توقف گرمای زمین با راهکاری جدید
به گزارش تاسیسات نیوز، بنا به گفتۀ محققان جهت دستیابی به توافقنامۀ 2015 پاریس، مبنی بر توقف گرمای زمین زیر دو درجه سانتیگراد، کره زمین در موقعیت خوبی قرار دارد.
بنابر بررسی های صورت گرفته در سال گذشته، در طول سه سال اخیر رشد خروج گازهای گلخانه ای حاصل از سوخت های فسیلی در سطح جهان متوقف شده است، آیا این به آن معناست که جهان در مسیر توقف گرم شدن کره زمین زیر دو سانتیگراد، تحت توافقنامه 2015 پاریس، است؟
طی مطالعات منتشر شده در مجلۀ ،Nature Climate Change، چگونگی پیش روی انرژی در جهت اهداف جهانی آب و هوا بررسی شده است. خوشبختانه به لطف افزایش استفاده از انرژی های پاک، کاهش جهانی استفاده از زغال سنگ، بهبود در بهینه سازی مصرف انرژی، ثبات در تولید گازهای گلخانه ای حاصل سوخت های فسیلی در طول سه سال اخیر، هنوز می توان به گرم شدن جهانی کره زمین تا کمتر از دو درجه سانتیگراد امیدوار بود.
در این مسیر سازمان ملل باید برای سرعت بخشیدن به استقرار فن آوری های موجود در جهت ساخت دستاوردهای سه سال گذشته اقدام نماید و چالش مهم در این زمینه، سرمایه گذاری برای توسعۀ فن آوری های جدید و انجام اقدامات لازم برای دستیابی به گسترش جهانی انرژی صفر تا اواسط قرن کنونی می باشد.
شایان ذکر است سهم جهان از انرژی حاصل از سوخت های فسیلی رو به کاهش است به طوری که هیچ رشدی در مصرف زغال سنگ دیده نمی شود و از سویی رشد چشمگیری در تولید انرژی حاصل از باد، زیست توده، خورشید و برق آبی دیده می شود که این امر موجب پیش روی به سوی تولید انرژی با انتشار کمتر کربن می باشد.
در سالهای اخیر بهره وری انرژی در سطح جهانی رشد کرده و با وجود تمامی این تغییرات، انتشار سوخت های فسیلی در سطح جهانی در طول سه سال گذشته با وجود رشد اقتصادی دنیا افزایشی نداشته است. این نتایج امیدوارکننده نشان می دهد که در سطح جهانی، ما در مسیر درستی جهت ثابت نگه داشتن گرم شدن کره زمین زیر دو درجه سانتیگراد هستیم.
اما تدابیر اتخاذ شده در زمینه آب و هوا، تنها کمی به این روند تاریخی در زمینۀ بهبود شدت مصرف انرژی، سرعت بخشیده است. برای ثبات در گرم شدن کرهزمین، کمتر از 2 درجه سانتیگراد، به کاهش شدت تولید کربن حاصل از تولید سوخت های فسیلی نیاز است.
با نگاهی به کشورهایی که بیشترین تأثیر را در شرایط آب و هوایی در سطح جهانی داشته اند می توان به این نتیجه رسید که بخشی از رکود در تولید گازهای گلخانه ای در سطح جهانی طی سه سال گذشته، به دلیل کاهش مصرف زغال سنگ در چین بوده است. به طوری که انتشار سوخت های فسیلی در چین سالانه 10 درصد افزایش داشته است، اما از سال 2013 این رشد متوقف شده است.
سهم چین در انتشار گازهای گلخانه ای حاصل از سوختهای فسیلی کاهش قابل توجهی داشته است که علت آن کاهش مصرف زغال سنگ و رشد بهره مندی از انرژیهای تجدیدپذیر میباشد. ایالات متحده آمریکا نیز طی چند سال گذشته، با کاهش قابل توجه مصرف زغالسنگ، از انتشار گازهای گلخانه ای کاسته است که این امر موجب تداوم بهبود بهره وری انرژی که منجر به کاهش تقاضای انرژی میشود، گردیده است.
تولید گازهای گلخانه ای در آمریکا بیشتر به دلیل کاهش شدت تولید کربن حاصل سوختهای فسیلی میباشد که این امر به دلیل انتقال مصرف از زغال سنگ به گاز طبیعی و رشد مصرف انرژی های تجدیدپذیر است. تولید گازهای گلخانه ای در اتحادیۀ اروپا نیز طی ده سال گذشته همراه با بهبود مستمر در بهینه سازی مصرف انرژی،کاهش یافته است، این کاهش سهم انرژی های تجدیدپذیر را در تولید انرژی افزایش می دهد.
هند نیز رشد تولید گازهای گلخانه ای را سالانه بین 5 تا 6 درصد ثابت نگه داشته است. گازهای گلخانه ای در استرالیا هم از سال 2009 به دلیل کاهش شدت مصرف انرژی و تولید کربن حاصل از مصرف انرژی کاهش یافته است. در تحلیل ما یک “اما” بزرگ وجود دارد. براساس بررسی های انجام شده در مورد شرایط آب و هوا در آینده – که توسط هیئت بین دولتی تغییرات آب و هوا (IPOCC ) ارزیابی شده- ما پی بردیم روند سوخت های فسیلی با گرم شدن کره زمین زیر دو درجۀ سانتیگراد سازگار میباشد.
در این بررسی پیش بینی می شود که مقادیر زیادی از انتشار کربن حاصل از احتراق سوخت های فسیلی با استفاده از جداسازی و ذخیره کربن(CCS) Carbon Capture and Srotage حذف خواهد شد. (CCS) نیز به طور گسترده همراه با انرژی زیستی برای تولید یک تکنولوژی ای به کار می رود که تحت تأثیر آن، دی اکسیدکربن از فضا حذف خواهد شد. طی این فرآیند، گیاهان، دی اکسیدکربن را از جو حذف می نمایند، سوزاندن این گیاهان موجب تولید انرژی زیستی و دی اکسید کربن موجود نیز جذب و در زیرزمین ذخیره می شود،گیاهان دوباره رشد کرده و این چرخه تکرار می گردد.
این سناریو بیشتر بر روی(CCS) تکیه دارد، اما نوعی عدم تعهد به (CCS) در اکثر تعهدات تحت توافق نامۀ پاریس برای 2030 دیده می شود. هم اکنون بسیاری از شاخص های فعلی، با محدود کردن گرمایش به کمتر از دو درجه سانتیگراد سازگار هستند، در حال حاضر جهت جلوگیری از واگرایی از این مسیر، نیاز فوری برای استقرار (CCS) احساس میشود.
هدف این سناریو حذف مقدار زیادی از گاز دی اکسیدکربن از جو می باشد. اگر چه بیوانرژی و CCS فن آوری موردنظر در این سناریو است، اما آن چه قابل توجه است این که رشد تولید گازهای گلخانه ای طی سه سال گذشته کاهش یافته است و در این مسیر باید برروی کاهش استفاده از زغال سنگ، جایگزینی گاز به جای زغال سنگ و افزایش سهم انرژی پاک تمرکز نمود.
به هر حال، تحقیقات ما نشان میدهد در این قرن برای رسیدن به خروج صفر درصدی گازهای گلخانه ای یک برنامه دقیقی از تحقیق و توسعه با پشتیبانی طیف گستردهای از فن آوریهای کم کربن ضروری است.
انتهای خبر