تا انتخابات هیات مدیره گروه تخصصی مکانیک استان تهران تنها شش هفته باقی ماندهاست و شنیدهها از برنامهریزی گروههای مختلف برای ورود به کارزار انتخاباتی خبر میدهد.
آنچه که باید از سوی تمامی مهندسان مکانیکی که میخواهند در این انتخابات شرکت کنند مد نظر قرارگیرد، مطالبات آنها از برگزیدگان است تا بررسیها نشان دهد چه کسی میتواند مطالبات آنها را پاسخگو باشد. ممکن است کاندیدایی قصد کند تا روی امور زیربنایی متمرکز شود، در حالیکه موارد بسیار سادهتر و روبنایی مدنظر افراد است و یا برعکس. لذا برای جمعبندی و انتخاب فرد اصلح باید مطالبات ما شفاف، مشخص و البته قابل دستیابی باشد.
آنچه مسلم است، گروه مکانیک در سالهای گذشته، به امتیازاتی چون بازرسی گاز و بازرسی آبفا دستیافتهاست اما به نسبت گذشت زمان، چند گام عقب است. از دست دادن یک کرسی مهم در هیات مدیره سازمان چندان کوچک نیست. بازرسی سیستم آتشنشانی، بازرسی آسانسور، بازرسی گاز فشار قوی، عملیاتی کردن مبحث ۲۲ مقررات ملی ساختمان و مواردی دیگر برنامههایی است که باید تاکنون به نتیجه میرسید. اگر زمانی شخصیت قدرتمندی چون مهندس بیطرف در راس سازمان باعث کمک به اجرای قانون بازرسی تاسیسات ساختمانها موسوم به بازرسی آبفا شد، اما اکنون همین قانون هر روز راهیی جدید میرود.
آیا گروه مکانیک توانسته است تعاملات سازنده سازمان با سازمان آتشنشانی، سازمان ملی استاندارد، مجلس شورای اسلامی و دهها سازمان و ارگان دیگر را رقم بزند؟ آیا گروه مکانیک توانستهاست در سازمان نظام مهندسی پیشرو و تاثیرگذار باشد و خوراکهای مناسبی به هیات مدیره سازمان، ریاست سازمان، روابط عمومی و… بدهد؟ آیا گروه مکانیک توانستهاست نقش بازرسان مکانیک را پررنگ و قوی کند و عقبه مورد نیاز آنان برای قوانین لازم را تقویت نماید؟
کاندیداها برای این سوالات چه پاسخی دارند؟
سوالات خود را آماده کنیم. رای ما به پاسخگوی خوب سوالات تعلق دارد.