رنجنامه مهندسان در حاشیه های تعرفه ۱۴۰۰
مطالبات فراوانی برای گلایه از تعرفه‌‌های نازل خدمات مهندسی ثبت شده است. مرور ماجرا و پیگیری سرانجام تعرفه‌ها در سال ۱۴۰۰ از جمله مقوله هایی به شمار می آید که گروه های خاصی در این میان به دنبال بررسی بیشتری از آن هستند.
به گزارش تاسیسات نیوز؛ معیشت جامعه مهندسی در خطر است؛ قشر زحمت‌کشی که سربند مشکلات اقتصادی و کاهش پروژه‌های ساختمانی دچار سختی‌های فراوان شده است. افزایش «تعرفه خدمات» تنها امید آنها است. تعرفه‌ای که البته خیلی‌ها معتقدند نسبت چندانی با تورم و هزینه‌های واقعی عملیات عمرانی ندارد. در مقابل اما کارفرمایان و سازندگان می‌گویند بالا رفتن این تعرفه‌ها، رکود هرچه بیشتر صنعت ساختمان را به‌دنبال خواهد داشت.
«تعرفه خدمات مهندسی» اما به‌طور واقعی تا چه اندازه روی هزینه ساخت مؤثر است؟ چگونه محاسبه می‌شود؟ تکلیف تعرفه‌ها برای سال ۱۴۰۰ چه شد؟ مردم چه می‌گویند؟
ضرورت «نظارت» در پروژه‌های عمرانی؛
«مسکن» گران‌بهاترین دارایی مردم است. کالایی که گذشته از ارزش ریالی بسیار بالا، حافظ و سرپناه مهم‌ترین سرمایه‌های معنوی انسان نیز هست. از جانِ خودش گرفته، تا جان عزیزترین آدم‌های زندگی. برای همین کیفیت و امنیت سازه حیاتی است. مردم انتظار دارند خانه‌ای که با سال‌ها سختی‌کِشی و یک‌عالم قسط و قرض خریداری می‌کنند، نه تنها کیفیت مناسبی برای سکونت داشته باشد، بلکه از سلامت عزیزان‌شان نیز در مواقع بحران حفاظت کند.
البته که این مهم جز با مهندسی‌سازی ساختمان امکان‌پذیر نیست. بدیهی است سازنده یا پیمانکار یک پروژه به‌طور طبیعی برای کاستن از هزینه‌ها و اجرای نه‌چندان باکیفیت سازه، انگیزه دارد. برای همین اصلاً سازمان نظام‌مهندسی تأسیس شد؛ دستگاهی که متولی نظارت بر اجرای عملیات عمرانی در شهرها است. بعلاوه مسؤلیت «طراحی» و «محاسبات» نقشه‌های ساختمان نیز با آن‌هاست.
مسؤلیت حیاتی مهندسان ساختمان پوشیده نیست. آنها «ضامن کیفیت» مهم‌ترین سرمایه‌های مادی و معنوی شهروندان‌اند. مسؤلیت مهندس ناظر حتی بعد از اتمام عملیات عمرانی تا زمانی که ساختمان برپاست، ادامه دارد. چنین مسؤلیتی البته کمترین تناسبی با حق‌الزحمات دریافتی آنها ندارد. همین موجبات نگرانی است؛ مایه‌ی تأسف است. بدیهی است اگر مهندس ساختمان از نظر مالی تأمین نشود، تمرکز کافی را برای نظارت بر حسن اجرای ساختمان از دست خواهد داد.
گلایه مهندسان ساختمان از عدم تناسب «تعرفه» با «مسؤلیت»
دغدغه مهندسان ساختمان به‌جا است؛ حق‌الزحمه‌های پرداختی کمترین تناسبی با مسؤلیت‌های پُرشمار آنها ندارد. مهندسانی که باید ضامن کیفیت و بقای مهم‌ترین سرمایه‌های مادی و معنوی شهروندان باشند. مرور مطالبات متواتر آنها نمودار روشن همین نارضایتی‌هاست. مثلاً این پویش که از پایین بودن تعرفه خدمات مهندسی گلایه کرده و می‌نویسد: «همه مشاغل سالی چند بار افزایش قیمت دارند. مهندسی فقط یک‌بار آن‌هم ناچیز!»
امضاکنندگان این پویش هم معتقدند حق‌الزحمه مهندسان ساختمان باید مانند کمیسیون مشاورین املاک تابعی از بهای ساختمان تمام‌شده باشد، نه هزینه ساخت: «چرا که درصورت بروز خسارت جانی و مالی هزینه کامل دیه و قیمت آپارتمان به قیمت روز در دادگاه‌ها از مهندسین مطالبه می‌شود. روند تعرفه‌گذاری باعث ترویج امضافروشی و حذف مهندسین باتجربه و صادق و مسئولیت‌پذیر شده و قطعاً نتیجه فاجعه‌باری را در ساخت مسکن ناایمن در کشور خواهد داشت.»
لُب مطالبه امضاکنندگان این پویش هم گلایه از پایین بودن تعرفه خدمات مهندسی است. نویسندگان این پویش هم معتقدند: «با وجود افزایش بی‌سابقه قیمت مسکن و تورم بالا در کشور، افزایش تعرفه خدمات مهندسی می‌بایست درصدی از هزینه ساخت‌وساز باشد. برای همین از مسؤلین محترم بویژه هیأت چهارنفره استان تقاضا می‌گردد نسبت به بازنگری و تعیین تکلیف هرچه سریع‌تر تعرفه‌ها اقدام کنند.»
منبع
فارس