درسهای فوتبالی
روح الله واصف
به گزارش تاسیسات نیوز، یادداشتی که مطالعه میکنید سرمقاله هفته نامه تاسیسات نیوز شماره 206 میباشد.
همکاران عزیز سلام و خداقوت
تیم فوتبال ما با همه توانمندیها و هنرهایش از جام جهانی خداحافظی کرد. اما چه درسهایی از مدیریت خاص آقای سرمربی میتوان آموخت؟ کیروش با زماندهی بینقص و عیب خود، غرور ملتی را ارج نهاد و چنان کرد که همه جهان برای یک تیم حذف شده در مرحله اول ایستاد و جانانه او را ستود.
در ابتدا آقای مربی مانند تمام مدیران کشور ما با اوضاع ناگواری در تیم ملی روبرو بود. تیمی با میانگین سنی بالا و نهچندان تاکتیکپذیر و حتی بعضاً پر مدعا و دارای انتظارات بیجا. او باید با چنین شرایطی آغاز میکرد.
آقای مربی برای کسی که به آرمانهای ملی پایبند نبود ارزشی قائل نشد حتی اگر دروازهبان بینظیری چون رحمتی باشد. او به دنبال سربازان وفاداری بود که از جانمایه بگذارند و در این سه جنگ بزرگ امسال، آنها را دیدیم.
آقای مربی برای مدیرانی که با او همسو نباشند هم ارزشی قائل نبود. تمام دستیاران و حتی راننده خود را عوض کرد. همه باید به نقشهها و اعتقادات فرمانده اعتقاد داشته باشند.
آقای مربی مانند مدیران اقتصادی ما با تحریمها محدود شد. چنانکه در مصاحبههای خود به آنها اشاره کرد و از آنها به بدی یاد کرد. اما برای موفقیت برنامهریزی کرد و با هر ناکامی برنامه جدیدی رو کرد. ژنرال در هیچ جنگی مغلوب نمیشود.
آقای مربی با هیچ مدیر بالادستی مماشات نکرد. هرجا که باید میپذیرفت، اشتباهاتش را پذیرفت و هر جا که باید، از تصمیماتش عقبنشینی نکرد. همه از او پیروزی میخواستند.
آقای مربی خط قرمزی به نام تیم ملی داشت. هیچکس نباید از آن میگذشت و همه باید به آن احترام میگذاشتند حتی اگر مربی اول لیگ برتر بود.
آقای مربی به دنبال سربازان توانمند و جوان بود. او جوان 22 ساله را در خط اول گذاشت و کاملاً به او اعتماد کرد.
آقای مربی اما مدیرانی با تجربه و پا به سن گذاشته دارد. او تفاوت فرمانده با سرباز را میداند و از همه مهمتر آقای مربی دانش دارد. آقای مربی بیسواد این کار را دارد.
آقای مدیر تجربه این کار را دارد و آقای مربی جرات این کار را دارد و البته آقای مربی با برنامهریزی مناسب 8 سال کار کرد تا اکنون روی دست همه ایرانیها به بالا بپرد چون آقای مربی پرچم ما را بالا برد.
ممنون آقای مربی حتی اگر ایرانی نباشی!
انتهای خبر