لزوم بروزرسانی طرح جامع آب و زباله
به گزارش تاسیسات نیوز، روزانه حدود ۱۳۰۰ تن به صورت غیررسمی زباله خشک ارزشمند جمع‌آوری می‌شود و علاوه بر آن به طور معمول ۷۰ درصد آب شرب تهران از منابع پشت سدها و ۳۰ درصد از محل منابع آب زیرزمینی تأمین می‌شود.
آرش حسینی میلانی، رئیس کمیته محیط زیست شورای شهر تهران، درباره ساماندهی پیمانکاران فعال در حوزه پسماند بااشاره به وجود مقاومت‌هایی در این باره گفت: در حال حاضر، با وجود این سختی‌ها، ساماندهی جمع‌آوری زباله و انجام تفکیک از مبدا توسط شهرداری تهران در سه منطقه ۱۳، ۲۱ و ۲۲ به صورت پایلوت آغاز خواهد شد تا با اعمال کنترل بهتر ودر صورت موفقیت، سال آینده در کل شهر تهران اجرایی شود.
وی درباره بکارگیری کودکان کار برای زباله‌گردی توسط پیمانکاران شهرداری‌های مناطق و سازمان مدیریت پسماند نیز اظهار داشت: اخبار غیررسمی و شواهدی وجود دارد و لازم است مراکز رسمی مثل بهزیستی گزارش‌هایی در این حوزه تهیه کنند، چراکه برای شهروندان و رسانه‌ها این مسئله، موضوع بسیار مهمی است.
وی با تاکید بر اینکه در حوزه پسماند نیازمند انجام تحقیق و پژوهش هستیم که هم زمانبر بوده و هم هزینه‌بردار است، تصریح کرد: متاسفانه در حوزه شهری نبود یک سازمان کاری قوی در انجام این پژوهش‌ها یک معضل محسوب می‌شود. در حوزه پسماند، حدود ۲۰ هزار نفر به صورت غیررسمی مشغول کار هستند و کمبود یک پژوهش جامع در این زمینه به شدت احساس می شود.
طرح تفکیک زباله
این عضو شورای شهر تهران با تاکید بر لزوم تدوین سریع طرح جامع مدیریت پسماند خاطرنشان کرد: طرح جامع مدیریت پسماند چشم‌انداز اقتصادی زباله در تمام انواع خانگی، بیمارستانی و… را روشن کرده و به بسیاری از سوالات کلیدی پاسخ می‌دهد. در این طرح، بهره‌گیری از درآمدها و مدیریت هزینه‌ها باید دیده شود در حالی که همه به صورت کلی از درآمدهای این حوزه به خوبی آگاه هستند اما خروجی طرح جامع مدیریت پسماند باید بهترین سازوکار اخذ درآمد و هزینه را مشخص کند.
همچنین در این طرح، بر اساس جمعیت و رشد آن، فاکتورهایی نظیر تغییرات مصرف، سبک زندگی و نرخ تولید زباله‌ها مورد سنجش قرار می‌گیرند و میزان مواد آلی و پلاستیک تخمین زده می‌شوند. بر این اساس می‌توان برای مدیریت زباله برنامه‌ریزی کرد. برای مثال اینکه در ۲۰ سال آینده باید در مورد مصرف پلاستیک چه رویکردی را در پیش بگیریم.
حسینی میلانی با بیان اینکه در طرح جامع مدیریت پسماند کار پیمانکاران نیز مورد بررسی قرار می‌گیرد، ابراز داشت: خروجی طرح جامع مدیریت پسماند در نهایت، با نمونه‌ها و روش‌های کشورهای پیشرفته مقایسه می‌شود و براساس آن، الگوی مطلوبی پیشنهاد می‌شود اما تحقق همه این موارد برای تدوین طرح جامع مدیریت پسماند، نیازمند صرف زمان مناسب و بهره‌گیری از متخصصان حوزه‌های مختلف است.
وی اضافه کرد: علاوه بر این مسائل، برنامه‌ریزی‌هایی برای مناطق مختلف نیز در طرح جامع مدیریت پسماند انجام می‌شود مثلا زباله‌سوز باید متمرکز احداث شود یا باید به داخل مناطق ببریم؟ اینکه از چه مدلی برای احداث آنها بهره بگیریم؟ در زباله‌سوز موجود تجربه فعلی چگونه است و با چه مشکلاتی مواجه است؟ در واقع، با توجه به راندمان موجود چشم‌انداز آینده را مشخص خواهیم کرد.
سخنگوی کمیسیون سلامت، محیط زیست و خدمات شهری درباره سرمایه‌گذاری خارجی در حوزه پسماند نیز بیان کرد: سرمایه‌گذار خارجی باید اطمینان از ثبات سیاست‌ها و نرخ‌گذاری‌ها داشته باشد یعنی اگر دولت قیمت برق خرید تضمینی را ۷۰۰ تومان اعلام کرد، بعدا این نرخ را به ۳۰۰ تومان کاهش ندهد.
حسینی میلانی ظرفیت زباله‌سوزهای موجود را محدود دانست و یادآور شد: حجم زباله زیاد است و ما باید پس از امکان سنجی و بررسی دقیق الزامات محیط زیستی، درباره سطح بهینه سرمایه‌گذاری تصمیم‌گیری کنیم در این رابطه حتما باید موانع سرمایه‌گذاری خارجی را حل کنیم که این کار توسط آقای نجفی، شهردار پیشین تهران با سفر به کره جنوبی و مذاکرات متعدد بعدی در حال پیگیری بود. اما در حال حاضر با توجه به تغییر شرایط مشخص نیست به نتیجه برسد یا نه.
بحران آب
ارش حسینی میلانی در گفت‌وگو با ایسنا، درباره بحران آب در شهر تهران نیز افزود: آخرین نسخه طرح جامع آب مربوط به سال ۱۳۸۵ است و پس از گذشت ۱۲ سال، این طرح ملی توسط وزارت نیرو به‌روز نشده است. در طرح جامع آب پس از بهنگام‌سازی اطلاعات آب و جمعیت و محیط زیست، تصویری از نیازها، مصارف و راهکارهای مدیریت آب در هر حوضه درجه دوم تا افق معینی ترسیم می شود. این چشم‌انداز آبی برای کسب آمادگی در برابر بحران آب بسیار راهگشا است و در مورد منطقه شهری تهران، این مطالعه باید هر پنج سال به‌روز شود که هنوز انجام نشده است.
این عضو شورای شهر تهران در تشریح ممنوعیت کاشت چمن در شهر تهران نیز گفت: صحبت‌هایی انجام شده تا برنامه‌ای تنظیم کنند و استفاده از چمن را کاهش دهند. می‌دانیم که سالانه یک میلیارد متر مکعب آب، مصرف آب شرب تهران است. به طور معمول ۷۰ درصد آب شرب تهران از منابع پشت سدها و ۳۰ درصد از محل منابع آب زیرزمینی تامین می‌شود. در حقیقت، ۳۰۰ میلیون متر مکعب آب از منابع زیرزمینی برداشت می‌شود وعلاوه بر آن ۱۵۰ تا ۱۷۰ میلیون متر مکعب هم شهرداری برای آبیاری فضای سبز از چاه‌ها برداشت می‌کند.
حسینی میلانی ادامه داد: در مجموع ۴۵۰ میلیون متر مکعب برداشت آب از منابع زیرزمینی داریم که برای ماندن در شرایط ثابت ما در وضعیت لب مرزی قرار داریم. بنابراین شهرداری تهران باید برداشت خود از این منبع را کم کند و از پساب شهری حقابه بگیرد. وزارت نیرو اخیرا اعلام کرده است برداشت از سفره باید به ۷۰ میلیون متر مکعب محدود شود و باقی مانده نیاز آبی فضای سبز از پساب تصفیه شده تامین شود.
وی با تاکید بر اینکه در حال حاضر وضعیت در حوضه آبخیز شهر تهران نرمال بوده و به اصطلاح، چراغ شهر تهران سبز است و مشکلی ندارد، اظهار داشت: وضعیت سال آینده هم بستگی به بارش‌هایی دارد که از مهرماه آغاز می‌شود که همواره باید با توجه به تغییرات اقلیمی انتظار کاهش بارش‌ها را داشت. فارغ از میزان بارش و مصرف در شهری مثل تهران باید سطح چمن‌کاری کاهش یابد.
رئیس کمیته محیط زیست با بیان اینکه رویکرد کاهش سطح چمن‌کاری در دستورکار سازمان بوستان‌ها و فضای سبز شهر تهران قرار گرفته است، تصریح کرد: سازمان پارک‌ها جلساتی را با حضور متخصصان برگزار کرده و در چند بوستان نیز به صورت پایلوت بحث شناسایی گونه جایگزین چمن در حال انجام است. اگر در شرایط آبی سخت قرار بگیریم حتی ممکن است مجبور شویم در برخی نقاط به دلیل مشکل کم‌آبی چمن‌ها را دیگر آبیاری نکنیم. بنابراین باید در این مورد با شهروندان و افکارعمومی گفت‌وگو کنیم تا به همراه سایر راهکارهای مدیریت تقاضا ، مشارکت شهروندان در زمینه مصرف درست آب شروع و در نهایت تاب‌آوری فضای سبز تهران را برای روزگار دشوار افزایش دهیم.
انتهای خبر