نجات دریاچه ارومیه با پر کردن چاه ها
به گزارش تاسیسات نیوز، بحرانی که دریاچه ارومیه در سالهای اخیر داشته است فکر تمامی محیط زیست دوستان و عاشقان سرمایه های ملی و افرادی که به فکر مشکلات کم آبی و بی آبی هستند را درگیر خود کرده است.
پرویز کردوانی، چهره ماندگار جغرافیای ایران در گفتوگو با تسنیم، با ابراز تأسف از سوءاستفاده از احساسات جامعه بهمنظور جذب اعتبار داخلی و خارجی گفت: اکثر چاههای غیرمجاز و مخرب اطراف دریاچه ارومیه در دهههای ۶۰و ۷۰ در زمان وزارت چندین ساله آقای کلانتری در وزارت جهاد کشاورزی که اتفاقاً اکنون دبیر ستاد احیای دریاچه ارومیه هستند، حفر شد و کار را به جایی رساند که وزارت نیرو در همایشی اعلام کرد از سال ۷۰ جریان آب در دریاچه ارومیه برعکس شده است و حالا امروز، آقای کلانتری چاههایی را که در زمان وزارت خودشان حفر شده بود مسدود میکنند.
وي افزود: اكثر چاههاي مخرب براي درياچه اروميه پيش از سال85 حفر شده بودند و با مسدود شدنشان كشاورزان اطراف درياچه اروميه مظلوم واقع شدند.
به گفته پرويز كردواني، عمق درياچه اروميه در عميقترين نقطه به 16متر ميرسد درحاليكه عمق چاههاي حفر شده در اطراف آن بهمراتب بيشتر است و به بيش از 100متر هم ميرسد كه همين موضوع سبب شده، طبق قانون ظروف مرتبط، آب درياچه به سمت چاهها جريان پيدا كند كه نتيجه آن، شور شدن آب چاههاست. بنابراين هر چه آب در درياچه اروميه بريزيم، وارد اين چاهها ميشود و نهايتاً به شورتر شدن آب شيرين اطراف درياچه اروميه ميانجامد.
كردواني در پاسخ به اين سؤال كه آيا پر كردن تمامي چاههاي اطراف درياچه اروميه ميتواند احياي آن را تضمين كند يا خير ميگويد: خير، به هيچ وجه. طبق مصوبه مجلس شوراي اسلامي، تنها چاههاي غيرمجازي كه بعد از سال 85حفر شدهاند بايد مسدود شوند، بنابراين بخش عمده چاههاي غيرمجاز كه طبق گفته اسماعيل كريمزاده، رئيس سازمان جهادكشاورزي استان آذربايجان غربي قبل از سال85 حفر شدهاند نبايد مسدود شوند.
وي افزود: مسدود كردن چاهها نيز با توجه به وجود صدها هزار نفر در بيش از 9شهرستان و صدها روستا در استانهاي آذربايجان غربي و شرقي غيرممكن است.
كردواني ادامه داد: به فرض پر كردن تمامي چاههاي اطراف درياچه اروميه كه طبق محاسبه مديركل ستاد بحران آذربايجان شرقي، تعدادشان به بيش از 88هزار حلقه ميرسد، باز هم احياي درياچه امكانپذير نيست، چرا كه بهدليل عمق زياد چاهها در دشتها و نشست زمين و مهمتر از همه عدموجود امكان تغذيه مصنوعي سفرههاي آب زيرزميني دشتها براي جريان آب، بازگرداندن براي جريان آب به حالت اوليه يعني از سمت دشتها به درياچه غيرممكن خواهد بود.
وي با ابراز شگفتي از اظهارات عيسي كلانتري مبني بر اينكه ريزگردهاي درياچه اروميه طي سالهاي آتي، جابهجا كردن شهرهاي تبريز و اروميه را ناگزير خواهد كرد، تصريح كرد: درياچه اروميه كانون ريزگرد نيست و منبعي از نمك كريستال است، جهت باد نيز از غرب به شرق است. بنابراين ريزگردهاي خيالي، مشكلي براي شهرهاي تبريز و اروميه ايجاد نخواهد كرد.
كردواني با اشاره به اظهارات دبير ستاد احياي درياچه اروميه مبني بر رسيدن حجم آب درياچه اروميه به حدود 15ميليارد مترمكعب تا سال1402 افزود: اگر اين وعده با هزينه كردن خسارتهاي جبرانناپذير، محقق هم بشود، كمتر از نيمي از حجم آب درياچه اروميه تأمين شده است چرا كه حجم آب اين درياچه در گذشته بيش از 32ميليارد مترمكعب بود.
وي با تكذيب اظهارات عيسي كلانتري مبني بر افزايش عمق درياچه اروميه در سالجاري با اشاره به ميزان قابل توجه بارش در امسال گفت: در كم عمقترين بخش درياچه خاكريز ايجاد ميكنند تا موقتاً سطح آب بالا برود. بعد ميگويند عمق درياچه تا 15سانتيمتر افزايش يافته و آن را نشان از قابل احيا بودن درياچه عنوان ميكنند.
كردواني همچنين با انتقاد از اختصاص اعتبار 7ميليارد دلاري از منابع داخلي براي احياي درياچه اروميه تأكيد ميكند: اختصاص اين اعتبار هنگفت از منابع داخلي، علاوه بر صدها ميليون دلار كه تاكنون بهمنظور احياي درياچه اروميه از منابع خارجي دريافت شده، اشتباه محض است.
به گفته پرويز كردواني درياچه اروميه تنها حوضه آبگير كشور است كه احياي آن امكانناپذير است اما متأسفانه با وجود بحران آب و برخلاف سياست اقتصاد مقاومتي، منابع آب و اعتباراتي كه سرمايه ملي بهحساب ميآيند را به درياچهاي ميريزيم كه بايد سالها پيش براي مردنش ميگريستيم؛ اقدامي كه به شورشدن عرصههاي بيشتري از زمينهاي كشاورزي و مهاجرت بيشتر ساكنان اين مناطق ميانجامد.
منبع: دنیای اقتصاد
انتهای خبر