تولید نفت در مناطق ارزان‌قیمت
به گزارش تاسیسات نیوز، هرچند بررسی‌ها نشان می‌دهد بابت رشد تولید نفت نگرانی وجود ندارد و منابع به اندازه کافی وجود دارند، اما با این حال یک مشکل همچنان به جای خود باقی است.
بخش عمده‌ای از ذخایر نفت خام که می‌توانند برای مدتی طولانی پاسخگوی تقاضای بازار باشند، در مناطقی قرار گرفته‌اند که یا درگیر جنگند یا بنا به برخی دلایل سیاسی برای جذب سرمایه با مشکلاتی همراه هستند.
ایران، عراق، عربستان سعودی، نیجریه، ونزوئلا و دیگر کشورهای تولیدکننده و صادرکننده نفت خام که نقشی پررنگ در تولید و عرضه نفت خام به بازارهای جهانی دارند، با ریسک‌های سیاسی زیادی همراه هستند تا آنجا که سرمایه‌گذاران را برای ورود به این مناطق با اما و اگرهایی همراه می‌کند.
مثال واضح در این میان ایران است.
با روی کار آمدن دولت یازدهم اگرچه متن قراردادهای نفتی ایران اصلاح و برای جذب 200 میلیارد دلار سرمایه به منظور توسعه بخش‌های بالادستی و پایین‌دستی صنعت نفت آماده شد، مخالفت‌های داخلی با وجود لغو تحریم‌های بین‌المللی علیه ایران مانع از کارکرد به موقع این قراردادها در دوران پسابرجام شد.
بر اساس همین ریسک‌ها است که بسیاری از مفسران و برخی فعالان صنعت نفت انتظار رشد قیمت طلای سیاه را دارند، به خصوص اگر تولید نفت به جای مناطق ارزان‌قیمت به مناطق پرهزینه مانند قطب شمال وابسته شود، اتفاقی که ممکن است به زودی به واقعیت بپیوندد.
تهدید شیل آمریکا
یک مطالعه جدید از سوی موسسه تحقیق و سرمایه‌گذاری «ردبرن» نشان می‌دهد که صنعت نفت شیل آمریکا هنوز دوران اولیه رشد خود را سپری می‌کند و به بلوغ نرسیده است.
این در شرایطی است که فناوری حفاری همچنان رو به رشد است، از ایجاد هر یک شکاف در دل زمین آموزه‌هایی به دست می‌آید، روند بازیافت آب و بهبود بهره‌وری در استفاده از سیالات برای تزریق به میدان‌های نفتی در جریان است و همگی اینها از جمله عواملی هستند که هزینه‌های تولید نفت شیل را روز به روز کاهش می‌دهد. «ردبرن» در این زمینه اعلام کرده است که روش‌های نوین استخراج نفت می‌تواند هزینه‌ها را از بشکه‌ای 50 دلار به حدود 25 تا 30 دلار کاهش دهد.
با در نظر گرفتن این احتمال، ممکن است هزینه پایه جدیدی برای کل صنعت شیل تعریف شود و این در حالی است که ممکن است به علت افزایش ریسک‌ها در مناطق ارزان‌قیمت، تولیدات شیل با امکان بیشتری برای فعالیت همراه شود.
در واقع فناوری به سرعت در حال حرکت است و اگر این فناوری اثرگذار باشد، نفت شیل پتانسیل بسیار بیشتری نسبت به آرژانتین یا چین خواهد داشت. پیام نهایی این تحقیق این است که هیچ کمبود نفتی در آینده وجود نخواهد داشت. در این میان اگرچه ممکن است نوساناتی از ناحیه بی‌ثباتی‌های سیاسی به نفت تحمیل شود، اما تقاضا همچنان می‌تواند تا سال‌های زیادی در سطح بالایی قرار داشته باشد و این به آن معنا است که «عصر نفت» به این زودی‌ها پایان نخواهد یافت.
این احتمال به خصوص مایه دلگرمی شرکت‌های نفتی است که برای گذار به دوران انرژی‌های تجدیدپذیر آمادگی ندارند. دیوید هاول، وزیر پیشین انرژی انگلیس، در نسخه جدید کتاب خود در زمینه سیاست انرژی تاکید کرده است که «اختلافی اساسی بین دیدگاه‌های مختلف درباره آینده انرژی وجود دارد»؛ چیزی که او از آن با عنوان «سیاه و سبز» یاد می‌کند.
این اختلاف دیدگاه می‌تواند در طول زمان بحث‌های عمومی بسیاری را درباره انرژی شکل دهد، با این حال به نظر می‌رسد «طلای سیاه» همچنان در اوج قرار خواهد داشت و از پایان دور است.
انتهای خبر