نخست وزیر هند می‌گوید توانسته است در مدت ۶۰ ماه برای نیمی از جمعیت کشورش که به توالت دسترسی نداشتند ۱۱۰ میلیون توالت بسازد و به این ترتیب به قضای حاجت در فضای باز پایان دهد.
به گزارش پایگاه خبری تاسیسات نیوز، در حالی که کشور هند به لحاظ فرهنگ سیاسی کشوری توسعه یافته است و از آن به عنوان بزرگ ترین دموکراسی دنیا یاد می شود، اما همچنان با چالش های فرهنگی و اجتماعی فراوانی درگیر است.
سال ۲۰۱۴ که نارندرا مودی، نخست وزیر هند، نبرد برای «هند پاک» را آغاز کرد، از میان بردن مدفوع کردن در اماکن عمومی تا سال ۲۰۱۹ را یکی از اهداف خود قرار داد.
او هفته پیش در مراسمی که به مناسبت ۱۵۰ مین سالگرد تولد مهاتما گاندی، رهبر استقلال هند، برگزار شد اعلام کرد که به این هدف دست یافته است: «از این که در ۶۰ ماه برای بیش از ۶۰۰ میلیون نفر بیش از ۱۱۰ میلیون توالت ساخته شده، دنیا شگفت زده است. پیش از این هیچ کس آماده نبود باور کند که هند در چنین مدت کوتاهی از مدفوع کردن در فضای باز رها شود. اکنون این یک واقعیت است.»
اگر آمار‌های دولتی درست باشد این یک دستاورد بزرگ خواهد بود، اما کارشناسان می‌گویند این اعداد و ارقام گمراه کننده اند و دفع کردن در فضای آزاد از بین نرفته است.
به گزارش «سی ان ان»، نظر خالد، پژوهشگر «موسسه پژوهشی اقتصاد مهربانی» (رایس) می‌گوید دولت بیش از اندازه بر ساخت توالت متمرکز شد و از این که مردم واقعا از آن‌ها استفاده کنند غافل ماند. او می‌گوید دولت حتی مطمئن نیست که این توالت‌ها دوام بیاورند و فاضلاب آن‌ها به خوبی دفع شود.
بنابر آمار‌های یونیسف، هند بیشتر جمعیت جهان را دارد که در فضای آزاد قضای حاجت می‌کنند (۶۲۰ میلیون نفر) که اغلب آن‌ها در مناطق روستایی ساکن هستند. این مسئله یک خطر عمده برای بهداشت عمومی، به ویژه در رابطه با کودکانی است که به بیماری‌های بالقوه مرگباری همچون اسهال دچار می‌شوند. این نهاد بین المللی می‌گوید آلودگی‌های دفعی و اوضاع بهداشتی بد علت اصلی مرگ، بیماری، سوء تغذیه و رشد ناکافی کودکان است. دفع در فضای باز همچنین زنان و دختران را در معرض حملات فیزیکی و تجاوز قرار می‌دهد و اغلب آن‌ها مجبورند خودشان را تا تاریک شدن هوا نگه دارند.
با همه این‌ها سازمان بهداشت جهانی برآورد می‌کند که کمپین «هند پاک» مودی از سال ۲۰۱۴ تا کنون از مرگ ۳۰۰ هزار نفر به خاطر اسهال و سوء تغذیه پروتئینی پیشگیری کرده است. البته نگرش نسبت به توالت در هند یک چالش مهم در راه ریشه کردن این عادت عجیب است، چرا که بسیاری از افراد در مناطق روستایی بر این باورند که دفع در فضای باز بهداشتی‌تر از این است که داخل خانه توالتی وجود داشته باشد.
پیش از کمپین «هند پاک» تنها ۳۹ درصد خانوار‌های این کشور به توالت دسترسی داشتند. با این وجود بر اساس یک تحقیق ملی که با حمایت «بانک جهانی» در ماه فوریه انجام شد، مشخص شد ۱۰ درصد ساکنان مناطق روستایی در فضای باز قضای حاجت می‌کنند و از کسانی که به توالت دسترسی دارند، ۹۶ درصدشان از آن استفاده می‌کنند. اکنون دولت می‌گوید که در ۱۰۰ درصد کشور به توالت دسترسی وجود دارد.
عمومی کردن مشارکت در «هند پاک» یک موضوع کلیدی بود و بسیاری از ستاره‌ها و کارگردان‌های بالیوود در کشاندن این موضوع به صفحه تلویزیون هندی‌ها نقش داشتند تا جایی که اکنون گزارش‌هایی وجود دارند از زنانی که تا زمان توالت دار شدن خانه همسران آینده شان، با آن‌ها ازدواج نمی‌کنند.
اختلاف بر سر میزان موفقیت این کمپین البته ادامه دارد. پژوهش موسسه «رایس» از خانوار‌های ساکن چهار ایالت شمالی در سال ۲۰۱۴ نشان داد که ۷۰ درصد جمعیت روستایی در فضای باز قضای حاجت می‌کنند و این رقم در سال ۲۰۱۸ به ۴۴ درصد کاهش یافت.
کالیموتو، دبیر پروژه در موسسه «واش» (آب، مراقبت و بهداشت) می‌گوید: «ساخت و ساز قسمت ساده است. ما هزاران توالت ساخته ایم، اما تمرکز اصلی بر این است که به مردم یاد بدهیم توالت یک سخت افزار نیست، یک نرم افزار است (یک ساختمان نیست، بلکه عادت و فرهنگ است).»
