بخشنامه هایی با طعم رانت و آسودگی سواری بر دناپلاس!

روح اله واصف / سردبیر تاسیسات نیوز
تعارض منافع از اصطلاحاتی است که دکتر آخوندی وزیر سابق مسکن و شهرسازی آن را وارد ده ها بحث به نتیجه نرسیده در سازمان نظام مهندسی نمود و نتیجه آن تاکنون پابرجاست.

یکی از نتایج بخشنامه پربحث ایشان، عدم امکان استفاده از پروانه نظام مهندسی توسط اعضای هیئت های مدیره گروه های تخصصی سازمان است. این افراد در طی سه سالی که عهده دار این سمت هستند نمی توانند هیچ گونه انتفاعی از پروانه خود ببرند و باید به مبلغی که هرماهه از سوی سازمان به آنها پرداخت می شود بسنده کنند. مطابق با قانون این افراد همه باید در پایه یک باشند. این به معنای آن است که این افراد دارای سابقه ای طولانی در طراحی، نظارت و یا اجرا هستند و حتماً از پروانه خود در حال استفاده هستند پس بدیهی است که مبلغ پرداختی ماهانه سازمان هیچ کمکی به آنها نمی کند. در ضمن اگر این افراد از پروانه خود انتفاع مالی نمی برند و وارد چنین مسئولیتی نمی شود پس از کار حرفه ای مهندسی مرتبط با سازمان دور هستند و چگونه می خواهند به حل مشکلات و یا اتخاذ تصمیمات جدید مفید بپردازند.

بخشنامه فعلی مشکل دیگری هم دارد و آن تشویق افراد به استفاده از رانت است. مهندسانی که باید ساعت های مدیدی را در سازمان بگذرانند و از امتیازات پروانه خود استفاده نکنند چرا باید به چنین کاری روی بیاورند؟

البته فراموش نکنیم که این سکه روی دیگری هم دارد و آن امکان استفاده شدیدتر از رانت در صورت استفاده از مزایای پروانه است. چه ضمانتی وجود دارد که افراد با داشتن پروانه به سمت فساد نروند؟ فراموش نکنیم که اصل بخشنامه و صدور آن به منظور جلوگیری از فساد بوده است؛ اما به نظر می رسد به جای مبارزه درست و بنیادی به سمت پاک کردن صورت مسأله پیش رفته است و بازهم این اصل را فراموش نکنیم که کور کور را می جوید و آب جوی را! به هرحال راه مبارزه با دزدی، در خانه نشاندن همه مردم نیست. این بازی راه های خود را دارد.

در نخستین و قوی ترین گام، سازمان نیاز به ایجاد دیوارهای شیشه ای دارد تا همه ببینند در آنجا چه خبر است و هر کسی مشغول چه کاری است. مطبوعات مؤثر باید چراغ های خود را به زوایای تاریک سازمان بیندازند و همه را از تیغ بگذرانند. بازرسان سازمان نیز باید جدی تر به ارکان سازمان توجه کنند و نقش های جدیدی به جز تأیید صورت وضعیت های سالانه داشته باشند.

به هرحال وقتی سازمانی به اعضای خود خودروی دناپلاس می دهد تا به محل کار خود بروند، چرا نباید ما به فرهیختگان خود بیشتر توجه کنیم؟ البته فرهیختگانی سالم، مفید و دلسوز!

تابعد!