درآمدی که از دست رفت

به گزارش تاسیسات نیوز، اعتقاد میرکاظمی به ارزان بودن کارمزد ایران در انتقال نفت خام در حالی بود که به گفته کارشناسان، ایران در آن سال‌ها بابت سوآپ هر بشکه نفت خام 10/ 1 دلار کارمزد دریافت می‌کرد ضمن اینکه انجام این عملیات از سوی ایران تنها دارای منافع مادی نبود و سود اصلی کشور از این مسیر، نقش استراتژیک پررنگی بود که در منطقه به دست می‌آورد.

با این حال بر اساس اطلاعات موجود درآمد ایران از طرح سوآپ طی سال‌های 1999 تا 2009 میلادی حدود 259 میلیون دلار بوده است. حال با فرض کارمزد 10/ 1 دلار برای سوآپ هر بشکه نفت خام در ایران، چنانچه ایران نقش استراتژیک خود در ترانزیت نفت خام را از دست نمی‌داد و تا کنون قادر به افزایش حجم سوآپ به 5/ 1 میلیون بشکه در روز بود، یک حساب سرانگشتی نشان می‌دهد درآمد سالانه ایران از این محل به بیش از 600 میلیون دلار می‌رسید. این درآمد جدا از صرفه‌جویی‌هایی است که با انتقال نفت کشورهای حاشیه خزر به پالایشگاه‌های نیمه شمالی کشور حاصل می‌َشد.

در زمانی که سوآپ نفت خام از دریای خزر جریان داشت، ایران نفت خام دریافتی از کشورهای شمالی را که کیفیت بالایی نیز نسبت به نفت تولید داخل داشتند را (نفت خام همسایه‌های خزری عموما نفت سبک با API بالا است) به‌عنوان خوراک از طریق خط لوله نکا-تهران به پالایشگاه‌های اراک، تهران، ری و تبریز می‌داد و از انتقال نفت از جنوب کشور به این نقاط بی‌نیاز بود.

با کم شدن فاصله حدود 2 هزار کیلومتر برای انتقال نفت از جنوب کشور به مناطقی مانند تهران و تبریز، ریسک‌های جاده‌ای و زیست محیطی نیز برای ایران در آن زمان کاهش یافت. در عوض معادل این نفت‌ها از تولیدات میادین جنوب کشور به جزیره خارک منتقل می‌شد تا به دست مشتری‌های کشورهای سوآپر برسد.

 

 

 

 

 

 

انتهای خبر