کلاف سردرگم آلودگی هوا
تعطیلی مدارس و تردد خودروها بر اساس زوج و فرد طی سال‌های اخیر تنها اقدام عملی قابل لمس برای مقابله با پدیده آلودگی هوا بوده که مردم نیز با خانه‌نشینی و استفاده از صنعت حمل‌ونقل ناقص و پردردسر عمومی بهای آن را می‌پردازند. مهرداد بائوج‌لاهوتی، نایب رئیس فراکسیون محیط‌زیست و توسعه پایدار مجلس درباره راهکارهای کاهش آلودگی هوا در کشور می‌گوید.
مهم‌ترین عامل آلودگی هوا از نگاه شما چیست ؟
فرسودگی و غیراستاندارد بودن خودروها و تردد بیش از حد موتورسیکلت‌ها از مهم‌ترین عوامل آلودگی هوای تهران بوده که سالانه ۵ میلیون نفر را به کام مرگ می‌کشاند. آلودگی هوا در دنیا دلایل خاص خود را دارد که در تهران ۸۰ درصد آلودگی هوا نتیجه تردد خودروهای فرسوده و غیراستاندارد و همچنین موتورسیکلت‌ها است. طبق قانون برنامه چهارم قرار بود ۷۵ درصد جابه‌جایی‌ها در تهران با حمل‌ونقل عمومی و ۲۵ درصد با خودرو شخصی باشد اما متاسفانه در حال حاضر این ارقام معکوس شده و بیشتر ترددها با خودروهای شخصی انجام می‌شود که این نشان می‌دهد ۴۰ درصد از قانون برنامه چهارم عقب هستیم. تمامی خودروها باید تا پایان برنامه چهارم از استانداردهای لازم از جمله یورو ۴ برخوردار می‌شدند و پس از آن باید وارد فاز استانداردهای یورو ۵ می‌شدیم که این اتفاق نیفتاد و ما هنوز در یورو دو باقی مانده‌ایم. شهرداری خود ممنوعیت‌هایی را درنظر گرفته و بعد خود به صورت آزاد اقدام به فروش طرح‌های روزانه می‌کند که این به معنی در نظر گرفتن درآمدی جداگانه از سوی شهرداری است.
راه چاره این کلاف سر درگم چیست؟
موضوع آلاینده‌های کلانشهر تهران زنجیره‌وار بوده و باید با توجه به تمامی آنها نسبت به بهبود وضعیت هوا اقدام کنیم. باید نسبت به افزایش استفاده از حمل‌ونقل عمومی در تردد روزانه شهروندان اقدام کنیم٬ مترو در تهران هم‌‌اکنون تنها ۶ درصد جابه‌جایی‌ها را برعهده گرفته که باید این سهم برای بهبود وضعیت هوا به بیش از ۳۰ درصد برسد. باید نگاه بخش خصوصی در حمل‌ونقل عمومی تقویت شود دولت نیز در این مهم وظایف و تکالیفی دارد که باید سهم خود را در موضوع آلایندگی هوا بپردازد.
فکر می‌کنید چرا با وجود تلاش برای ترویج حمل‌ونقل عمومی هنوز مردم رغبتی برای استفاده از آن ندارند؟ فرسوده بودن و نداشتن امنیت کافی دلیل اصلی بی رغبتی مردم در استفاده از حمل‌ونقل عمومی است که باید با توجه جدی، این موضوع حل شود.
انتهای پیام