سودای نفتی ترامپ

به گزارش تاسیسات نیوز، بنابر برنامه های اعلانی «دونالد ترامپ» رییس جمهوری منتخب آمریکا، وی به دنبال آن است تا بر حجم تولید نفت این کشور بیافزاید؛ تصمیمی که به گفته کارشناسان اما و اگرهایی پیش رو دارد ولی در صورت عملی شدن بازار انرژی آمریکا و جهان را از خود متاثر خواهد ساخت.

 

 

 

سودای نفتی ترامپ

 

 

انتخاب ترامپ به عنوان رییس جمهوری آمریکا رخدادی بود که موجب شگفتی بسیاری از مردم آمریکا و جهان شد و تحلیل های گوناگون سیاسی و بین المللی را در پی داشت. با پیروزی ترامپ در انتخابات هشتم نوامبر 2016 (هجدهم آبان ماه)، بسیاری از ارزیابی ها و معادله چینی های سیاسی و اقتصادی بر هم خورد. در حالی که بازارهای مالی و اقتصادی و نیز مقام های بسیاری از دولت ها خود را برای ریاست جمهوری «هیلاری کلینتون» آماده می کردند، با واقعیتی به نام ترامپ مواجه شدند.

 

 

 

 

یکی از برنامه هایی که ترامپ در دوره تبلیغات انتخاباتی آن را مطرح ساخت، مهیاسازی زمینه های اقتصادی، فنی و قانونی برای افزایش تولید نفت و کاهش وابستگی آمریکا به واردات این کالا بود؛ تصمیمی که در صورت عملیاتی شدن بسیاری از معادلات بازار انرژی در این کشور و سراسر جهان را از خود متاثر خواهد ساخت.

***ترامپ و موانع قانونی افزایش تولید نفت

 

 

از مهمترین چالش هایی که پیش روی تحقق خواست ترامپ برای افزایش تولید نفت آمریکا وجود دارد، مشکلات قانونی است. پایگاه خبری «اویل پرایس» ماه گذشته میلادی در ارزیابی سیاست های نفتی رییس جمهوری منتخب آمریکا و تاثیر آن بر بازار انرژی نوشت: ترامپ طرفدار افزایش حفاری نفتی در آمریکا است.

به باور وی هنوز حوزه های نفتی زیادی وجود دارد که منتظر اکتشاف و بهره برداری است. بسیاری از این حوزه ها در ایالت های اوکلاهاما، داکوتای شمالی و تگزاس قرار دارد. دورنمای فناوری شکست هیدرولیکی و حفاری افقی که آمریکا در پیش گرفته است می تواند در آینده امنیت انرژی را برای این کشور تامین کند. برای رفع موانع حقوقی شاید ترامپ قانون تعیین مهلت برای حفاری در آلاسکا را مورد توجه قرار دهد یا قوانین اکتشاف در بخش های جنوب شرقی این کشور را آسانتر سازد.

 

 

 

روزنامه آمریکایی «یو.اس.ای تودی» چند روز پس از پیروزی نامزد جمهوریخواهان در رقابت های انتخاباتی نوشت: رویکرد ترامپ در زمینه حمایت از حفر چاه های نفت و گاز در آمریکا موجب رونق بیشتر این صنعت خواهد شد. ترامپ اعلام کرده است قانون های دست وپاگیر را که مانع فعالیت این صنعت بوده لغو می کند.

 

 

 

 

به نظر کارشناسان، حال که کنگره آمریکا نیز با ترامپ همراستا است مانعی جدی در مسیر وی وجود ندارد تا برنامه هایش را در حوزه اقتصادی و ایجاد کسب وکار رقابتی اجرایی کند و قید و بندهای حقوقی افزایش تولید نفت هم به دلیل همراهی بسیاری از جمهوریخواهان از میان خواهد رفت.

***منافع متعارض تولیدکنندگان و پالایشگاه ها در کاهش قیمت نفت

 

ترامپ چند هفته پیش از انتخابات در میان کارگران معادن آمریکا اعلام کرد که فعالان صنعتی این کشور، ابزار و تجهیزات خود را آماده کنند چون با پیروزی وی باید دست به کار شوند و تلاششان را بیشتر کنند. با این رویکرد، در صنعت نفت مسابقه ای شکل می گیرد که از دید کارشناسان، برنده آن پالایشگاه ها و خریداران آمریکایی خواهند بود.

 

 

 

تاکنون پالایشگاه های آمریکا نتوانسته اند به اندازه کافی نفت تولید داخل را جذب کنند زیرا کمبود خطوط لوله انتقال نفت خام به پالایشگاه ها، هزینه ها را بسیار افزایش می داد.

 

 

 

بسیاری از پالایشگاه های آمریکا برای پالایش نفت نیمه سنگین وارداتی طراحی شده اند. با این حال، در صورت افزایش تولید نفت در داخل آمریکا، تغییرات فنی برای بهره گیری از نفت سبک (شیل) امکان پذیر و به صرفه خواهد بود و به نظر می رسد ترامپ چنین برنامه هایی را دنبال خواهد کرد. از سال 2011 تاکنون میزان تولید روزانه نفت در آمریکا از 5.6 میلیون بشکه به 9.4 میلیون در سال 2015 افزایش یافته است.

 

 

 

در طرف دیگر تولیدکنندگان قرار دارند که بازنده های این معادله خواهند بود زیرا باید هزینه سنگین تولید را بپردازند. با وجود پیشرفت های فنی و افزایش تعداد چاه ها هنوز هزینه های تولید نفت به ویژه از شیل بسیار بالا است. به همین خاطر ترامپ و کنگره جمهوریخواه باید به دنبال راهکاری برای جبران زیان تولید کنندگان باشند.

***برنامه های نفتی رییس جمهوری منتخب آمریکا

 

 

به نوشته رسانه های آمریکایی، ترامپ چند برنامه اجرایی برای صنعت نفت در ذهن دارد. گویا یکی از نخستین برنامه های وی، ساخت و تکمیل پروژه خط لوله «کیستون» یعنی فاز چهارم پروژه ای است که در سال 2005 آغاز شد. این خط لوله 1180 مایل طول دارد و روزانه 830 هزار بشکه نفت خام را از آلبرتا در کانادا به نبراسکای آمریکا انتقال می دهد.
به نوشته اویل پرایس، این خط لوله جریان نفت کانادا به آمریکا را افزایش می دهد. انتقال نفت با این خط لوله جای حمل با قطار را می گیرد که گران و پرخطر است.

«باراک اوباما» به دلیل آنکه استخراج نفت از لایه های ماسه ای آلبرتا را پرهزینه و برهم زننده محیط زیست می دانست با آن مخالفت می کرد. حال ترامپ، موانع این پروژه را رفع می کند تا به گفته خود پول زیادی به آمریکا سرازیر سازد. این خط لوله، نفت ارزان کانادا را به سوی آمریکا به جریان می اندازد و باعث گرم شدن بازار کار پالایشگاه ها می شود. به گفته مقام های آمریکایی این پروژه می تواند 42 هزار شغل را در یک دوره دوساله ایجاد کند.

 

 

 

 

دومین برنامه ترامپ توجه به حفر چاه برای استخراج نفت های غیرمتعارف خواهد بود. این نفت های غیرمتعارف از حوزه های رسوبی و با استفاده از فناوری های نوین استخراج می شوند. با توجه به گران بودن این فناوری و نیاز به حفر تعداد زیاد چاه، هزینه های تولید نفت شیل در خوش بینانه ترین حالت کمتر از 50 دلار نیست. با بهبود نسبی قیمت ها در جهان، این چاه ها فعالیت خود را آغاز خواهند کرد.

 

 

 

چندی قبل تارنمای نشریه «فورچون» در تحلیل اوضاع شرکت های نفتی شیل در دوره ریاست جمهوری ترامپ نوشت: ترامپ از حفر چاه های بیشتر حمایت خواهد کرد. تولیدکنندگان نفت شیل که در دوره ای از فعالیت کنار مانده بودند امیدوار شده اند که بتوانند فعالیت خود را از سر بگیرند؛ ازآنجا که اوپک هم تلاش دارد تولیدش را کم کند ممکن است با افزایش قیمت ها بازار تولید نفت غیرمتعارف بهبود یابد.

 

 

 

بر این اساس، مدیران صنعت نفت شیل امیدوارند با بهبود نسبی اوضاع ، فناوری های کارآمدتری را به کار گیرند و بتوانند با نفت متعارف از لحاظ هزینه های تولید و قیمت رقابت کنند. فورچون به نقل از مدیراجرایی شرکت نفتی «کونوکو» که بزرگترین تولیدکننده مستقل نفتی در آمریکا است اعلام کرد: ما در حال بازگرداندن سرمایه ها و به کارگیری آن ها هستیم اما باید این کار را با احتیاط انجام دهیم.

 

 

 

به نوشته فورچون، از زمان مطرح شدن طرح فریز نفتی میان اعضای اوپک، طی ماه های اخیر حفاری چاه های نفتی آمریکا 6 درصد رشد داشته است. افزایش تعداد چاه های نفت شیل در مناطق «پرمیان» و «باکن» آمریکا به ترتیب هفت و 17 بوده است.

 

 

 

در مجموع، ارزیابی شماری از رسانه ها و نشریات آمریکایی حاکی افزایش تحرک آمریکا به سمت تولید نفت بیشتر و کاهش تقاضایش در بازار جهانی انرژی است. این رخداد هر چند می تواند تاثیرمنفی بر قیمت ها داشته باشد، با این حال به نوشته اویل پرایس، مزایای پویایی صنعت نفت آمریکا به افزایش امنیت جهان خواهد انجامید زیرا با کم شدن واردات نفت از کشورهای حوزه خلیج فارس، دلارهای کمتری به سوی کشورهای عربی حامی تروریست ها سرازیر می شود و از نفوذ این کشورها در میان تروریست ها می کاهد.

انتهای خبر