پیدایش ساختمان‌های اداری مدرن و تهویه مطبوع – 1
به گزارش تاسیسات نیوز، از امروز به مدت ده روز ساعت نه صبح منتظر قسمت های دنباله دار پیدایش ساختمان های اداری مدرن و تهویه مطبوع باشید:
تهویه مطبوع، آنچنان که امروزه شناخته می شود و آسایش دمایی را به روش های مکانیکی ایجاد می نماید، اولین بار حدود صد سال پیش در ساختمان ها به کار گرفته شد. قابلیت کنترل دما، رطوبت و خلوص هوا، پیشرفت های شهری را دربسیاری از نقاطی که قبلا غیرقابل سکونت بودند، امکان پذیر ساخت.
تهویه مطبوع همچنین همراه با روشنایی برق، محدودیت های موجود برای شکل پلان و طرز قرارگیری پنجره ها که از سال ها پیش آرشیتکت ها با آن دست به گریبان بودند را از میان برداشت، اما آرشیتکت ها و مهندسان چطور به این فرصت های ایجاد شده پاسخ دادند؟
این امر چه تاثیری بر روی ساختمان ها داشته است و همچنین، آیا ساکنین ساختمان ها از آسایش بیشتری برخوردار شدند؟ در مقاله ی حاضر، پیدایش ساختمان های اداری با طراحی مدرن و تاثیر تهویه مطبوع بر روی آن ها مورد بحث قرار می گیرد. در این مقاله، تکیه بر دوره ی زمانی بین نیمه ی قرن نوزدهم، زمانی که ساختمان های اداری به عنوان نوع مشخصی از ساختمان مطرح شدند، تا دوره ی پیدایش تهویه مطبوع در دهه ی 1930 می باشد.
طراحی مثال های اولیه و همچنین روشی که معماران سهی داشتند قبل از پیدایش تجهیزات تهویه مطبوع، سرمایش رفاهی را برای افراد به ارمغان بیاورند، بازنگری شده اند. در مقاله ی حاضر همچنین به تاثیر تهویه مطبوع در شکل و نحوه ی قرارگیری پنجره ها در طراحی ساختمان های اداری پرداخته شده است.
پیدایش ساختمان های اداری:
عبارت تماما تجهیزشده با سیستم های تهویه مطبوع Conditioned Air Fully ، تقریبا معادل با ساختمان های باکلاس، به خصوص ساختمان های تجاری تلقی می گردد. اما این ساختمان ها با استثنای چند مورد معدود، قبل از نیمه ی قرن نوزدهم وجود خارجی نداشتند. Pevsner در تاریخ انواع ساختمان، اولین ساختمان اداری را Uffizi نامید (Ufficio در زبان ایتالیایی به معنای دفتر کار یا همان office است(. این ساختمان، در مرکز شهر قدیمی فلورانس، بین سالهای 1560 تا 1581 ساخته شد و برای دوک I Cosmio Medici، جهت تامین دفاتر کاری دولتی برای ایالت جدید توسکانی طراحی گردیده بود. به نظر می رسد آرشیتکت این ساختمان، Vasari، با مشکلاتی مشابه با آنچه همتاهای او امروزه با آن روبرو هستند، مواجه بوده است.
دو قرن قبل بود که دفاتر دولتی در مقیاس مشابه ساخته شدند. این ساخت و ساز، آغاز پیدایش یک سری ساختمان در محله ی Whitehall شهر لندن بود که اداره ی توسعه ی امپراتوری بریتانیا را در خود جای می داد. کمی پس از آن، دفاتر کاری برای اولین بار به شکل سوئیت هایی جهت اجاره ساخته شدند.
طی نیمه ی دوم قرن نوزدهم، رشد عمومی فعالیت های بازرگانی و به خصوص شرکت های بیمه، باعث گردید که ساختمان های بزرگی برای جای دادن تعداد فزاینده ی کارمندان اداری و دفتری لازم شوند. تا پایان قرن نوزدهم، دفاتر کاری به عنوان شاخه ی مشخصی از ساختمان، جهت ایجاد فضاهای اداری و دفتری پدید آمدند. محیط داخلی این ساختمان ها که توسط این کارمندان اداری اولیه اشغال می گردید، به طور عمده توسط مشخصات ساختمان مانند نحوه قرار گرفتن پنجره ها، شکل پلان و ارتفاع طبقات ارزیابی می گردید. حفاظت افراد در برابر آب و هوای بسیار گرم یا سرد با روش هایی غیرفعال مانند باز کردن پنجره ها و پایین آوردن سایبان ها در زمان گرم بودن هوا و یا استفاده از اجاق ها و بخاری های زغال سنگی و در نهایت رادیاتورها در زمان سرما انجام می گرفت.
خصوصیات فوق، توسط شاخص های دیگری مانند شاخص های مالی، عملکردی، محل قرارگیری، فناوری روز و مدهای معماری مورد ارزیابی قرار می گرفت. با اینکه استفاده از نیروی برق تا سال 1890 تقریبا عمومیت یافته بود، اما هزینه ی بالا و بازدهی پایین لامپ ها باعث می گردید که کارهای اداری به طور عمده در ساعات روز انجام گیرند.
به همین دلیل، قابلیت ایجاد روشنایی در تمام بخش های دفاتر کاری، یکی از مهمترین اقدامات لازم به شمار می آمد. با این مساله ی استفاده از روشنایی روز، حداکثر عرض دفاتر بین دیواره ی خارجی و راهروی داخلی را محدود می نمود، از طرفی باعث می شد که تهویه ی طبیعی از پنجره های باز ساختمان تامین گردد. تامین نور روز به اندازه ی کافی در دفاتر کاری و به تبع آن، سطح مناسب دیوارهای شیشه ای که به این منظور در نظر گرفته می شدند، همچنین عمق دفاتر یا همان فاصله ی آن ها از پنجره ها، چالش های اصلی معمارانی به شمار می آمدند که سعی داشتند از حداکثر فضای کف استفاده نمایند. خنک کردن ساختمان در آن زمان شاید نگرانی اصلی به شمار نمی آمد.
اولویت هایی که قبل از آن وجود داشتند، عبارت بودند از تهویه ی کافی برای مقاصد بهداشتی و همچنین زدودن رطوبت اضافی از ساختمان. مورد دوم، یک مشکل عمده در شهرهای گرم و مرطوب ایالات متحده به شمار می آمد.
ادامه دارد…
انتهای خبر