سال 2100؛ سال گرمای کشنده
به گزارش تاسیسات نیوز، به تازگی مطالعهای در دانشگاه هاوایی منتشر شده است که نشان میدهد در حال حاضر 30 درصد از جمعیت جهان برای حداقل 20 روز در سال در معرض گرمای کشنده قرار دارند. بدون اقدام جدی برای کاهش انتشار گازهای گلخانهای همچون دیاکسید کربن، تا سال 2100 سه نفر از هر چهار نفر با خطر مرگ ناشی از گرمای شدید مواجه هستند. در این راستا حتی اگر در سالهای آینده شاهد روندی کاهشی در انتشار گازهای گلخانهای باشیم از هر دو نفر، یک نفر حداقل برای 20 روز در سال در معرض گرمای کشنده قرار خواهد داشت.
کامیلو مورا، ناشر این مقاله در این رابطه مینویسد: «موجهای گرمایی بسیار متداول شدهاند. من درک نمیکنم که جامعه بشری چرا نگران خطرات گرمشدن کرهزمین نیست. موج گرمایی که در سال 2003 در اروپا رخ داد، تقریبا 70 هزار نفر را به کام مرگ کشاند (20 برابر بیشتر از تعداد افرادی که در حادثه 11 سپتامبر کشته شدند).»
خطراتی که موج گرما به همراه دارد بسیار جدیتر است از آنچه مردم تصور میکنند. گرمای شدید سالانه باعث کشته شدن تعداد زیادی از انسانها در بیش از 60 نقطه دنیا میشود. در این راستا برخی از مهمترین موجهای گرمایی که میتوان به آنها اشاره کرد عبارتند از؛ گرمای سال 1995 شیکاگو با 700 کشته، گرمای سال 2003 اروپا با 70 هزار کشته و گرمای سال 2010 مسکو با 10 هزار نفر کشته.
در هفتههای اخیر نیز موج گرمایی که در پاکستان و هندوستان به راه افتاد و باعث شد دمای هوا تا حد 53 درجه سانتیگراد افزایش یابد، تعداد زیادی از افراد را به کام مرگ کشاند. به گفته نویسنده این پژوهش، برای آینده انتخابها رو به اتمام هستند. برای مقابله با موجهای گرمایی انتخاب بین بد و بدتر است. بسیاری از انسانها در سراسر کرهزمین هزینههای بالایی بهخاطر افزایش بیسابقه دمای هوا میپردازند.
اگر انتشار گازهای گلخانهای محدود نشود، شاهد افزایش هرچه بیشتر هزینههای هنگفت ناشی از گرمای هوا خواهیم بود. یکی دیگر از نکاتی که باید به آن توجه کرد شرایط فیزیکی بدن انسان است. بدن انسان تنها قادر است در بازه محدودی از دمای مرکزی بدن یعنی 37 درجه سانتیگراد فعالیت بهینه داشته باشد. در این رابطه با افزایش گرمای زمین و وقوع پدیدههای گرمایی ریسکهای جدی متوجه زندگی انسانها است. در واقع گرمای شدید به همراه رطوبت بالا به بالارفتن دمای بدن میانجامد که در نهایت زندگی افراد را با خطر مرگ روبهرو میسازد.
خودزنی آبوهوایی ترامپ
تغییرات آبوهوایی اثرات ناهمگنی بر نواحی مختلف دارد. این تغییرات باعث گرمتر شدن مناطق گرمسیری و افزایش دما در مناطق سردسیری همچون قطبها میشود.
بر این اساس دونالد ترامپ که بارها در طول رقابتهای انتخاباتی مسائل آبوهوایی را ساخته غیرواقعی چینیها میخواند و پای کشورش را از توافقنامه آبوهوایی پاریس بیرون کشید، شهرت ننگینی در طول تاریخ برای خود بهجا گذاشت. گرچه آمریکا کشوری پهناور و شامل هر دو منطقه سردسیری و گرمسیری است، اما مطالعات جدید نشان میدهد برآیند اثرات تغییرات آبوهوایی و گرمشدن هوا برای این کشور منفی است.
بر این اساس برآوردها حاکی از آن است که به ازای هر درجه فارنهایت افزایش در دمای هوا، به میزان 7/ 0 درصد تولیدناخالص داخلی برای اقتصاد آمریکا هزینه ایجاد خواهد شد.
انتهای خبر