حکم سدسازی چیست

به گزارش تاسیسات نیوز، انوش نوری اسفندیاری عضو شورای راهبردی اندیشکده تدبیر آب ایران در گفت و گو با خبرنگار اقتصادی ایلنا اظهار داشت: سدها یکی از منابع تامین انرژی و توسعه کشور هستند اما سدسازی ها باید ذیل برنامه های توسعه کشور انجام می شد.

وی افزود: بدون شک یکی از طرح های خوب و مناسبی که اکنون اجرا شده سد و شبکه سفیدرود است که حدود 50 سال است که از آن بهره برداری می شود و طبیعتا تامین آب مناسبی برای اراضی برنجکاری داشته اما با توجه به اینکه نظام بهره برداری کشاورزی اجرا نشده و اراضی خرد و کوچک شده اند معیشت درستی را برای ساکنین منطقه تامین نکرده است.

اسفندیاری خاطرنشان کرد: تامین آب در بهترین شرایط، شرط کافی برای توسعه نیست بلکه یکی از الزامات توسعه است اما اگر طرح های مربوط به تامین آب درست هم اجرا نشود، اجزا به موقع ساخته نشود و نظام درستی بر آن حاکم نباشد وضعیت بدتر می شود، لذا آدرس اصلی این مسائل به ارزیابی برنامه توسعه کشور بر می گردد یعنی ارزیابی طرح های آبی فی النفسه نمی تواند تمام واقعیت و حقایق را نشان دهد، حتی اگر در بهترین حالت اتفاق بیفتد.

وی با یادآوری اینکه مسائل فنی سدسازی بخشی از مسائلی هستند که ممکن است در اجرا پیش بیایند، گفت: مهمترین موضوعی که در تصمیم گیری ها دخالت دارد اثرات مثبت و منفی هر اقدامی است که باید بدرستی پیش بینی و شناخته شوند و در تصمیم گیری ها دخالت داده شود، بنا بر این نمی شود حکم کلی صادر کرد، باید دید سدسازی چه نیازهایی را تامین می کند و چقدر برای جامعه حیاتی هستند.

عضو شورای راهبردی اندیشکده تدبیر آب تاکید کرد: حتی اگر بهترین حالت را هم در نظر بگیریم باز هم ممکن است اما و اگر وجود داشته باشد به دلیل اینکه ما نتوانسته ایم از امکاناتی که فراهم شده به درستی بهره برداری کنیم، چرا که نظام بهره برداری ما نتوانسته تکامل پیدا کند.

وی بیان کرد: در برابر سد سفیدرود شبکه دز را داریم که 80 هزار هکتار اراضی دارد وقتی به نظام بهره برداری کشاورزی و سازمان دهی آن توجه نکردیم و روستاهایمان نمی توانند به اقتصاد پایداری متکی باشند ومجبورند که مهاجرت کنند این نشان می هد که جای دیگر کار می لنگد و تا زمانی که به آن توجه نکنیم نمی توانیم تصویر را کامل کنیم اگر فقط بخواهیم به مسائل فنی و تصمیم گیری های ناقص فنی توجه کنیم آدرس را اشتباه رفته ایم.

اسفندیاری با بیان اینکه ما باید این مسائل را در چارچوب های وسیع تری ببینیم و آن توسعه روستایی است، خاطرنشان کرد: علیرغم اینکه در حال حاضر به دلیل اقدامات نادرست ما در زمینه آبهای زیرزمینی خیلی از روستاها قابل سکونت نیستند، باید در توسعه روستایی به جایی برسیم که جلوی مهاجرت را بگیریم و حالت پایداری در روستاها برقرار کنیم.البته نباید فراموش کنیم در مناطقی که به خاطر احداث سد تغذیه آب زیرزمینی دچار اشکال شده را نیز باید جزء پیامدهای منفی سد عنوان کرد.

 

 

 

 

 

 

انتهای خبر