ما و مالیات – 75
حسین بادامی
کارشناس امور مالیاتی
بیمه‌ی مدت‌دار (term insurance)
در بیمه‌ی مدت‌دار، زمانی مبلغ بیمه پرداخت می‌شود که بیمه‌گزار، پیش از پایان دوره‌ی زمانی معینی فوت کند. بیشتر بیمه‌‌نامه‌ها زمانی بین ۱۰ تا ۲۵ سال دارند، ولی شما می‌توانید طول این دوره را مشخص کنید.
اگر فرد در طول دوره‌ی تعیین شده فوت کند، بیمه مبلغ مورد توافق اولیه را (که به آن، پوشش یا مستمری می‌گویند) می‌پردازد. بعضی از بیمه‌ها در شرایطی که فرد به یک بیماری لاعلاج مبتلا باشد (در آستانه‌ی مرگ باشد) نیز، مبلغ مورد توافق را به او می‌پردازند.
اگر فرد مدت نسبتا کوتاهی پس از خرید پوشش بیمه فوت کند، ممکن است که شرکت بیمه پولی به او نپردازد؛ بنابراین همیشه پیش از خرید، تمام موارد و شرایط بیمه‌نامه را با دقت مطالعه کنید. اگر فرد بیمه‌گزار، بیش از دوره‌ی تعیین شده در بیمه‌نامه عمر کند، پوشش بیمه به پایان می‌رسد و هیچ سرمایه‌گذاری یا بازگشت حق بیمه‌ای وجود نخواهد داشت.
انواع گوناگون بیمه‌ی مدت‌دار
سه نوع اصلی بیمه‌نامه‌ی مدت‌دار عبارتند از:
۱. در بیمه‌ی مدت‌دار با پوشش ثابت، مبلغ پوشش بیمه در آخرین سال پوشش بیمه با نخستین سال آن برابر است.
۲. در بیمه با پوشش نزولی، مبلغ پرداختی بالقوه در طول دوره کاهش می‌یابد. این نوع از پوشش بیمه، اغلب به عنوان پشتوانه‌ای برای بازپرداخت وام‌ها انتخاب می‌شود و در آن پوشش بیمه، همراه با بدهی‌های معوقه‌ی وام کاهش می‌یابد. هزینه‌ی این نوع بیمه، کمتر از پوشش بیمه‌ی مدت‌دار ثابت است.
انتهای خبر