ایران من، ایران ما

 روح الله واصف – سردبیر و مدیر مسئول پایگاه خبری تاسیسات نیوز: جنگ ایران و اسرائیل و حمله به تاسیسات هسته‌ای ایران رخداد عجیبی است که نشان می‌دهد باوجود تلاش بشر برای رسیدن به صلح و شادکامی، این سیاستمدارانند که حرف آخر را می‌زنند.

در این میان خون دانشمندان ایرانی بر زمین ریخت و فرماندهان نظامی ما نه در صحنه جنگ که در حریم امن خانه خود ترور شدند. مردم بی‌گناه و بی دفاعی در خون خود غلطیدند و کودکان بسیاری آرزوهای خود را به گور بردند. حالا این ایران ماست که دردمندانه بمب‌ها و موشک‌ها را به همراه جنازه فرزندان غیور خود در تن رنجور خویش جای می‌دهد و تاریخ جدیدی را ثبت می‌کند.

درسویی دیگر اما رویدادی شگفت رخ می‌دهد و تمام فرزندان مام میهن دست در دست هم می‌نهند و فارغ از هر رنگ سیاسی و عقیدتی ذکر ایران ایران سر می‌دهند. صداهای منتقد دیروز ناگهان با هم همراه می‌شوند و نشان می‌دهند که دغدغه آن‌ها در تمام نوشته‌ها و صحبت‌هایشان ایران بوده است و بس. این خون اهورایی جاری در رگ‌های ایرانی حاصل آب و باد و خاک و آتشی است که از نهاد مادرمان ایران چون شیر بر همه ما خورانده شده است.

جنگ همیشه تلخ است و ویران‌کننده. این ماییم که می‌توانیم از آن درس بگیریم و از این تلخ، دارو بسازیم.

مادر هنرمند ما نشان داده است که می‌تواند در هر زمان و در هر مکان مهندس و دانشمند و ادیب و شاعر بیافریند. هرچند که شاید قرنی گذر لازم است ولی باید به مادر خود اطمینان کنیم. اما وظیفه ما چیست؟

اکنون وقت بیداری دولت مردان ماست. مردم ما نشان داده‌اند که بیدارند. قبل از هر دستور و راهکاری در می‌دانند. به هم کمک می‌کنند. با هم همدلی می‌کنند. به هم پناه می‌دهند و حتی به دولتیان خود امید می‌دهند. حاکمیت باید این اتحاد را قدر بنهد و آن را در صدر نشاند. می‌تواند یاد بگیرد که نقدها را بشنود و نقادان را دشمن خود نداند. دشمن کسی است که به خاک ما حمله می‌کند یا در سختی و رنج این ملت در کنار حمله‌کننده می‌ماند. این جنگ محک خوبی بود برای نشان دادن دوستان و دشمنان مام میهن. حال نیازی به هیچ متر و اندازه‌ای نیست. دشمن مشخص است. حاکمیت حتی لازم نیست دشمن را براند. این خود مردمند که می‌دانند با دشمن چه کنند. حاکمیت باید درها را بگشاید و هزاران هزار ایرانی میهن‌پرست را زیر خیمه ایران جانمان جمع کند. حتی امروز دیر است. لحظه‌ای درنگ این اتحاد را کمرنگ می‌کند و دشمن به دنبال آن است. باور کنید این آرایش میدان هیچ شکستی ندارد!

ایرانیان دلسوز می‌توانند و باید کشور را دوباره بسازند. دوباره مهر بورزند، دوباره بیافرینند و دوباره جهان را مبهوت خود کنند. به هزاران خفته بی‌گناه در این خاک سلام می‌کنیم. به برادران و خواهران خود در خط مقدم نبرد سلام می‌کنیم. به آنانی که به‌سختی می‌سازند تا هرگز خراب نشود سلام می‌کنیم. به هر ایرانی نگران این خاک سلام می‌کنیم. بیایید یک‌بار بار دیگر ایران را بسازیم. این بار بهتر از قبل. این بار شادتر از قبل. این بار سبزتر از قبل.

تا بعد!