رویداد بزرگ
روح اله واصف
به گزارش تاسیسات نیوز، یادداشتی که مطالعه میکنید سرمقاله هفته نامه تاسیسات نیوز شماره 162 میباشد.
همکاران عزیز سلام و خداقوت
در هفته جاری نظاممهندسی استان تهران برگزارکننده بزرگترین گردهمایی علمی مهندسان تاسیسات ایران در سال جاری خواهد بود.البته این ادعا پس از برگزاری قابلاثبات خواهد بود و فعلاً با توجه به آمارهایی که از ثبتنام بهدستآمده است قضاوت میکنیم.
صرفنظر از تمام نقاط قوت و ضعفی که میتوان تاکنون برای این رویداد علمی برشمرد، وجود آن در غیاب تنها رویداد بینالمللی علمی تاسیسات ایران یعنی کنفرانس گرمایش، سرمایش و تهویه مطبوع فرصتی مغتنم برای گردهمایی بخشی از همکاران بهمنظور رفع دغدغههای علمی است. درست است که در خوشبینانهترین حالت اطلاعاتی مفید رد و بدل خواهد شد ولی نفس وجود چنین رویدادی از لحاظ استراتژیک بسیار مهم است.
تلاش برگزارکنندگان این رویداد بزرگ ارزشمند و قابلتقدیر است. اما لازم است ضعفها کاملاً بیان شود و نقاط قوت روشن، تا چراغ راه چنین برنامههایی هم در خود سازمان و هم در جوامع علمی دیگر باشد.
سؤالهایی که پیش از دیدن این رویداد بزرگ به ذهن متبادر میشود متعدد و مشخص است. آیا نظاممهندسی به رسالت صنفی خود نیز عمل خواهد نمود؟ موضوعات کمی در این خصوص در میان سرفصلهای پیشنهادی دیده میشود. ایکاش اکنونکه قانون نظاممهندسی در مجلس شورای اسلامی در حال بحث و بررسی است تلنگری در این خصوص در سخنرانیهای افتتاحیه و اختتامیه به مستمعین زده شود که حتماً برخی از آنان از مدیران دولتی و یا مجلسیان محترم هستند.
آیا این کنفرانس به حل مشکلات اجرایی و طراحی متعددی که ناشی از ضعف و کاستی در مقررات ملی ساختمان است خواهد پرداخت؟ آیا در حاشیه کنفرانس برای ایجاد وحدت رویه در طراحی و نظارت نشستهایی برگزار میشود؟ آیا برگزاری کلاس آبفا در دل کنفرانس، به آن کمک میکند و یا از اعتبار آن خواهد کاست؟ سخنرانان کلیدی، مدرسان کارگاهها و اساتید نشستها در خور این جامعه بزرگ تخصصی و حرفهای هستند؟
برنامههای زمانبندی و نظامات برگزاری درست و بدون اشکال خواهد بود؟ تجارب گرانسنگ مدیران بخش مکانیک مرکز تحقیقات ساختمان و مسکن، انجمن صنعت تاسیسات، انجمن مهندسان تاسیسات مکانیکی ساختمان تهران و چندین عنوان دیگر که بهعنوان حامیان معنوی در زیر پوستر کنفرانس خودنمایی میکند آیا بهخوبی منتقلشده است؟
تمام این سؤالها در هفته آینده پاسخ خود را یافتهاند و البته تاریخ نیز ورق خواهد خورد. “درین دریای بیپایان نشستم تا چه پیش آید!”
تا بعد!
انتهای خبر