تاسیسات نیوز/ صدیقه بهزادپور: بحران گاز با قطع گاز صنایع و گام های لرزان در بخش خانگی در زمستان امسال رو به پایان است اما آنچه بدیهی است ضرورت برنامه ریزی برای کشوری با عنوان دومین دارنده ذخائر گازی و سومین تولیدکننده گاز در جهان با وجود منابع مشترک غنی با قطر؛ کشوری که حتی وسعت یکی از محله های پایتخت ایران را ندارد، است.
مرتضی بهروزی فر کارشناس حوزه انرژی با بیان این مطلب گفت: ایران دارای جایگاه سومین تولید گاز و دومین کشور دارای ذخایر گازی در جهان را داراست و در حالی که دارای منابع گازی فراوانی است به دلایل مختلف از جمله تحریم امکان بهره برداری از تمام توانایی های خود در این خصوص نشده است به عنوان مثال قطر با ۷۷ میلیون تن ظرفیت تولید گاز قصد افزایش این میزان به حدود ۱۳۰ میلیون تن را دارد درحالی که ایران به دلیل سوء مدیریت و تحریم ها و… ظرفیت تولید پایین تری را در این زمینه داریم. علاوه بر این این مساله پیامدهای منفی بسیاری را به دنبال خواهد داشت کاهش ظرفیت برداشت ایران از ذخایر مشترک با قطر علاوه بر متضرر شدن ما در این راستا باعث انتقال سیال منابع نفت و گاز مشترک به سمت مقابل یعنی کشور قطر خواهد شد، این در حالی است که ایران در مقایسه با قطر از وسعت و پتانسیل بیشتری از قطر برخوردار است اما هم اکنون در این حوزه از این کشور عقبتر است.
او ادامه داد: سرمایه گذاری و نبود فناوری مناسب از جمله مشکلاتی است که ما در حال حاضر با آن مواجه هستیم و به همین دلیل نیز قادر به افزایش تولید و بهره گیری از فرصت های پیش آمده مانند جنگ روسیه و اوکراین و نیاز اروپا استفاده کنیم. به عبارتی در صورت استفاده از سرمایه گذاری های خارجی در کشور بهره می بردیم هم شاهد انتقال تکنولوژی در صنعت نفت و گاز و … بودیم و هم درآمدزایی مطلوبی برای کشور داشتیم و علاوه بر آن قادر به توسعه صادرات گاز بودیم که البته همزمان با آن باید حتماً فرهنگ سازی مصرف بهینه انرژی در کشور نیز گسترش یابد، اما در حال حاضر به دلیل از دست دادن فرصت های پیاپی امکان جذب سرمایه و فناوری های نوین را از دست داده ایم اما مصرف داخلی افزایش یافته است و هیچ راهکاری نیز در کوتاه مدت نمی تواند این چالش را بهبود بخشد.
این کارشناس انرژی ادامه داد: چنانچه مشکلات مربوط به صنعت گاز مانند رشد سرمایه گذاری و … حل نشود، دامنه این معضل به دیگر بخش های انرژی نیز سرایت می کند و در سال های آینده وضعیتی دشوارتر از سال جاری خواهیم داشت.
جمع آوری گازهای فلر روزنی کوچک امید
او اضافه کرد: اجرای طرح جمع آوری گازهای فلر روزن امیدی برای بهبود ایجاد کرده است، چرا که با جمع آوری گازهای فلر در مرحله نخست و ممانعت از سوزاندن گازهای فلر مانع از آلودگی های زیست محیطی در کشور ناشی از انتشار مقدار زیاد گوگرد متصاعد شده از فرآیند سوخته شدن آن ها در کشورو باران های اسیدی متعاقب آن می شویم، هر چند تکنولوژی ایرن در این زمینه قابل مقایسه با دیگر کشورهای پیشرفته نیست اما برداشتن گام های در این خصوص امیدوارکننده است، چون این گاز در واقع همان گازی است که تصفیه و وارد شبکه خطوط لوله می شود و اگر اقدامات مفید دیگری همراه با سرمایه گذاری و تامین تکنولوژی دراین زمینه صورت گیرد می توانیم به رفع مشکلات کشور در حوزه ناترازی گاز امیدوار باشیم.
بهروزی فر معتقد است: اینکه در سال جاری با وجود چالش های فراوان در حوزه گاز، با قطع گازِ خانگی مواجه نشدیم موفقیتی است که باید به آن اذغان داشت اما این وضعیت برازنده کشوری با امتیاز ذخایر فراوان گاز و سهم خوب در تولید نیست، اکنون کشور نیاز به برنامه‌ریزی در حوزه افزایش تولید، بهینه‌سازی مصرف و اجرای پروژه‌های ذخیره‌سازی زیرزمینی دارد تا در پیک مصرف مشکل را حل کند، ما باید این مشکلات را حل کنیم و وقت زیادی هم نداریم زیرا زمستان سال بعد حتما سخت‌تر از امسال خواهد بود، ضمن اینکه پیش‌بینی می‌شود تابستان آینده یکی از سخت‌ترین تابستان هایی خواهد بود که تاکنون رکورد آن ثبت شده بنابراین علاوه بر گاز مشکل برق هم خواهیم داشت.
سایه تحریم را از کشور حذف کنیم
او بیان کرد: باتوجه به شرایط فعلی کشور که تحت تحریم هستیم و مشکل داریم تنها راه و اولین قدم حل مشکل برجام و بعد تعامل با دنیا است، باید بتوانیم سایه تحریم را از اقتصاد کشور حذف کنیم و تا این مشکلات رفع نشود اتفاق قابل ملاحظه‌ای رخ نخواهد داد که امیدوار باشیم برای سال‌های بعد مشکلات کمتر شود و بتوانیم وارد بازارهای جهانی گاز شویم.
این کارشناس حوزه انرژی بیان داشت: ما اکنون حجمی از گاز را به عراق و ترکیه صادر می‌کنیم اما اگر روند تولید و مصرف به شکل امروز ادامه داشته باشد مسلما یک واردکننده خواهیم بود، اما این را هم در نظر داشته باشیم اگر حتی نیاز به واردات داشته و پول نداشته باشیم امکان واردات هم نخواهیم داشت. بنابراین اگر مسائل‌مان با دنیا حل نشود و نتوانیم نفت را بفروشیم، پولی نداریم که گاز را وارد کنیم، بعبارت دیگر صرف اینکه بخواهیم واردات هم داشته باشیم این امکان را نداریم چون درآمد نفتی نداریم بنابراین به این سمت می‌رویم که هر سال اقتصاد کشور کوچک‌تر می‌شود.
