برای شروع؛ فردا دیر است
مهندس میلاد حاتمی
سردبیر نشریه مهندسی ایمنی
به گزارش تاسیسات نیوز، در سنهی 1246 فتحعلی شاه قاجار به خود لرزید! زلزلهای با قدرت 7.1 ریشتر طهران را لرزاند.
شمیرانات و دماوند کن‌فیکون شد و 70 روستا (در شرق جاجرود) به‌طور کامل ویران شدند. پس از آن چهار پنج بار دیگر تهران تکان خورد اما نه در آن حد که حادثهای بزرگ بیافریند و تخریب جبران‌ناپذیر به بار بیاورد، یکی از آن لرزشها در 29 آذرماه سال جاری اتفاق افتاد و مردم را به وحشت واداشت.
با این اتفاق فضای مجازی بار دیگر واقعیت خود را به رخ کشید(!) و به اولین کانال خبررسانی تبدیل شد. در میان جوکها و لطایف و اینفوگرافیهایی که کارهای قبل و بعد زلزله و تاریخچههای مختلف زمینلرزه را مرور میکرد، برخی فیلمهای کوتاه از وقوع زلزلههای شدید در کشورهای پیشرفته جهان را هم مشاهده کردیم. ماشینها در خیابان توقف کردند؛ ساختمانها بدون تخریب و حتی پیش آمدهای سادهای چون شکستن شیشهها، رقصی ملایم کردند و بعد از چندین ثانیه زندگی از سر گرفته شد. نه قیمت چادر بالا رفت و نه کانکس کمیاب شد؛ نه ارگانها توپ‌بازی کردند(!) و نه دولتها با هم مقایسه شدند. فرصتهای تبلیغاتی سلبریتیها و شرکتها و بانکها هم مقدور نشد؛ حالا میشود مهاجرت به هر قیمت و حتی در سایهی مرگ و تبعید به آفریقا را ترجمه کرد!
در آمارهای بعد از زلزله گفته شد که مترو تهران توان ایستادگی در برابر زلزلههایی تا قدرت 8 ریشتر را دارد. در این پس و پیش‌لرزه‌ها کرمان هم لرزید اما بخاطر ساخت اصولیتر بعد از زلزلهی مخرب بم، تخریبی را تجربه نکرد و این در صورتی بود که بخشهای غربی کشور ما به خاطر زلزلههای اخیر در حال بازسازی و التیام زخمهایی هستند که زلزله بر جای گذاشته است.
حالا سؤال این است تا کی باید دعا کنیم زلزله نیاید؟
محققان و دانشمندان پیشبینی کرده‌اند که بخاطر کاهش سرعت حرکت وضعی زمین، سال 2018 میلادی سال وقوع زلزلههای شدید علیالخصوص در مناطق گرمسیری جهان است. حالا چاره چیست؟
ایران روی خط زلزله واقع‌شده، قبل از این تمام ترسها از گسلهای جنوبی و در امتداد زاگرس بود اما لرزههای جدید نگرانیها را در البرز هم مطرح کرد.
با هیچ قدرتی نمیتوان جلوی وقوع زلزله را گرفت. هیچ کشور و دانشی تاکنون نتوانسته زمان دقیق زلزله را مشخص کند و در کشورهای فوق مدرنی چون ژاپن که زلزله‌خیز هم هست، گفته میشود که تنها چند دقیقه قبل از وقوع امکان پیشبینی وجود دارد.
باید در کنار دعا خود را برای وقوع چنین حوادثی آماده کنیم و تن به قضا و قدر نسپریم. ایمنی در تاسیسات، راهها، ساختمانها، سدها، پلها و… برای شروع فردا دیر است.
انتهای خبر