«برق رایگان»! مرحمت فرمایید ما را مس کنید!

اجرای طرح برق رایگان در سال گذشته با اظهار نظرات مختلفی در این زمینه مواجه شد. گروهی معتقد بودند که اجرای این طرح، با توجه به میزان حداقل مصرف برق جهت تحت شمول قرار گرفتن طرحِ وزارت نیرو، به قدری غیرممکن و دور از دسترس است که هیچکس را شامل نمی شود.

از سوی دیگر گروهی اجرای این طرح را عاملی جهت تشویق مردم به کاهش مصرف برق و باز شدنِ دری برای افزایش صادرات و ایجاد فرهنگ مصرف بهینه برق می دانستند.

اما آنچه در فرصت کمی پس اجرای طرح مشخص شد، این بود که نه تنها فرصت صادراتی برق به ویژه در کشورهای همسایه ایجاد نشد بلکه رونقی در بخش مصرف خانگی نیز حاصل نشد.

خاموشی های چند روزه اخیر در حالی در کشور رخ می دهد که هنوز تابستان گرم آغاز نشده و حتی با درآوردن کت های کارمندان از تنشان نیز افق روشنی برای برق کشور دیده نمی شود!

خاموشی های اعلام نشده  مشکلات فراوانی در بخش های مختلف کشور ایجاد کرد، به نابودی هزاران جوجه در مراکز پرورش جوجه، گیرافتادن تعداد زیادی از مردم در آسانسورها، و از همه بدتر قطع برق بیمارستان ها و دست و پنجه کردن بسیاری از بیماران به ویژه بیماران بستری کرونایی نیازمند دستگاه اکسیژن در مراکز درمانی و یا قرنطینه در خانه شد.

سردرگمی مسئولان کشور در روزهای واپسین دولت تدبیر و امید حتی با وجود بشارت های گام به گام پیشرفت برجام، هیچ تغییری در سردرگمی افزون شده و پیدا کردن سرکلافِ گم شده اقتصاد کشورایجاد نکرد.

محوریت قرار دادن مردم برای حل هر مشکلی از سوی وزرا و دولتمردان، این گمان را ایجاد می کند که آیا بهتر نیست افسار پوسیده مدیریت کشور را به دست «مردم» بسپاریم و مهر تایید بر درخواست وزرای مربوطه بزنیم؟

درخواست وزیر راه و شهرسازی برای کاهش قیمت مسکن با «نخریدن خانه توسط مردم»، درخواست وزیر نیرو برای کاهش خاموشی ها با «همکاری مردم برای قطع خاموشی ها»، ذهنیت مذکور را تقویت می کند و این گمان تداعی می شود که به راستی «نقشِ مدیران و مسئولان در مواجهه و مدیریت بخش های مختلف کشور چیست؟»

اطلاع از زمان خاموشی ها جهت ممانعت از آسیبهای احتمالی کمترین حقی است که مردم بر گردن دارند تا بتوانند از میزان مشکلات پیش رو بکاهند در حالی که هنوز غافلگیری ها مسئولان برق کشور ادامه دارد و باز هم مسئولیت بر گردن مردم افتاده است. مردم صبور و فهیم ایران که باید تامین اکسیژن خود در مواچهه با بیماری کرونا و نمردن را هم خود بپذیرند یا بپذیرند که به دنیایی روشنتر از آنچه که در آن هستند عزم سفر کنند.

حال شاید  جای این باشد که بگوییم؛ «برق رایگان» نمی خواهیم، مرحمت فرمایید ما را مس فرمایید و همان برق با شرایط پیشین را عرضه کنید!