شاخص فقر و تغییر محیط زیست

به گزارش تاسیسات نیوز، کشورهای فقیر، بسیار بیشتر از کشورهای ثروتمند ، وابسته به منابع و ذخایر طبیعی هستند.

داده ها نشان می دهند که کشورهای فقیر، بسیار بیشتر از کشورهای ثروتمند ، وابسته به منابع و ذخایر طبیعی هستند. همچنین نسبت فرد به اراضی جنگلی در کشورهای کم درآمد سه برابر کشورهای پردرآمد است.

این رقم به طور کلی نشانه فشار بر جنگل هاست. اراضی جنگلی در کشورهای پردرآمد به طور سالیانه ۰.۱ درصد افزایش می یابند در حالی که در کشورهای کم درامد سالیانه به میزان ۰.۵ درصد کاهش می یابند و دسترسی به “زیرساخت زیست محیطی” یه شکل بهبود آب و بهداشت نسبت مشابهی را نشان می دهد.

نتیجه این است که میزان مرگ و میر کودکان زیر پنج سال در کشورهای کم درآمد تقریبا ۱۸ برابر کشورهای پردآمد است.

آنچه در گزارشاتی که سازمانهای بین المللی چون بانک جهانی تهیه می کنند، عامدانه مغفول می ماند، تقلیل و کانالیزه کردن معنای “تخریب محیط زیست” است.

به این معنی که این سازمان ها با طرح اتهاماتی چون افزایش جمعیت، جنگل زدایی، استفاده از سوختهای فسیلی و …به کشورهای جنوب سعی می کنند خود را مبرا از وضعیت موجود نشان دهند.

در صورتی که در نیم قرن اخیر بسیاری از فشارهای وارد شده بر منابع طبیعی کشورهای توسعه نیافته صرف خاموش کردن آتش مصرف زدگی کشورهای توسعه یافته شده است. حتی میزان باروری کشورهای مستعمره سابق نیز در این گزارش ها عامدانه تحریف می شود. به طور مثال در حالی که میزان باروری در کشوری چون هندوستان تقریبا ۴ برابر اروپای شمالی است، اما طبق گزارش گاردین کودکان متولد شده در اروپای شمالی ۳۰ برابر بیشتر از کودکان هندی ردپای کربن از خود به جای می گذارند!

کشورهای شمال هیچ گاه حاضر نیستند برای بهبود وضعیت محیط زیست از رفاه خود بکاهند و طرح های “ریاضت محیط زیستی ” را برگزینند، در عوض آنها انتظار دارند تا تمام هزینه ها و مخارج اصلاح شرایط کنونی از جیب کشورهای جنوب تامین شود.

 

 

 

 

 

انتهای خبر