امپریالیسم نفتی

به گزارش تاسیسات نیوز به نقل از پایگاه خبری نفت ما،سالهای اخیر در حوزه نفت را میتوان به سلطه امپریالیسم این حوزه قلمداد کرد.

مسئله قیمت‌پذیری نفت و فقدان اراده جدی کشورها در قیمت‌گذاری در طول سال‌های پیدایش نفت و اعمال انواع مناسبات سلطه امپریالیسم بر نوسانات قیمت این محصول موجب شده تا این مسئله حداقل در تنظیم مناسبات بودجه‌های کشورمان به نقطه ضعفی تبدیل شود.

در این‌باره نیز تاکید رهبر معظم انقلاب بر تنظیم راهبردی است که بتوان براساس آن در هر موقعیت در زمینه میزان تولید و فروش براساس منافع ملی تصمیم‌گیری شود. شکل‌گیری بیماری هلندی، خروج بخش‌های اقتصادی از کارکرد طبیعی خود و وابستگی این بخش‌ها به درآمدهای ناپایدار نفتی، تنها نمونه‌هایی از نبود قدرت کافی در تعیین حجم تولید، فروش و قیمت نفت است.

این درحالی است که دورزدن تحریم‌های اعمال‌شده نظام سلطه، اتکا به توانمندی‌ها و ظرفیت‌های انباشته‌شده داخلی، اهمیت و عینیت یافتن پژوهش و تحقیق در عرصه‌های مختلف به‌ویژه عرصه نفت، توجه به ارتباطات پیشین و ساخت ملزومات صنایع کشور در ایران، لزوم توجه به دانش و ابتکار در فرآیندهای تولیدی و… می‌تواند زمینه توسه درونزای سیستمی را در کنار منابع و ذخایر نفتی فراهم آورد.

در چنین شرایطی دیگر نفت نه‌تنها نقطه ضعف که نقطه قوت و زمینه اقتدار کشور خواهد بود. حال آنکه توجه به ملی شدن نفت در عمل و استفاده از تمامی ظرفیت‌های مردمی و ورود درآمدهای نفتی در شکل‌گیری و ارتباط سیستمی صنایع کشور باید مورد توجه جدی قرار گیرد.

گفتنی است بیش از ۶۰ سال است که نفت، ملی اما در عمل دولتی شده و این دولتی شدن نفت و ورود درآمدهای نفت در بودجه و برنامه‌های توسعه، زمینه‌ساز شکل‌گیری نوعی فرهنگ رانتی، فرهنگ خاص دولت‌محوری، پیدایش مناسبات ضدتوسعه‌ای بین مردم و مسئولان و… شده که در دوران پساتحریم بیش از هر عامل دیگری لازم است در تفکر ملی شدن و دولتی بودن نفت بازنگری اساسی و جدی انجام شود.

انتهای خبر