می خواهم بمانم

روح اله واصف

به گزارش تاسیسات نیوز، یادداشتی که مطالعه میکنید سرمقاله هفته نامه تاسیسات نیوز شماره ۱۳3 میباشد.




همکاران عزیز سلام و خداقوت

 

 

در این ایام به شدت در مورد برجام و فرصت‌ها تهدیدات آن صحبت می‌شود. بدقولی آمریکا یا لطف ایرانی‌ها و بحث‌هایی ازاین‌دست. در این میان اما نوشته‌ای از دکتر سریع القلم برای من بسیار جالب بود: «بهترین اهرم ایران در مقابل نظام بین‌الملل، غرب، شرق و همسایگان، راضی بودن و امیدوار بودن مردم ایران از زندگی است.مهم‌ترین اصل در حکمرانی، نگاه حل المسائلی به گره‌های داخلی است. اگر نرخ مهاجرت صفر شود، ایران در بالاترین رده‌ها،امنیت ملی تضمین‌شده خواهد داشت.»

 

 

 

 

این صحبت ایشان برای من با چند اتفاق جالب همزمان شد. اول اینکه برای دریافت گواهی مالیات بر ارزش افزوده، که در واقع مجوزی است که ما مالیات بر ارزش افزوده را اخذ کنیم و به دولت بدهیم، در حدود 9 ماه دوندگی کردیم و رفتیم و آمدیم تا توانستیم اجازه بگیریم که مالیات بدهیم! و البته اگر این کار را نمی‌کردیم بعداً باید جریمه هم می‌دادیم!!

 

 

 

 

دومین ماجرای جالب گفتگو با یکی از همکاران بود که به سختی و بعد از کلی رفت‌وآمد میان تهران و شهری دیگر توانسته بود مدرک فوق لیسانس خود را تحویل بگیرد. این بوروکراسی اداری چنان اورا آزار داده بود که یکی از دلایل علاقه خود به مهاجرت را کاغذ بازی بی دلیل اداری می‌دانست.

 

 

 

 

به‌راستی چرا برای انجام هرکار ساده‌ای باید مدت‌ها در صف بود. معطل شد و سرانجام به سختی به نتیجه رسید؟ چنان‌که انجام هرکار اداری ساده‌ای برای همه ما یک کوه بزرگ است؟ و جالب است که بخش عمده‌ای از این کاغذبازی به دلایل انسانی است و متأسفانه همه ما خود در محل کار خود گره‌ای برای یک کار اداری هستیم. همین مایی که منتقد دیگری هستیم به راحتی قابل انتقادیم!

 

 

 

 

آیا برای تمدید پروانه در سازمان نظام‌مهندسی نمی‌توان مدارک مورد نیاز را از طریق اینترنت ارسال و دریافت نمود؟ با این کار چند ساعت از وقت همکاران ذخیره می‌شود و چه بار ترافیکی کم می‌شود؟ ازاین‌دست مثال‌ها بسیار فراوان است و راه‌حلها بسیار ساده.

 

 

 

ای‌کاش این سخن دکتر سریع القلم را آن‌قدر تکرار کنیم تا ملکه ذهنمان شود و فراموش نکنیم که مهاجرت فقط به دلایل مالی نیست. گاهی یک معطلی بیهوده برای ما چنان عذاب‌آور است که تصمیمات بزرگی می‌گیریم. چنان بزرگ که حاضریم به دورترین نقاط دنیا برویم تا از کاغذبازی اداری راحت شویم.


تا بعد!







انتهای خبر

ممکن است شما دوست داشته باشید
ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

;