پارلمانی در سکوت

روح الله واصف

به گزارش تاسیسات نیوز، یادداشتی که مطالعه میکنید سرمقاله هفته نامه تاسیسات نیوز شماره ۱۱2 میباشد.




و سرانجام انتخابات شورای مرکزی سازمان نظام‌مهندسی انجام شد، تشکیل شورای مرکزی یک گام به جلو رفت و آقای دکتر ترکان آخرین سخنرانی خود به‌عنوان ریاست سازمان نظام‌مهندسی را ارائه کرد.





دوره‌ای که انتظار می‌رفت با پشتوانه قوی سیاسی مدیران سازمان، حقوق پایمال‌شده نظام‌مهندسی اعاده شود اما دکتر ترکان به سمت ساخت زیربناهایی رفت که سال‌ها مغفول مانده بود. او سیاست‌های کلی نظام‌مهندسی را تدوین نمود تا برای آن‌ها برنامه‌های اجرایی نوشته شود.





درواقع به‌جای افزایش سلطه سازمان، به سمت بهبود و افزایش دیسیپلین سازمان رفت. البته برای جامعه پرشتاب امروز صنعت ساخت‌وساز، این حرکت آرام و دیر باعث مشکلاتی دیگر می‌شود؛ مانند قانون نوشتن برای شهری که سال‌ها بی‌قانون بوده است. نفس قانون نوشتن عالی است؛ اما ایجاد عادت برای رعایت آن داستانی دیگر است.

 

 

 

 

مشغولیت فراوان آقای ترکان نیز مزید بر علت است. مجموعه‌ای فراوان از سازمان‌های مختلف که هر یک با شهرداری‌ها و شوراهای شهر مختلف، ادارات گاز، آتش‌نشانی‌ها، ادارات استاندارد و مالیات و… در تعامل و دادوستد هستند؛ گاهی حکومتی ایالتی را تداعی می‌کند.

 

 

 

 

به‌هرحال ریاست بعدی سازمان با چالش‌های جدی‌ای روبروست. اخلاق مهندسی، بدهی سنگین مالیاتی به‌جامانده از دوره‌های اسبق و ناشی از جهل به قانون، تعداد فراوان اعضای جوان و بیکار که انتظاراتی جدی از حوزه اشتغالی دارند و اتفاقات نگران‌کننده‌ای که گهگاه روی می‌دهد و ضعف‌های پوشانده شده در ساختار ساختمان‌ها را نشان می‌دهد.





آتش‌سوزی، مرگ با گاز، گودبرداری‌های ناصحیح و سیمای زشت شهری هر یک شوکی جدی به افکار عمومی است.





چنان‌که حتی وزیر محترم مسکن نیز، برنامه‌ریزی برای افزایش آگاهی عمومی و ایجاد مطالبات اجتماعی در مورد مقررات ملی ساختمان را در سخنرانی خود درخواست نمود. این به معنای آن است که وارد فاز جدید و جدی مطالبات عمومی می‌شویم درحالی‌که هنوز خود از وظایف خود آگاه نیستیم.

 

 

 

داستان فوت مرحوم کیارستمی، کل حیثیت سازمان نظام پزشکی را نشانه رفت. سال‌ها تلاش پزشکان به هدر رفت و یک بی‌اخلاقی حرفه‌ای، حرفه‌ای را به سمت بدنامی برد.

 

 

 

 

اکنون وزیر محترم باید از میان فهرستی بلند، افرادی را انتخاب کند که پارلمان بخش خصوصی در صنعت ساخت و سازند. این پارلمان تاکنون، در چشم‌انداز عمومی، نه معرفی‌ شده است و نه شناخته می‌شود. حال‌آنکه قرار است تنها بازوی دولت در نگهبانی از ساخت‌وساز باشد؛ یعنی دومین صنعت بزرگ کشور پس از نفت.

 

 

 

 

به نظر می‌رسد سازمان نظام‌مهندسی در حال هل داده شدن به داخل بزنگاهی عظیم است که اگر پرواز نداند از آن بازنمی‌گردد. این وظایف پارلمان صنعت ساخت‌وساز را دشوارتر می‌نماید.

 

 

 

تا بعد!






انتهای خبر

ممکن است شما دوست داشته باشید
ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

;