تسخیر امواج دریا توسط توربین ژاپنی
به گزارش تاسیسات نیوز، سازه های بتونی ستاره ای شکل به نام تتراپاد اغلب برای محافظت از خط ساحلی در برابر فرسایش ناشی از هجوم دایمی امواج استفاده می شوند. به تازگی پروژه ای از موسسه علم و فناوری اوکیناوا طرح هایی برای توربین ها ارایه کرده است که با قرارگرفتن در کنار تتراپادها نه تنها به انتشار انرژی موج کمک می کند بلکه از آن بهره برداری هم می کند.
برخورد دایمی امواج لزوماً به معنای مقدار نامحدودی انرژی است. تکنیک های مختلفی برای به دام انداختن این انرژی وجود دارد: آزورا در هاوایی که از یک مکانیسم شناور دوار 360 درجه استفاده می کند؛ سیستی از شناورهای متصل به یک جت در گیبرالتار که با موج بالا و پایین می رود؛ سیستمی از برکلی که با فرش کردن کف دریا آن انرژی را جذب می کند و یک چاله مصنوعی در استرالیا که انرژی را از هوای جا به جا شده توسط امواج جذب می کند.
سیستم OIST نه تنها برای برداشت انرژی موج طراحی می شود بلکه آن را منتشر نیز می کند. توربین ها در خط مستقیم آتش مثلاً جلوی تتراپاد یا اطراف سازه های طبیعی مثل صخره های مرجانی گذاشته می شود تا از مزیت جریان سریع آب ایجادشده استفاده کند.
این توربین های مبدل انرژی موج (WEC) با استفاده از کابل های مورینگ به کف دریا مهار می شوند و درست بالای سطح دریا قرار می گیرند که امواج بتوانند روی آنها را بشویند. هر توربین 5 تیغه به قطر 70 سانتی متر دارد که به یک ژنراتور برقی مغناطیسی دایمی وصل می شود. انرژی برق ایجادشده از طریق یک کابل در ساقه تکیه گاه هدایت و به شبکه تغذیه می شود.
سرعت چرخش تیغه ها به دقت محاسبه می شود تا اگر حیوانی در آنها به دام افتاد بتواند فرار کند. برای محافظت از توربین ها در زمان موج های مرده سهمگین یا حوادث شدیدی مثل طوفان ها، تیم با الهام از بله های دلفین ها تیغه هایی انعطاف پذیر ساخته است که تنش را پخش می کنند. سازه تکیه گاه همانند ساقه گل ها برای خم شدن تحت فشار طراحی شده است.
به گفته این تیم، عمر کاری توربین ها 10 سال است.
30 درصد سواحل ژاپن با تتراپادها و موج شکن ها پوشیده شده است. استفاده از تنها 1 درصد از سواحل می تواند حدود 20 گیگاواتز تولید کند که معادل 10 واحد برق هسته ای است. این مقدار عظیمی است.
گام بعدی برای پروژه، نصب دو تورببین مدل با قطر تیغه 35 سانتی متر است که برای تامین برق LED ها استفاده می شود.
انتهای خبر