درددلی در فرصتِ روز خبرنگار!

تاسیسات نیوز/ صدیقه بهزادپور: تاثیر رسانه به عنوان رکن چهارم دموکراسی و مردم سالاری نقش مهمی در ارتقای سطح آگاهی عمومی و پیشبرد امور دارد که معمولاً یا با دستمزد کم و یا بدون چشمداشت مالی و با روحیه خستگی ناپذیر «خبرنگاران» در تمام عرصه های اطلاع رسانی امکانپذیر می شود.

این تفاوت در صنف خبرنگاری معمولاً در مراکز دورتر از شهرهای بزرگتربیشتر نمود دارد. نگاه تجاری به شغل خبرنگاری از سوی مدیران و برخی خبرنگاران، البته گاهی، جایگاه این شغل را متزلزل کرده و گستره فعالیت آنها در عرصه آگاهی و اطلاع رسانی را مخدوش می کند.

اما آنچه که بدیهی است؛ مدیران دستگاه های اجرایی باید بیش از دیگران نسبت به اهمیت این شغل در عرصه های مختلف واقف باشند، چرا که انعکاس صحیح اخبار از سوی خبرنگار، بعنوان پل ارتباطی بین مردم و مسئولین نقش موثری در انعکاس صحیح واقعیات جامعه ایفاء می کند .

از این رو «نگاه ابزاری» به خبرنگار برای آنچه که مسئولان مدنظرشان است، نه برای این گروهِ شغلی مطلوبیت دارد و نه قدرت اجرایی و عملیاتی مسئولان را افزایش می دهد.

استفاده های ابزاری از خبرنگاران در انعکاس برخی واقعیتهای کاذب و یا حتی واقعی در جهت نیل به مطامع مورد نظر در قوای سه گانه، البته نیز در در این راستا بررسی می شود، چرا که باز هم استفاده ابزاری از خبرنگار جهت نیل به اهدافی غیر از هدفهای مورد نظر جهت تعالی سازمانی و جامعه و به دور از هنجارهای متعارف بر اجتماع صورت می گیرد.

شنیدنِ خبرِ برخورد نامتعارف از سوی برخی مسئولان در برخی از سازمان هاب با خبرنگاران،  به ویژه در شهرستانهای دور و نزدیک، حکایت از آن دارد که هنوز «اطلاع رسانیِ آزاد» برای بسیاری از مسئولان جانیفتاده و معتقد به جریان آزاد در این مسیر نبوده و سعی در کانالیزه کردن انتشار اخبار در مسیر مورد نظر خود دارند.

کار رسانه‌ای واقع‌بینانه می‌تواند مردم را امیدوار کند اما اعتقاد نداشتن برخی مسئولان به خبرنگار و رسانه موجب ناامیدی خواهد شد و وقتی خبرنگاری در جلسه حضور ندارد انگار مدیران دولتی مردم را محرم نمی‌دانند که آن‌ها با اظهارنظرها و تفکرات آن‌ها از طریق قاب رسانه‌ای آگاه شوند.

احقاقِ حق نشدنِ بسیار از فعالان در این عرصه در رسانه های مطبوع، نیز حکایت از سنگینی شرایط برای این قشر و یا سنگینی بارِ مسئولیت برای خبرنگار در شرایط بحرانی اجتماعی و فرهنگی و همچنین البته شرایط دشوار اقتصادی دارد.

شاخص هایی که شاید نیاز به متولی بسیار جدی تر در بستری رها از وابستگی ها حکایت می کند …

نبودِ بانک اطلاعات خبرنگاران و  پایگاهِ درون سازمانی با جدیت و متعهد یکی از معضلاتی است که به راحتی خبرنگاران را در حوزه های مختلف و یا در تحریریه های مختلف حذف کرده، در صورتی که خبرنگار حرفه ای «سرمایه» یک رسانه محسوب می شود اما برخی از صاحبان رسانه و یا صاحبان صنف و حرف با سوءاستفاده از شرایط حاکم بر جامعه، به سوءاستفاده از این گروه روی آورده اند و رتبه و مرتبه واقعی خبرنگاران را فراموش یا پایمال می کنند.

روز خبرنگار شاید تلنگری باشد برای یادآوری ارزشِ واقعی این گروه که  در جایگاه های مختلف دیوار اطلاع رسانی شفاف در صفهای طولانی برای گرفتن «باج و رشوه» تحت هرعنوانی مانند کارتِ هدیه و … را بشکنیم و البته با تشکیل انجمن های صنفی واقعی سعی در بازیابی جایگاه مطلوب این قشر را داشته باشیم.

در پایان شاید فقط این جمله بهترین و دلنشین ترین تسکین و تبریک برای همکاران عزیز در وادی اطلاع رسانی این باشد که؛ “خبرنگار روزت مبارک”