عمر طولانی رشد تولید نفت

 

به گزارش تاسیسات نیوز، طبق تحقیقات آماری بی پی، ذخایر جهانی نفت خام در پایان سال 2016 نسبت به سال 1980 دو برابر بوده است.





در این میان اگرچه نمی‌توان به آمارهای منتشر‌شده از سوی برخی کشورها مانند عربستان سعودی اطمینان کرد، اما بیشتر کشورها آمار قابل اطمینانی ارائه کرده‌اند. منظور از «ذخایر» در اینجا نفت‌های استخراج شده نیست بلکه ذخایر نفتی شناخته شده در زیر زمین است که قابلیت تبدیل شدن به نفت تجاری را دارا هستند.





سوال بعدی این است که آیا می‌توان نفت را بدون افزایش هزینه‌ها توسعه داد؟ پاسخ این است که اکثر ذخایر کشف شده در مناطقی قرار دارند که هزینه‌های تولید در آنجا کم است، مانند بسیاری از میدان‌های نفتی واقع شده در خاورمیانه. علت اصلی ارزان‌قیمت بودن تولید نفت در این مناطق نیز این است که زیرساخت‌های لازم در آنجا وجود دارد و سرمایه‌گذاری سنگینی برای دست یافتن به تولیدات جدید در آنجا نیاز نیست.





علاوه بر این، حجم قابل توجهی از ذخایر و منابع بالقوه در میدان‌هایی وجود دارد که در حال حاضر نیز در حال تولید هستند. در حال حاضر میانگین ضریب برداشت در صنعت نفت بین 35 تا 45 درصد است. با پیشرفت تکنولوژی مدیریت مخزن، هر یک درصد افزایش ضریب برداشت به معنای افزایش برداشت میلیون‌ها بشکه نفت است.





به‌عنوان مثال، خلیج پرودو در آلاسکا که تولیدات خود را در سال 1977 آغاز کرد و در ابتدا قرار بود طی مدت 30 سال تولیداتش به صفر برسد، اما به لطف پیشرفت تکنولوژی همچنان روزانه 280 هزار بشکه نفت خام تولید می‌کند؛ بنابراین خوش‌بینی نسبت به کاهش هزینه‌های تولید به خصوص از سه سال قبل به این سو بسیار تقویت شده است.





در واقع در سراسر دنیا، صنعت نفت در مقابل کاهش قیمت‌ها واکنش نشان داد و از هزینه‌های تولید با استفاده از فناوری‌های جدید کاسته‌ شد. در حال حاضر بسیاری از شرکت‌های نفتی با قیمت 50 دلار برای هر بشکه نفت خام آمادگی تولید دارند. هرچند این میزان انعطاف‌پذیری در مقابل ریزش قیمت‌ها حاصل روندی دردناک برای شرکت‌های نفتی بوده است، اما نتیجه قابل توجه بوده زیرا هر تلاش برای کاهش هزینه‌های تولید، موج جدیدی از پروژه‌ها را به همراه دارد.




نقطه تعادل برای تقاضای 100 میلیون بشکه‌ای

 

اینکه بر اساس پیش‌بینی‌ها احتمالا تقاضای نفت برای دو تا سه دهه آینده حدود 100 میلیون بشکه در روز باقی بماند، نشان‌دهنده نقطه تعادل بین کاهش مصرف بنزین به واسطه رشد خودروهای الکترونیکی و تداوم رشد تقاضا در سمت صنعت حمل‌و‌نقل زمینی، هوایی و دریایی و همچنین بخش پتروشیمی است.





اما پاسخ به این سوال که آیا این تقاضا می‌تواند بدون افزایش قابل توجه قیمت ادامه داشته باشد؛ هم مثبت است و هم منفی. اگر برخی از تحقیقات جدید صادق باشد، قیمت‌های بین 45 تا 60 دلار بر بشکه می‌تواند در آینده برای طلای سیاه یک سقف باشد نه یک کف. این قیمت اما در مقابل قیمتی است که در آخرین گزارش آژانس بین‌المللی انرژی به آن اشاره شده است.





آژانس در سناریوی اصلی خود اعلام کرده است که قیمت نفت تا سال 2040 به 109دلار (براساس ارزش دلار در سال 2016) به ازای هر بشکه برسد.





این قیمت در سناریوی خوش‌بینانه 226دلار و در سناریوی بدبینانه 43دلار در بشکه در نظر گرفته شده است. با این حال بر اساس تحقیقات زمین‌شناسی جدید، هیچ کمبودی در عرضه نفت خام وجود نخواهد داشت و این یعنی اینکه رشد چشمگیر قیمت نفت احتمالا رخ نخواهد داد.

 

 

 

 

 

 

انتهای خبر

ممکن است شما دوست داشته باشید
ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

;