جهان چه برنامه ای برای بازیافت پنل های خورشیدی دارد

“منگ تائو” محقق سیستم های خورشیدی دانشگاه آریزونا، که اخیرا مطالعه ای در مورد بازیافت پنل های خورشیدی سیلیکونی، که حدود ۹۵ درصد از بازار این محصول را تشکیل می دهد، انجام داده است می گوید: اگر ما بازیافت پنل ها را اجباری نکنیم، بسیاری از مواد به محل دفن زباله می روند.

پنل های خورشیدی از سلول های فتوولتائیک (PV) تشکیل شده اند که نور خورشید را به الکتریسیته تبدیل می کنند. با ورود این پنل ها به محل های دفن زباله، منابع با ارزشی به هدر می روند و از آنجا که پنل های خورشیدی حاوی مواد سمی مانند سرب هستند که می توانند در اثر تخریب یا خرد شدن وارد محیط شوند. از این رو دفن این زباله خطرات زیست محیطی جدیدی ایجاد می کند.

وقتی پنلهای خورشیدی به آخر عمر خود می رسند، چند سرنوشت در انتظار آن ها است. تحت قوانین اتحادیه اروپا، تولید کنندگان موظف هستند که پنل های خورشیدی خود را بازیافت کنند. در ژاپن، هند و استرالیا مقررات بازیافت وجود دارد. در ایالات متحده، به استثناء قانون ایالتی در واشنگتن، هیچ برنامه و دستور العمل خاصی برای بازیافت در کارنیست.

“سم واندرهوف” مدیر شرکت “بازیافت پنل های فتوولتائیک”، یکی از معدود شرکت هایی که در زمینه بازیافت پنل های فتوولتائیک فعالیت می کنند می گوید: در حال حاضر، تنها حدود ۱۰ درصد از پنل های خورشیدی بازیافت می شوند. به گفته وی، باقی پنل ها به محل های دفن زباله فرستاده می شوند یا برای استفاده مجدد در کشورهای در حال توسعه که سیستم حافظت از محیط زیست ضعیفی دارند، صادر می شوند.