قوانین آپارتماننشینی در مورد آسانسور چیست؟
یکی از مهمترین لوازمی که در این روزها و با وجود این شکل از ساختمانها، حل کننده بسیاری از مشکلات است، آسانسور است و توجه و آشنایی با قانون آسانسور بسیار مهم است. حمل بار ، حق شارژ و بازرسی آسانسور از جمله مواردی است که همواره مورد بحث و جدل اهالی ساختمان قرار میگیرد.
تاسیسات نیوز: طبق ماده ۲۳ قانون تملک آپارتمانها در مورد قوانین استفاده از آسانسور، “اعتراض ساکنین طبقات همکف و یا اول مبنی بر عدم پرداخت هزینههای مربوط به آسانسور به علت استفاده نکردن از آن، قابل پذیرش نیست.”
طبق ماده چهارم قانون تملک آپارتمانها، اگر مجموع مساحت طبقات بالایی یعنی طبقات سوم و دوم (و چهارم) از مساحت واحد طبقه اول و همکف بیشتر باشد، سایر مالکین میتوانند به صورت قانونی حقالسهم نصب آسانسور را به همراه خسارات احتمالی از مالکین معترض دریافت کنند.
مدیر ساختمان وظیفه دارد تمام ساختمان را در مقابل خطرات احتمالی بیمه کند. سهم هر یک از واحدها از حق بیمه، بر اساس ماده ۴ قانون تملک آپارتمانها، توسط مدیر و متناسب با متراژ هر واحد تعیین میشود. مدیر وظیفه دارد برای جمعآوری شارژهای ماهیانه و هزینههای مقطعی اقدام کند و هزینههای مربوط به آسانسور (هزینه تعمیرات و …) و درج شده در قانون آسانسور هم در همین دسته میگنجد.
از محل درآمدها یا شارژ ساختمان هزینههای زیر قابل پرداخت است:
-
هزینههای برق عمومی که شامل برق آسانسور هم میشود
-
هزینههای آب
-
هزینههای تعمیرات و نگهداری که شامل هزینه تعمیرات و نگهداری آسانسور هم میشود
-
هزینه نگهداری از باغچه و زیباسازی
-
هزینههای مرتبط با سرایدار
-
هزینههای مرتبط با گاز
-
هزینههای لوازمی چون مواد شوینده، لامپ و … .