عامل هفت درصدی تولید آلودگی در جهان

 

برای تولید هر تن سیمان 0.94 تن دی اکسید کربن تولید می شود یعنی حدود 7 درصد کل ²coتولید شده در جهان است و انرژی مصرف شده برای تولید هر تن سیمان پس از صنعت آلومنیوم و فولاد بیشترین انرژی مصرفی یعنی معادل 5 درصد کل انرژی مصرف شده در جهان است.

 

به گزارش تاسیسات نیوز، امروزه صنعت ساختمان در بسیاری از کشورها به ویژه درکشورهای در حال توسعه بخشی عمده ای از اقتصاد ملی را تشکیل می دهد و تولید و مصرف فولاد و سیمان معرف رشد و توسعه آن کشورها است .نیاز انسان به داشتن خانه و سرپناه آغاز دخل و تصرف او در طبیعت است. با رشد جمعیت برداشت و بهره برداری از طبیعت به مرحله ای رسیده که زنگ خطری برای محیط زیست به شمار می رود .

 

با توجه به اینکه تولید سیمان علیرغم اهمیت و نقش موثر آن در صنعت ساختمان خسارات جدی و اساسی به محیط زیست وارد می کند, چنانچه در احداث ساختمان از فراورده های صنعتی سازگار با محیط زیست و با خسارات کمتر به طبیعت استفاده شود و یا از شن و ماسه که تأمین آن از بستر رودخانه موجب تخریب و آسیب به موجودات آبزی می شود,استفاده نشود و یا اینکه از مصالح کوهستان با رعایت مسائل حفاظتی و از جایی که ضایعات کمتری به طبیعت وارد می کند برداشت شود, کمترین آسیب به محیط زیست وارد می شود.

 

برای تولید هر تن سیمان 0.94 تن دی اکسید کربن تولید می شود یعنی حدود 7 درصد کل ²coتولید شده در جهان است و انرژی مصرف شده برای تولید هر تن سیمان پس از صنعت آلومنیوم و فولاد بیشترین انرژی مصرفی یعنی معادل 5 درصد کل انرژی مصرف شده در جهان است.

 

بتن به دلیل فراوانی و در دسترس بودن مواد و مصالح آن و امتیازات فنی ارزنده ای چون شکل پذیری ،مقاوم در مقابل آتش سوزی ،پایداری در مقابل عوامل جوی و قابلیت کاربرد عمومی آن یکی از بهترین و مناسب ترین فراورده ها درصنعت ساختمان است . به همین دلیل تولید و مصرف آن مدام رد حال گسترش است.بطوریکه هم اکنون سالانه حدود 12 میلیون تن بتن تولید می شود و سیمان مورد نیاز آن با احتساب مصارف دیگر در حدود 2 میلیون تن است.

 

با توجه به نقش دو گانه بتن و سیمان یعنی مفید و موثربودن برای صنعت ساختمان و مضر و مخرب بودن برای محیط زیست, ضرورت بازنگری در اصلاح وتغییر مواد متشکله بتن به گونه ای که هم نیاز را تأمین و هم مخاطرات و آسیب به محیط زیست را به حداقل برساند باید در دستور کار محققان و پژوهشگران و دوستداران محیط زیست قرار گیرد تا با استفاده از فناوری های نوین توسعه پایدار,جایگزین توسعه مصرفی شود.

 

تلاش های مفید و موثری در بخش تولید بتن سبک یا بتن اسفنجی و تولید سیمان از سرباره آهن گدازی انجام شده که تاثیرات بسیار ارزشمندی درکاهش آسیب های زیست محیطی داشته است.استفاده از بتن اسفنجی یا فوم بتن و فراورده سبک بتنی برای مصارف کف سازی و ساخت بلوک های دیواری اگر چه به منظور سبک سازی ساختمان صورت گرفته اما با توجه به دیگر ویژگیهای مناسب آن نظیر عایق حرارتی امکان تولید در کارگاه با تجهیزات ساده و سرمایه اولیه نسبتاً کم و همچنین عدم نیاز به سنگدانه (شن)روز به روز در حال گسترش است.

 

فوم بتن از ترکیب سیمان،آب و مواد کف زا معمولاً از پروتئین حیوانی نظیر سم،شاخ و خون حیوانات تولید می شود که جایگزین بسیار مناسبی برای پوکه معدنی است و برداشت آن از دامنه های دماوند موجب تخریب طبیعت و خطر جدی برای رانش و لغزش وتهدید برای دماوند کوه است.در حالیکه مواد کف زای فوم بتن به دلیل تجزیه پذیری کوتاه مدت حداکثر 2 سال, ماده ای بسیار کم اثر و مضر برای برای محیط زیست است.

 

از ویژگیهای بسیار مثبت و مفید فوم بتن پایداری مواد کف زای آن در فرایند اختلاط و جابجایی و گیرش بتن حفظ شده و پس از آن موجب اختلال در بتن می شود.فوم بتن عایق حرارتی بسیار مناسبی است به گونه ای که یک دیوار 10سانتی از بلوک های فوم بتنی با چگالی 400 کیلوگرم در متر مکعب معادل یک دیوار بتنی به ضخامت 2 متر عملکرد ایزولاسیون حرارتی دارد.

 

بدون تردید با گسترش تحقیقات و به کمک فناوری نوین شاهد فراورده های بتنی سازگارتر با محیط و با قابلیت تبدیل به انرژی و بازیافت خواهیم بود.

پایان پیام /.