شرکتهای خصولتی آفت کرسی بودجه
تاسیسات نیوز – دکتر مهدی مسعودی آشتیانی: یادم هست در مطالعه کتاب جامعه شناسی نخبه کشی مطلبی خواندم که بیان میکرد از زمان محمدشاه تاکنون کسری بودجه یکی از چالشهای کشور بوده و به این معنی است که کشور مولد نیست و نمیتواند خرج روزانه خود را تامین کند. در ایران بر خلاف کشورهای صنعتی دنیا، برخی کارمندان دولت ساعاتی را در اداره بیهوده گذرانند و حقوق میگیرند که در این صورت بیشترین بودجه صرف حقوق دادن به انسانهای بی مصرف میشود.
امیرکبیر نیز مانند قائم مقام فراهانی حقوق خیلیها را قطع و دشمنان زیادی برای خود ایجاد کرد، کشور از ۵۰ سال گذشته یعنی از دوران هویدا یک ساختار بودجه ریزی دارد و آن چیزی نیست جز تعداد روز سال ضرب در مقدار فروش نفت، ضرب در قیمت نفت، ضرب در قیمت دلار که میشود کل درآمد بودجه کشور، حال سوال این است چرا مجلس در سنوات گذشته گزارش دیوان محاسبات در خصوص شرکتهای دولتی را در صحن قرائت نمیکند.
بیشترین و اصلی ترین مشکل ساختار بودجه در بخش هزینه است که بخش اعظمی از هزینهها را شرکتهای دولتی به خود اختصاص می دهند که برای رسیدن به منویات مقام معظم رهبری در اصلاح ساختار بودجه بهتر است به سراغ مصرف کنندگان اصلی بودجه در کشور برویم، به عنوان مثال در دولت احمدی نژاد با بحث دلار ۱۲۲۶ تومانی دلار به کانال ۳۰۰۰ تومان رسید و بار دیگر در دولت روحانی دلار ۴۲۰۰ تومانی تا سقف ۳۰ هزار تومان رسیددر دولت مرحوم رییسی دلار تا سقف ۶۰ هزار تومان رفت و در شرایط فعلی هم که رو قیمت ۸۰ هززار توامن دلار باید حساب ویژه باز کنیم.سود فولاد مبارکه به تنهایی قسمت زیادی از سود ناخالص داخلی را شامل میشود، درحالیکه این نوع شرکتها با استفاده از منابع کشور از جمله منابع معدنی و هزینههای آب و برق و… یارانهای محصولات خود را به قیمت جهانی به خود مردم ایران میفروشند و میزان مالیات دریافتی از اینگونه شرکتها مبالغی بسیار ناچیز است که با درآمدهای ارزی و ریالی آنها مطابقت ندارد.کانون اصلی انعکاس ناهنجار بودن رفتارهای مالی دولت و عدم اهتمام آن به امور توسعهای را میتوان در نحوه رفتاری که دولت با شرکتهای خود میکند… طرز رفتار دولت با شرکتهای خود و استفاده از آنها به عنوان سرپوش نهادن بر عدم انضباط مالی، باعث میشود اگر کسی به ذهنش فشار میآورد و نه به ساختار هزینههای ناکارآمد دولت. دولت در ساختار هزینهها در مورد خودش آن طور تبعیض قایل شده که گویی هیچ اتفاق خاصی نیفتاده است.
آنچه در بخش هزینه کرد شرکتهای دولتی وجود دارد که به آن در نظام بودجه ریزی توجه نمی شود بحث ردیف هزینه است وقتی مدیر شرکت دولتی در هزینه کرد بدون در نظر گرفتن بالانس حاشیه سود و زیان حرکت می کند نتیجه اش می شود کسری بودجه و لذا برای اینکه در نظام بودجه ریزی کشور به جای عربده کشی های سیاسی نظم و تناسب ایجاد شود باید اول به سراغ شرکتهای دولتی و خصولتی رفت و اول باید این ساختار را اصلاح کرد مدیرانی که فقط ادعا داشته و از ساختاری به ساختاری دیگر نقل مکان می کنند از فلان شرکت با انتصابات سیاسی و بدون تخصص و بر اساس روابط سیاسی و و نزدیکی به اصحاب قدرت جابجا می شوند فکر میکنم مجلسیان اگر می خواهند فرآیند بودجه ریزی را به یادگار از خود اصلاح کنند اول بروند سراغ تراز نامههای شرکتهای دولتی و سپس به تخصص مدیران انتصابی در این مجموعهها تا بتوانند در حوزه کسری بودجه و پیشبینی عدم این کسری موفق باشند.
بیشتر بخوانید