از درون خود را بیابیم!
روح اله واصف
به گزارش تاسیسات نیوز، یادداشتی که مطالعه می کنید سرمقاله شماره 175 هفته نامه تاسیسات نیوز می باشد.
همکاران عزیز سلام و خداقوت!
نمایشگاه بزرگ تاسیسات تهران در حالی آغاز می‌شود که کشور در یک پیچ تاریخی برای گذر از شرایط تحریم و بازکردن درهای خود به روی صادرات و واردات است. شرایط خاص سیاسی چنان به روابط اقتصادی و مناسبات بین‌المللی ما سایه افکنده است که دولت هرروز مجبور است برای حل این بحران تدبیر تازه‌ای بیندیشد. این پیچ تاریخی از سویی دیگر، دارای ابعاد دیگری نیز است.
گذر از دوره‌ی هرج و مرج اقتصادی و اجتماعی به تمام معنا و ورود به دوران حاکمیت قانون به معنای اخص نیز مدتی است که آغاز شده است و البته ضرباهنگ آن آرام و کند است.
آنچه باید در این دوران گذار نگران آن باشیم آمار پایین صادرات ماست. نکته تلخی که حتی وزیر بازرگانی نیز از آن شکایت کرد. به‌جز خوراکی‌ها و فرش و نفت و مشتقات نفتی واقعاً کدام تولید را می‌توان صادر کرد؟ به‌جز معدود کالاهای صادراتی ما در حوزه تاسیسات که به انگشتان دو دست نیز نمی‌رسد، ما دانش تولید و صادرات چه محصولی را مطابق با استانداردهای جهانی داریم؟
این جدایش مرگبار از جهان و میل وحشتناک تجار ما به واردات و نه حتی تولید مشترک و تحت برند و از همه بدتر ایجاد علاقه در خریداران به خرید محصولات خارجی بعضاً بی‌نام و نشان و فقط به خاطر خارجی بودن آن‌ها تنها به واردات بی‌رویه و بیکاری قشر عظیم نیروی کار ما انجامیده است. آیا لحظه‌ای اندیشیده‌ایم که چه می‌کنیم با این اعتبار و حیثیت خود؟
چرا ایرانی بودن را فقط به تورم رگ‌های گردن در دفاع از نام خلیج‌فارس می‌دانیم؟ چرا وقتی پای منافع ملی این چنینی به وسط می‌آید، پای ما چوبین است؟ چرا فقط دولت را مقصر همه‌چیز می‌دانیم و مسئول همه‌چیز؟ ما نباید درست تولید کنیم؟ ما نباید در هرجای ممکن از برند ایرانی بخریم؟ ما نباید از کیان ملی خود دفاع کنیم؟ و البته دولت نیز باید به وظایف خود عمل کند.
پیچ تاریخی پیش رو که در حال گذر از میانه‌ی آنیم، تاریخی را می‌سازد که فردا فرزندان ما آن را می‌خواهند؛ مانند تاریخی که زمانی قهرمانان آن خیامی‌ها و لاجوردی‌ها بودند. این تاریخ نیز قهرمانانی دارد که سازندگان آنند. آیا حواس‌مان است که نام ما در فهرست قهرمانان خواهد نشست و یا در کنار نام‌هایی چون میرزا آقاخان نوری و ابراهیم‌خان کلانتر؟
اکنون بار دیگر باید خود را بیابیم؛ و نه در تاریخ، نه در جغرافیا و نه در داستان‌های حماسی هزار و یک‌شب. این بار لازم است خود را از درون بیابیم.
تا بعد!
انتهای خبر