مطرح شده‌اند که در همه آنها توجه به سه اصل مردم، کره زمین و رونق اقتصادی اجتماعی محوریت دارند.
سخنران اولین نشست راهبر مهندسان ساختمان با اشاره به اینکه آمارها، حاکی از توجه ویژه به این مفاهیم در سراسر دنیا است، اظهار داشت: به عنوان نمونه، بر اساس گزارش سال ۲۰۰۷، موسسه ساختمان سبز، آمریکا دارای ۱۲۴۰۰ شرکت عضو است که نسبت به ۵ سال گذشته ۴ برابر شده‌اند. کارکنان این شرکت‌ها، در ۷۲ برنامه محلی شرکت می‌کنند، شرکت‌کنندگان در اجلاس‌های بین‌المللی ساختمان سبز، به بیش از ۲۰۰۰۰ نفر رشد پیداکرده‌اند. در سال ۲۰۰۷، بر اساس آمارموسسه ساختمان سبز آمریکا، بیش از 3 میلیارد فوت مربع فضای ساختمانی، بخشی از برنامه‌ی LEEDبوده است.
روانشادنیا در ادامه با اظهار به اینکه در مقایسه با ساختمانهای معمول بازار، ساختمان سبز با گواهی LEED، نقره‌ای، طلایی و پلاتینیوم، به ترتیب هزینه‌ای برابر با ۱، ۱۳، ۱۵، ۲۱ درصد را در بر دارد، گفت: پایدارترین راه‌حل، یعنی ساختمان زنده، دارای افزایش هزینه‌ی اولیه‌ای برابر با ۲۹ درصد در مقایسه با ساختمان بازار بود، با اینحال همچنان از نظر هزینه برای ساخت و اجرا و به کارگیری در یک بازه‌ی زمانی ۳۰ ساله به صرفه‌تر بود.
این استاد دانشگاه، جمع‌کردن آب باران در مخازن ذخیره آب، کاهش مصرف انرژی در اثر انتخاب جهت‌گیری مناسب ساختمان، استفاده از صفحات فوتوولتایی خورشیدی در سقف پارکینگها، بهینه کردن سایه‌بانها، به کارگیری مصالح قابل بازیافت، مدیریت بعد از سکونت، بازیافت و استفاده چند باره از آب و غیره را برخی از مثال های به کارگیری رویکرد سبز برشمردو تصریح کرد: آمار نشان می‌دهد بیش از نصف ایالات آمریکا دارای قوانینی هستند که پروژه‌هایی در ابعاد مشخص را ملزم به داشتن استانداردهای گواهیLEEDمی‌کند، شش ایالت خود را ملزم به داشتن گواهی LEEDکرده‌اند. ۹۲ شهر، استاندارد LEED را پذیرفته‌اند که بیشتر در توسعه‌های شهری استفاده می‌شود. در سال 2009 بیش از یک میلیون ساختمان در سراسر امریکا گواهینامه پایداری داشته‌اند.
و در پایان به گفته روانشاد نیا، از بررسی موارد فوق، می‌توان این پرسش‌ها را مطرح کرد: ساختارهای موجود نظام‌های فنی اجرایی کشور و نهادهایی چون نظام مهندسی ساختمان، چقدر امکان بروز ایده‌های نو، خلاقیت در طراحی و اجرا و به کارگیری روش‌های دوستدار محیط زیست را فراهم می‌کند؟ ساخت و سازهای کنونی ما چقدر متناسب با ضوابط پایداری هستند؟آیا ضوابط موجود ساختمان‌سازی سبز را تشویق می‌کند؟ آیا در کشور ما به جایگاه مشاوران انرژی ساختمان در کنار مشاوران سازه و معماری فکر شده است؟ جایگاه رفتار دوستدار محیط زیست در ارزیابی مهندسان دارای پروانه نظام مهندسی کجاست؟چگونه می‌توان برای ساختمانهای پایدار صرفه اقتصادی ایجاد کرد؟آیا در ضوابط و ساختارهای موجود جایی برای اقلیم، فرهنگ و شرایط بومی مناطق ایران وجود دارد؟چگونه می‌توان مهندس نوآور و متعهد به زیست بوم کشور تربیت کرد؟ چقدر نظام مهندسی برای شناسایی و مهیا شدن ورود زمینه‌های نو کار پژوهشی انجام داده است؟
پایان پیام /.