خانه‌ی خراب

روح اله واصف – مدیرمسئول و سردبیر پایگاه خبری تاسیسات نیوز: به نام خدا، همکاران گرامی سلام و خدا قوت، مشکلات متعددی که در فرآیند نظارت تاسیسات وجود دارد هر روز شکلی جدید و ابعادی وسیع‌تر می‌یابد. نرخ‌های نازل و خنده‌دار نظارت، نقشه‌های ناقص و دارای اشکال، کارفرماهایی که هنوز به نقش مهندس ناظر تاسیسات پی نبرده‌اند و توجیه نیستند، فرآیند ایراددار تمدید قرارداد ناظران، فرآیند واریز حق‌الزحمه مهندسان، بلاتکلیفی مهندسان ناظر در مورد نقش خود در نظارت آسانسور و سیستم‌های اعلام و اطفاء حریق هریک داستان پر غصه‌ای است که تمامی ندارد. به‌راستی تا کی باید این دردها را تحمل کنیم و دم برنیاوریم؟

دعوای تمام‌نشدنی شهرداری و نظام‌مهندسی بر سر مسئولیت آتش‌نشانی و زرنگی شهرداری که طراحی و اجرای پرسود را بر می‌دارد ولی نظارت پردردسر و ارزان را برای نظام می‌گذارد جای هیچ حرف و سخنی باقی نمی‌گذارد که سازمان نظام‌مهندسی ساختمان همچنان در موضع دفاع است و نتوانسته است از حقوق حقه اعضای خود دفاع کند.

درحالی‌که در درون سازمان همه بر امضاء نکردن نقشه‌های اطفاء حریق و نپذیرفتن مسئولیت‌های آن تأکید می‌کنند؛ هیچ نوشته مکتوب و قابل استنادی در دسترس نیست که این ادعای بیهوده را بپذیرد. طبق قوانین فعلی مهندس ناظر باید پاسخگوی اموری باشد که نه هزینه آن را دریافت کرده است و نه نسبت به آن مسئولیتی داشته است.

هیات رئیسه گروه تخصصی مکانیک کجاست؟ از آن مهم‌تر اعضای مکانیک هیات مدیره سازمان کجا هستند؟ چرا در تمام مشکلات اخیر هیچ صدایی از آن‌هاشنیده نمی‌شود؟ آیا صندلی‌های سازمان صدا خفه کن دارد؟ این سازمانی است که تاکنون دو رئیس مکانیکی داشته است و رئیس فعلی نیز در دوره قبل عضو کمیته آتش‌نشانی بود.

چنان در این بازی قافیه را باخته‌ایم که در چک لیست ابتدای نظارت ماده ۳۳ یکی از شهرستان‌های تهران از مهندس ناظر خواسته شده است مطابقت یا عدم تطابق نقشه‌ها با مقررات ملی را اعلام کند! چرا مهندس ناظر چنین نقشی دارد؟ مگر کنترل سازمان خواب است؟ طراح کجاست؟ مهندس ناظر نگون‌بخت که ته چاه مانده است جور چند نفر و شرکت و سازمان را باید بکشد؟

کجایید مدیران سازمان؟ کجایید حضراتی که صفرهای فیش حقوقی و حق جلسه‌های دریافتی شما از سازمان هریک چند کیسه از خون و عرق مهندسان بدبختی است که در هزینه‌های زندگی خود مانده اند و جلای وطن می‌کنند؟ چه کسی مقصر است؟ یک‌بار از پشت صندلی نرم خود برخاسته‌اید و به گوشه‌های دورافتاده شهریار، اسلامشهر، قرچک و لواسان رفته‌اید؟ البته نه برای سرکشی به باغ‌های خود بلکه برای دیدن مهندسانی که هزینه بنزین اتومبیلشان از حق نظارت بیشتر می‌شود. این خانه نظام‌مهندسی را چه کسی ویران کرده است؟

تا بعد!