شبکه های اجتماعی؛ تهدید یا فرصت
روح الله واصف
یادداشتی که مطالعه میکنید سرمقاله هفته نامه تاسیسات نیوز شماره ۸9 میباشد.
همکاران گرامی سلام و خداقوت
مدتی است پدیده نوپای شبکههای اجتماعی، وارد زندگی حرفهای و زندگی خانوادگی ما شده است. برخی از این شبکهها محلی برای امور بسیار حرفهای کاری ما است؛ مانند لینکدین؛ و برخی برای استفاده همهجانبه آنچنانی که در فیسبوک یا تلگرام میبینیم.
20 میلیون کاربری که در ایران در حال استفاده از تلگرام هستند و یا بیش از 40 میلیون کاربر ایرانی شبکههای اجتماعی، در این جستجوها و گذراندن اوقات خود به دنبال چه هستند؟
مسائل فرهنگی و تفریحی و این نکته که کیفیت اوقات فراغت ما چندان مطلوب نیست و بازهم بدون فرهنگسازی درگیر فنّاوری خاصی شدهایم بحثی دیگر است؛ اما حضور فراوان همکارانی که در شبکههای اجتماعی به دنبال مسائل علمی هستند نکته جالبی است که باید کندوکاو شود.
ساعتها بحث کردن، ارائه صدها صفحه مقاله و عکس و فیلم و درنهایت دادوستد تجربیات اتفاقی بسیار گرانقدر است که باید ارج نهاده شود.
ولی آیا قرار است این روش مبتنی بر فنّاوری، جای روشهایی سنتی چون کتاب و کلاس و … را بگیرد؟
آیا میتواند؟
آیا به تمام صحبتهایی که ارائه میشود میتوان اطمینان کرد؟
آیا برخورد با مشکلی و صرفاً پرسیدن آن و دریافت جوابی قانعکننده اما سطحی (به فراخور شکل خاص این شبکهها) ما را از نوشیدن آب از سرچشمه منحرف نمیکند؟
تصور من این است که در مرحله نخست باید بدانیم در مقابل وقت طلایی صرف شده چه چیزی به دست میآید و دیگر اینکه در استفاده از هر فنّاوری باید بدانیم از چه چیزی و در کجا استفاده میکنیم. تمام داروهای داخل داروخانهها مفیدند اما برای کسانی خاص.
چنانی که ورزش برای همه ما لازم است اما نه در هوای امروز کلانشهرها!
تابعد!
انتهای خبر