روح الله واصف، سردبیر و مدیر مسئول پایگاه خبری تاسیسات نیوز: به نام خدا، بعد از چند سال دوباره همکارانی از ما به یاد ما افتاده‌اند. بازهم ما مهم شده‌ایم. آینده را می‌خواهند برای ما بسازند. فرداها از نظر آن‌ها قشنگ است البته اگر آن‌ها رای بیاورند. مهم نیست تاحالا کجا بوده‌اند. ولی می‌توانیم به‌خوبی مسیر سال‌های قبل آن‌هارا ببینیم. برخی از آن‌ها هر روز در سازمان بودند. سمتی نداشته‌اند یا داشته‌اند. مهم نیست. مهم این است که پدرخوانده از نزدیک بداند بر سر رعیتش چه می‌آید. گاهی هم پیشکارها دفتر به دست حساب باج و خراج را صاف می‌کنند و به دون کورلئونه ها تحویل می‌دهند.
همه ادعای کمک به ما را دارند ولی وقتی نرخ خدمات سال جدید اعلام شد ساکت شدند و مات به ما نگاه کردند. حق هم داشتند چون آن‌هانمی‌توانستند با پروانه خود کار کنند و این ما بودیم که نرخ‌های جدید بر سرمان می‌خورد. به‌جز یکی دو رئیس که تا پای توبیخ هم رفتند ولی نرخ‌ها را به بهانه‌هایی ابلاغ نکردند سایرین با رنگ پریده و با صدایی آرام که حتی خودشان هم نشنوند گفتند متأسفانه! و نه حتی متاسفیم!! آنهایی هم که جلوی چشم ما نبودند با شادی به احوال ما خندیدند.
برای همه آن‌ها معیشت ما مهم است ولی بی‌رحمانه حق‌الزحمه مهندسان را پرداخت نمی‌کردند چون خزانه‌دار سازمان نبود و برای چه کسی مهم بود که نیست! چون آن‌ها که نمی‌توانستند با پروانه خود کار کنند. ما بودیم که پروانه بی‌بال خود را داشتیم!
آن‌ها که کار با پروانه شان تضاد منافع نداشت در خاک و پله‌های نیمه‌کاره و سرما و گرما ساختمان‌ها را گز کردند و پای نقشه‌ها را مهر. با چه ماشینی به بازرسی رفتند و چقدر هزینه کردند هم که هیچ. آن‌ها که کار با پروانه شان تضاد منافع داشت و برای رضای خدا در سازمان عرق ریختند و در جلسه‌های متعدد شرکت کردند با راننده به سازمان رفتند و منشی و اتاق و ناهار داشتند و برای ازمابهتران چه زحمت‌هایی که نکشیدند. هر طرف میز هم که بودند مهم نبود.
حالا بسیاری از همان امتحان پس داده‌ها، ژنرال‌های پیر و شکست‌خورده‌ای که دریوزگی و حقارت امروز سازمان نتیجه سال‌ها خدمات آن‌ها است بازهم آمده‌اند تا پارچه‌های متر کرده قبلی را بِبُرند و بِبَرند. حتی برخی با یک دوره استراحت اکنون شاداب‌تر و قوی‌تر برگشته‌اند.
می‌توانیم رأی هم ندهیم. یعنی اعتراض. نتیجه این اعتراض اما بازگشت کسانی است که تا دیروز با افسار شرکت‌های حقوقی بر گرده ما نشسته بودند و حالا آماده‌اند که کار را تمام کنند. طومار تمام شفاف‌سازی‌های سازمان در این دوره، باوجود همه کاستی‌ها و نقص‌ها، در ثانیه‌ای نابود خواهد شد به لطف این رفقای دوست‌داشتنی!
خداوند احوال هیچ قومی را تغییر نمی‌دهد مگر به دست خودشان. کارنامه افراد ملاک عملکرد آن‌هاست. چشمانمان را باز کنیم و ببینیم کارنامه‌ها در دست راست است یا چپ.
