تاسیسات نیوز/ صدیقه بهزادپور: ۱۷ مرداد هر سال به نامِ «روز خبرنگار» نامگذاری شده است. همزمان شدنِ روز خبرنگار با واقعه «عاشورا و تاسوعای حسینی» شاید فرصت خوبی باشد برای الگوبرداری از این رویداد و «زینبی شدن» صاحبان قلم در دهکده جهانی و عصر ارتباطات که هر روز بیش از پیش به مددِ تکنولوژی های نوین کوچک و کوچکتر می شود.
اما به همان نسبت که دایره ارتباطات به لطفِ «دیجیتالی شدن» کوچکتر می شود، سیگنالهای صاحبان زر و زور نیز در این عرصه قوی و پررنگتر می شود و مجالِ رخ نمودنِ واقعیات نیز کمتر می گردد.
تحلیل و نقدِ فجایع و وقایع بیشتر از گذشته رنگ و بوی زر و زور می گیرد که البته در ویترینی زیبا به مخاطبان ارائه می گردد و بسیاری از مواقع «عدالت واقعی» در این میان قربانی یا فراموش می گردد و البته گاهی نیز «ظلم» «عینِ عدل» معرفی می گردد و آنگاه است که مفهوم آیه مبارکه «نون و القلم و مایسطرون» رنگ می بازد و «حرمتِ قلم» از بین می رود و «شغل خبرنگاری» مَجالی برای تاختنِ کارگردانانِ دنیایِ ارتباطات با بازی «قلم فروشانی» می شود که حاصلِ آن فقط سیاهیِ بیشترِ دنیای پیرامون ما خواهد شد.
اما خوشبختانه هنوز هستند بسیاری از صاحبان قلم در قامتِ «خبرنگاری» که با در اختیار داشتنِ ابزارهای نوین ارتباطات، دست از بیانِ واقعیات برنداشته اند و در مسیر احقاق حق گام برمی دارند و بی توجه به سیلِ پیشنهادات گوناگون، رسالتشان را به درستی انجام می دهند.
وقوع حوادث مختلف مانند «متروپل»، «سیل اخیر پایتخت و دیگر شهرهای کشورمان ایران»، «امضای تفاهم نامه های سیاسی و غیرسیاسی»، «دلیل فقیر شدنِ هر چه بیشترِ فقرا و چاق شدنِ ثروتمندان» و … از جمله مباحثی که هنوز برای هیچکس کهنه نشده است و چه مطلوب است که «روز خبرنگار» تلنگری باشد که وعده های مسئولان، با عنوانِ «می شود….می شودها….. » را با پی گیری خبرنگاران با عنوان؛ «چه شد…چه شدها..» همراه کنیم، تا شاید بیاموریم و بدانیم که؛ ” مسئولان وظیفه پاسخگویی و حرکت در مسیر حق و عدالت دارند” و واگذاری پُست و مسئولیت به آنها فقط آنها را دِین دارِ بیشتر به مردم می کند نه آقا و ولی آنها!
