منتظر حادثه ای دیگر؟!
روزشنک سیاسی
مدیر ارشد صنایع پتروشیمی
به گزارش تاسیسات نیوز، بی‌شک واقعه زلزله کرمانشاه که در یکشنبه 21 آبان ماه به فاصله 10 دقیقه اتفاق افتاد، یادآور وقایع تلخ‌بار زلزله رودبار و بم، هم بود.
زلزله شهرستان رودبار با قدرت 7/4 ریشتر و از بین رفتن 700 روستا و خسارت به 300 روستای دیگر و کشته شدن بیش از 35 هزار نفر و داشتن 40 هزار زخمی و پانصد هزار نفر بی‌خانمان، از بین رفتن بیش از 200 هزار خانه و خسارت عمده به تاسیسات و اماکن عمومی و هزینه‌ای بالغ‌بر 200 میلیارد دلار و به فاصله چند سال بعد از آن زلزله بم با قدرت 6/6 ریشتر با بیش از 26 هزار قربانی، 30 هزار مجروح و بیش از صد هزار بی‌خانمان و…
این‌ها آماری است که توجه همگان را به خود وا می‌دارد. با توجه به آمار منتشرشده در آبان ماه سال گذشته یعنی دقیقاً یکسال پیش، همین ایام مبنی بر اینکه ایران ششمین کشور زلزله خیز دنیا شناخته شد و با اشراف بر اینکه جزء کمربند آلپ – هیمالیا بوده و احتمال 21 درصد زمین‌لرزه‌ها در جهان در این کمربند به وقوع می‌پیوندد و باز اینکه زلزله‌های بالای 7 ریشتر، قوی‌ترین زلزله محسوب می‌شود، چرا در اکثر مناطق کشورمان از حداقل‌های استانداردسازی در امور صنعت ساختمان استفاده‌نشده؟!
درصورتی‌که در کشورهایی زلزله‌خیزی همچون ژاپن بیشتر ساختمان‌ها تا 8 ریشتر مقاومت دارند و یا حتی در کشور شیلی با زلزله 8/3 ریشتری که در سال 2015 رخ داد، تنها 13 کشته داشت؟
به نظر می‌رسد در کشورهای مذکور و پیشرفته توجه زیادی به استانداردسازی در صنعت ساختمان به‌ویژه تاسیسات صورت گرفته است.
اگر در صنعت ساختمان به تقسیم‌بندی صورت گرفته ذیل توجه شود، خواهیم دید که:
در سازه‌ها که همان ستون، پایه، سقف و… بوده و در غیر سازه‌ها که شامل سه رشته تخصصی معماری – برق- مکانیک هست که مستقیماً نقش‌آفرین در زمینه‌های سبک‌سازی، شکل‌پذیری، سیستم‌های هشدار اولیه همچون آژیر، تلفن‌های همراه مجهز، اعلام حریق، ایمن‌سازی و بهسازی، پیشگیری از خطر و حفظ جان افراد می‌باشد. (به عبارتی ساده‌تر همان اشاره بیشتری به صنعت تاسیسات ساختمان دارد.) نهایت اجرا صورت گرفته است.
من بعد چه باید کرد؟
آیا باز هم منتظر ماند تا حادثه‌ای دیگر به وقوع بپیوندد یا چاره‌ای اندیشید؟
به‌طور خلاصه، برای اینکه از حوصله این مقال هم خارج نشود. می‌توان تیتر وار به موارد ذیل اشاره داشت.
با رعایت و اجرای استانداردهای ذکرشده بالا در صنعت ساختمان می‌بایست موارد ذیل را نیز در برنامه‌ریزی آینده مدنظر قرار دهیم.
– جدیت هر چه بیشتر در پیشگیری و حل حوادث غیرمترقبه در ایران
– نیازسنجی در تمامی مناطق و استان‌های کشور بالأخص مناطق محروم و برنامه‌ریزی محوری با توجه به شرایط، امکانات و اقلیم جغرافیائی آن‌ها
– برنامه‌ریزی محوری و تشکیل کارگروه‌های تخصصی
– درخواست کمک و همفکری از سازمان‌های مردم‌نهاد داخلی و خارجی در زمینه حوادث غیرمترقبه
– آموزش‌های لازم و تکمیلی برای آحاد مردم
– استفاده و به‌کارگیری از تجارب دیگر کشورهای نظیر ایران
– بهره‌وری از منابع و نیروی انسانی جوان، کارآمد و متخصص با دانش روز
– منسجم و یکپارچه عمل کردن در برنامه‌ریزی و تصمیم‌گیری‌ها
– به سمت هر چه قانونمند عمل کردن نسبت به گذشته و مستحکم کردن ضوابط به‌جای روابط در سازمان‌ها
انتهای خبر