یارانه بنزین و جیب خالی دهک های آسیب پذیرجامعه
وضعیت تخصیص یارانه بنزین در حال حاضر به نحوی است که هرکس خودرو و مصرف بیشتری در این حوزه داشته باشد از یارانه بالاتری نیز بهرهمند میشود. این مسئله به روشنی در تضاد با حرکت به سمت عدالت اجتماعی است.
به گزارش تاسیسات نیوز، توزیع عادلانه مواهب در جامعه از وظایف دولتها و حکومت است و آن نوع برنامهریزى که عدالت را در جامعه ندیده بگیرد، نمىتواند چشمانداز مناسبی برای سیاستهای کلان کشوری همچون ایران باشد.
مثلاً درباره کالای استراتژیک و مهمی همانند بنزین، طبق قانون هدفمندی یارانهها باید منابع حاصل از آن به گونهای در اختیار اقشار مختلف جامعه قرار گیرد که عدالت اجتماعی برقرار باشد.
اما در طی سالیان گذشته تخصیص ناعادلانه بنزین یارانهای به صاحبان خودروها وضعیتی پدید آورده که با اعتراضاتی از ناحیه بعضی کارشناسان مواجه شده است. چرا که افرادی که از استطاعت داشتن یک یا چند خودرو برخوردار هستند، به صورت پنهان بنزین یارانه بیشتری را به خود اختصاص میدهند که با معیارهای عدالت اجتماعی منطبق نیست. و در واقع به این معناست که هرکه ثروت و سرمایه بیشتری دارد، یارانه پنهان بیشتری هم به خود اختصاص میدهد!
** بهرهمندی ۱۱ برابری ثروتمندان از یارانه بنزین
طبق دادههای مرکز آمار ایران در سال ۹۵، در میان خانوارهای ایرانی حدود ۴۳ درصد صاحب خودروی بنزینسوز بوده که این قشر بهرهمندان اصلی یارانههای بنزین هستند در حالی که ۵۷ درصد دیگر که عموماً قشر کمدرآمدند، از این یارانهها نصیبی ندارند. ضمن آنکه ۴۵ درصد خانوارها نه تنها خودرو، بلکه موتور سیکلت نیز ندارند. بر اساس همین آمار، دهک دهم درآمدی با استفاده از خودروهای شخصی، حدود ۱۱ برابر دهک اول از مواهب یارانه بنزین بهره مند میشوند.
این آمارها نشاندهنده توزیع ناعادلانه یارانه بنزین در میان اقشار مختلف جامعه است. به عبارت دیگر بیتالمال عمومی که همه آحاد در آن سهیم هستند، در قالب یارانه ناعادلانه بنزین اکثراً به ثروتمندان تخصیص داده شده و مستضعفان از آن کمترین بهره را میبرند.