پیدایش ساختمان‌های اداری مدرن و تهویه مطبوع – 4
منطق موجود در این طراحی این بود که طبقات پایینی، بیشتر در معرض سر و صدا و آلودگی های خیابان بوده و ساکنان نمی توانند پنجره ها را برای ورود هوا باز کنند. این روش تا اواخر دهه ی 1920 و همچنین 1930 ادامه یافت.
مشکل بیش از حد گرم شدن دفاتر، در مقاله ی مذکور ذکر نشده و مورد بحث قرار نگرفته بود. اما یک مقاله ی جامع در مورد سرمایش اتاق های بسته در یکی از نشست های ASHVE ارائه شده و تعدادی تاسیسات سرمایش مکانیکی نیز تکمیل گردیده بود.
ساختمان اداری – Adminis tration Larkin :
اولین ساختمان اداری که به عنوان الگویی مشخص مطرح گردید، ساختمان Adminis tration Larkin بود که توسط Wright Lioyd Frank طراحی شده و در سال 1906 ساخت آن به پایان رسید.
سفارش دریافت شده از مشتری، یک ساختمان عایق بندی شده با تهویه مطبوع را درخواست نموده بود. در این سفارش، هیچ اشاره ای به سرمایش ساختمان نشده بود، اما Wright یک سیستم تبرید را به کار گرفت که آب خنک کننده را در دمای oC 10 oF 50 به کویل های خنک کننده ی تعبیه شده در دستگاه های هواساز می فرستاد.
نمای بیرونی شامل فرم و پیکره ی ساختمان، به شکل غیرمنتظره ای با معماری آن زمان تفاوت داشت. بیشتر آرشیتکت های آمریکایی در آن زمان هنوز ساختمان های اداری را به سبک هنرهای زیبا به نماهای بسیار تزیینی طراحی می کردند. ساختمان Larkin، یک ساختمان بزرگ و چنبره ای شکل بود.
Wright این ساختمان را در زندگینامه ی خود در سال 1943 به عنوان: یک تخته سنگ آجری ساده و کاملا بسته (یکی از اولین ساختمان های دارای تهویه مطبوع در قرن بیستم) توصیف می نماید. عبارت تهویه مطبوع عملا در سال 1906 ناشناخته بود و تا دهه ی 1920 مورد استفاده ی عموم قرار نگرفت.
با این که این ساختمان ظاهر بسیار متفاوتی داشت، از نظر پیکره شبیه به ساختمان Blocks Quarter Chicago بود که Wright زمانی که در دفتر معماری Sullivan Louis در سال 1890 کار می کرد، با آن پروژه همکاری می کرد.
ادامه دارد…
انتهای خبر