تاسیسات نیوز/ صدیقه بهزادپور: از بسیاری جهات، فضا مکان مناسبی برای انرژی خورشیدی است. هیچ ابری در مسیر و هیچ تغییر فصلی وجود ندارد، هیچ فیلتر اتمسفر نیست و به این ترتیب پنل های خورشیدی می توانند در طول ساعت در اوج بازدهی کار کنند. طبق برخی تخمین ها، یک پنل خورشیدی را در فضا قرار دهید تا ۶ تا ۸ برابر بیشتر از آنچه در زمین می تواند تولید کند.
برق را دوباره به سطح برمیگردانیم؟ حالا مشکل اینجاست مدار ژئوسنکرون، که در آن یک ماهواره کم و بیش درست بالای یک نقطه از زمین می ماند، در حدود ۳۶۰۰۰ کیلومتر (۲۲۵۰۰ مایل) در هوا قرار دارد. این تقریباً سه برابر عرض زمین می باشد و کمی دورتر از آن چیزی است که اکثر سرنخها میتوانند به آن برسند. انتقال، به علاوه هزینه های وحشتناک پرتاب های فضایی، مشکل بوده است.
البته هزینههای پرتاب فضایی با ظهور موشکهای تجدیدپذیر و فناوریهای پرتاب جایگزین کاهش مییابد، این درحالی است که؛ جهان به شدت به انرژی پاک قابل اعتماد نیاز دارد، بنابراین تحقیقات در مورد انرژی خورشیدی فضایی، بهویژه بر روی بهبود کارایی انتقال انرژی بیسیم، ادامه دارد. امیدواریم که ما فقط چند پیشرفت با تولید برق فرازمینی رقابتی تجاری فاصله داشته باشیم.
یکی از این پروژههای تحقیقاتی مربوط به این «سیستم تأیید زمینی نیروی خورشیدی فضایی با پیوند کامل و تمام سیستم» است که در دانشگاه Xidian در «شیان»، شمال مرکزی چین ساخته شده است، پایتخت سابق چین را دنیای غرب به عنوان مکانی که در دهه ۷۰ میلادی ۸۰۰۰ جنگجوی عجیب و غریب در یک اتاقک زیرزمینی پیدا شد، می شناسند.
این سیستم، تأیید زمینی با ارتفاع ۷۵ متر (۲۴۶ فوت) که ساخت آن در سال ۲۰۱۸ آغاز شد، به گونهای طراحی شده است که امکان تحقیق در مورد «تغلیظ نور با راندمان بالا و تبدیل فوتوالکتریک، تبدیل مایکروویو، انتشار امواج مایکروویو را فراهم کند.
طبق بیانیه مطبوعاتی دانشگاه Xidian، این تسهیلات اخیراً توسط گروهی از کارشناسان بازدیدکننده پس از نمایش انتقال بیسیم مایکروویو برق در فاصله ۵۵ متری (۱۸۰ فوت) تأیید شده است. این اولین سیستم در جهان است که طیف کاملی از عملکردهای خورشیدی فضایی، از جمله ردیابی خورشید، متمرکز کردن نور، تبدیل آن به الکتریسیته، انتقال آن به شکل مایکروویو و دریافت آن در یک rectenna جداگانه را پوشش می دهد.
قسمت بالایی سازه، مجموعه ای از ظروف را به حالت تعلیق در می آورد که به عنوان یک ماهواره جانشین عمل کرده و نور خورشید را متمرکز و آن را به انرژی تبدیل می کند و به زمین می فرستد، جایی که یک دیش آن را جمع می کند.
طبق بیانیه مطبوعاتی، رسیدن از ۵۵ متر به ۳۶۰۰۰ کیلومتر با راندمان کافی برای ارزشمند ساختن انرژی خورشیدی فضایی “نیازمند مبارزات متوالی چندین نسل است.” زمان زیادی طول می کشد تا پولی که برای این فناوری خرج می شود بیشتر از ساختن آرایه های خورشیدی بیشتر در اینجا روی زمین باشد. در واقع، اگر یک آنتن انتقال انرژی مبتنی بر فضا مستقر شود، آرایه رکتنای زمینی به احتمال زیاد باید چندین کیلومتر عرض داشته باشد تا مقدار مفید انرژی دریافت کند.
در همین حال، شرکتهایی مانند Emrod نیوزلند، انتقال بیسیم برق مایکروویو را برای کاربردهای نزدیکتر به زمین، مانند جایگزینی خطوط برق با ولتاژ بالا در زمینهای صعب العبور، به پیش میبرند.