تاسیسات نیوز/ صدیقه بهزادپور: کسب رتبه یک آلودگی دنیا توسط «تهران» ناقوس مرگی است که از مدتها پیش به صدا درآمده، ولی گویا گوش شنوایی جز فرشته عزرائیل برای آن وجود ندارد!
«افزایش مرگ و میر و ابتلاء به بیماری های مختلف»، «تعطیلی ادارات و مراکز آموزشی و تولیدی»، «توصیه به در خانه ماندن»، «تعلیق فعالیتهای ورزشی» و … از جمله شاخص های توسعه ای محسوب می شود که متاسفانه ایران از مزایای واقعیِ آن محروم مانده است و فقط به عواقب منفی و مرگبار آن دست یافت است!
تولیدی برق در نیروگاه با استفاده از سوخت مازوت، مدتهاست که از سوی طرفداران محیط زیست به عنوان یکی از دلایل اصلی آلودگی کلانشهرهای کشور به ویژه پایتخت، اعلام و هشدار داده شده و هر بار از سوی مسئولان انکار گردیده است.
نیروگاه شهید سلیمی نکا در ۲۲ کیلومتری شهرستان نکا در استان مازندران قرار دارد؛ که یکی از مصادیق آلوده کننده کشورمان محسوب می شود.
این نیروگاه که فعالیت خود را از دهه ۵۰ شمسی آغاز کرده و سالیانه پنج درصد از برق کشور را تولید می‌کند، سالیانه بیش از یک میلیارد تن سوخت مازوت می‌سوزاند.
دودهای ناشی از این سوخت‌های فسیلی با حجم بسیار زیادی از لوله‌های تخلیه خارج می‌شوند و گرده‌های سیاه رنگی را در کل منطقه پراکنده می‌کنند. روستاهای نوذرآباد، دنگسرک و زاغمرز به علت نزدیکی به نیروگاه، خسارات زیست محیطی بیشتری را متحمل می‌شوند. در اکثر باغ‌های میوه این گرده‌های سیاه وجود دارند و روی برگ‌ها و میوه‌ها قرار می‌گیرند و به گیاه و میوه آسیب می‌رسانند. به گفته روستاییان منطقه بیماری‌های تنفسی در این روستاها بسیار شایع شده است.
نکته حائز اهمیت اینکه برخی کشاورزان سالیانه با طرح شکایت از نیروگاه مبالغی را بابت خسارات دریافت می‌کنند. پناهگاه حیات وحش میانکاله و یا تالاب لپو فاصله بسیار کمی با نیروگاه شهید سلیمی نکا دارد.
این درحالی است که تولید بنزین سرب دار نیز از سوی برخی مسئولان و طرفداران محیط زیست، از جمله دیگر دلایل آلودگی هوا ذکر شده است . تهران در حالی رتبه یک آلوده ترین شهر جهان را کسب کرده ، که از پارامترهای رفاه و توسعه اقتصادی و اجتماعی نیز بی بهره است و به شاخصهای تکنولوژی نوین نیز آراسته نمی باشد و متاسفانه ورود ریزگردها در سالهای اخیر نیز به دیگر شاخص های آلوده کننده کشور افزوده شده است.
مرگ تدریجی مردم و ابتلاء به انواع بیماری ها در گروه های مختلف سنی، و کوچک شدن سلولهای مغزی و کاهش میزان هوش کودکان از مواردی محسوب می شود که نگرانی های بی شماری را در کشور موجب گردیده و متاسفانه تا کنون هیچ اقدام جدی در این زمینه به عمل نیامده است.
به نظر می رسد با روندِ کنونی و سرعت گیری کمیِ آلودگی ایران زمین، چاره ای جز خفه شدن در سایه مرگبار مازوت و دیگر شاخص های آلودگی کشورمان نداریم و تنها امید به این بسته ایم که مسئولان نیز در دایره زندگی «مردم» قرار گیرند و راهی برای فرار از چنگال آلودگی بیابند تا همگان در کشتی سلامت قرار گیریم.
