تاسیسات نیوز/سیدسجاد موسوی:امروزه با گسترش ساختوساز بیشازپیش نیاز به آگاهی از قوانین احساس میشود. یکی از امور مهم پس از ساخت یک ساختمان گرفتن شناسنامه فنی و ملکی ساختمان است.
شناسنامه فنی و ملکی یکی از مدارک ضروری برای صدور پروانه پایانکار ساختمان است، این پروانه از سوی شهرداریها باید صادر شود و در حقیقت بیانگر آن است که ساختمان مربوطه ازنظر تمام مراجع قانونی مرتبط با امر ساختوساز بدون اشکال و مورد تایید است، بنابراین با بررسی شناسنامه فنی و ملکی یک ساختمان میتوان میزان اعتبار فنی و قانونی آن را ارزیابی کرد. اتفاقی که تاکنون با وجود قانون نیفتاده و به همین دلیل مبنایی برای سنجش کیفیت ساختمانها وجود ندارد. بنابراین شاهد ساختمانهای نوسازی هستیم که ظرف مدت کوتاهی انواع و اقسام مشکلات در آنها بروز میکند.
مدیرعامل شرکت ساختمانی اظهار کرد: هزینههای حمل در صنعت ساختمان افزایش چشمگیری نسبت به سال گذشته داشته و از طرفی بستهبندی بلوکهای سبک که تاکنون بابت آن هزینهای از خریداران دریافت نمیشد، هزینه بالایی را تحمیل کرده است. مساله مهم دیگر دریافت ۹درصد مالیات ارزشافزوده از خریداران توسط تولیدکنندگان است، زیرا موضوع ملاحظات مالیاتی از طرف دولت بهشدت دنبال میشود. مجموع این عوامل در کنار گرانی سیمان بهعنوان ماده اصلی بلوک سبک AAC باعث شده تا قیمتها نسبت به ابتدای ۹۹ تا دو برابر افزایش را تجربه کند.
رضا دیانتیزاده همچنین به بلوکهای سبک در ساختوسازها اشاره کرد و افزود: در اینکه قیمت اولیه بلوک سبک AAC از سفال و بلوکهای سیمانی سنتی گرانتر است، شکی نیست، اما مساله اساسی این است که بعد از اجرای این بلوکها نوبت به کشیدن ملات و نازککاری دیوارها میرسد. بر این اساس بلوکهای سبک به دلیل سطح صافی که دارند با یکلایه نازک گچ پوشش داده میشوند، اما بلوکهای سیمانی و سفالی نیازمند ملات گچوخاک هستند. علاوه بر این امروزه هزینه دستمزدها بسیار بالاست و بلوکهای سبک چند برابر سایر بلوکها سرعت اجرا دارند. در مرحله بهرهبرداری هم ساختمانهای صنعتی با تجهیزات سرمایشی و گرمایشی کوچکتر و با صرف انرژی کمتر سرد و گرم میشوند. با تمام این اوصاف هنوز هم سازندگان سراغ مصالح سنتی میروند.
دیانتی زاده با اشاره به اینکه تقریبا توانستهایم مشتریان گذشته خود را در بازار حفظ کنیم، گفت: امروزه بسیاری از سازندگان بهرغم آماده شدن واحد مسکونی از عرضه آن به بازار امتناع میکنند، زیرا منتظر تغییر بازار و کسب سودهای بیشتر هستند. البته این اتفاق برای تمام اصناف افتاده و هرکدام سعی دارند کالاهای خود را با توجه به شرایط بازار عرضه کنند.
چرا صنعتیسازی ساختمان در کشور ما نهادینه نمیشود. اقدام ریشهای برای اقبال عمومی به این ضرورت صنعت ساختمان چیست؟! دیانتی زاده در پاسخ گفت: تا زمانی که انرژی باقیمت ارزان در اختیار همه قرار بگیرد، سادهترین راه مصرف بیشتر و پرداخت هزینه اندک آن است. علاوه بر این الزامی کردن مباحث صرفهجویی در مصرف انرژی هم میتواند به بهبود وضعیت کمک کند. کما اینکه این اتفاق را در بخش پنجرههای دوجداره شاهد بودیم. در بخش دیوار هم میتوان همین کار را پیگیری کرد. البته صرف در نظر گرفتن ابزارهای تنبیهی راهکار نیست، بلکه تشویق و تنبیه باید توأمان باشد. شهرداریها میتوانند همچون موضوع مشوقهای نوسازی بافتهای فرسوده شهری، برای سازندگانی که ساختمانهایشان را منطبق بر مبحث ۱۹ مقررات ملی ساختمان بسازند، امتیازاتی مانند تخفیف در صدور پروانه قائل شوند.
وی ادامه داد: با توجه به اینکه سازندهها سالها است در رابطه باکیفیت ساخت و فروش واحدهایشان به مشکلی برخورد نکردهاند، ترجیح میدهند که با همان سبک و سیاق گذشته فعالیت خود را ادامه دهند. بنابراین بهجای هزینه در کیفیت ساخت، ترجیح میدهند نمای ساختمان را برای جذب مشتری زیباتر جلوه دهند. اعتقاددارم شهرداریها باید از ابتدای فرآیند ساخت در هر مرحله با توجه به کیفیت کار، امتیازاتی را برای سازنده ثبت کنند و در زمان صدور پایان کار، با احتساب مجموع امتیازات ساختمانها را رتبهبندی کنند تا در زمان فروش مبنایی برای سنجش کیفیت در اختیار خریداران قرار بگیرد. در این صورت برخلاف امروز که همهچیز در ظاهر خلاصهشده، کیفیت ملاک قرار میگیرد و همین امر رقابتی را بین سازندگان ایجاد میکند.
وی با اشاره به اینکه مشاوران املاک باید نقش مشورتی برای خریداران و فروشندگان داشته باشند، افزود: امروزه بنگاههای املاک صرفا تبدیل به محلی برای روبهرو شدن خریدار و فروشنده شدهاند و صرفا تمام تلاششان شکلگیری یک معامله برای دریافت حق کمیسیون است. درحالیکه این گروه باید در مورد کیفیت تمامی اجزای ساختمان اطلاعات دقیقی به خریدار ارائه کنند. اطلاع از کیفیت هم جز با داشتن گواهی یا شناسنامهای که کیفیت اجزا در آن ذکرشده باشد، میسر نیست. البته بسیاری از افرادی که در این صنف مشغول به فعالیت هستند، اطلاعات و دانش کافی در این زمینه ندارند و لازم است که تحت آموزشهای لازم قرار بگیرند.
دیانتیزاده با اشاره به اینکه قطعا استفاده از مصالح صنعتی هزینهها را کاهش میدهد، خاطرنشان کرد: در فرآیند ساختمانسازی باید از همان ابتدا سازنده مصالح مورداستفاده خود را برای ساختوساز مشخص کند تا هماهنگ با آن از اسکلت موردنظر بهره ببرد، اما شاهدیم که سازنده بدون توجه به اینکه در آینده با چه مصالحی قصد اجرای دیوارها را دارد، تیر و ستونها را اجرا میکند. درحالیکه با استفاده از مصالح سبک نیازی به ستونهای قطور و سنگین نخواهد بود.
وی با انتقاد از فقدان کارگران دارای مهارت در صنعت ساختمان اظهار کرد: متاسفانه آموزش لازم به کارگران ساختمانی ارائه نشده و از طرفی این گروه باید ساختمان نهایی را اجرا کنند. بنابراین ممکن است ساختمان با بهترین نقشه و مصالح درجهیک ساخته شود، اما به دلیل عدم اجرای درست انتظارات را برآورده نکند.
وی در پایان با اشاره به اینکه ساختمانسازی همواره در کشور ما سودآور است، تصریح کرد: ساختمانسازی فرآیندی است که تا بهرهبرداری چند سال زمان نیاز دارد و هراندازه که مصالح ساختمانی افزایش قیمت را تجربه کنند، سازنده باقیمت بیشتری آن را عرضه میکند. تجربه هم نشان داده که قیمت املاک در اقتصادهای تورمی مانند کشور ما بیشتر از هر کالای دیگر در حال رشد است. بنابراین اگر شرایط رکود برقرار باشد و ملک اشخاص مشتری لازم را پیدا نکند، نهتنها سازنده ضرری متحمل نشده، بلکه سود بیشتری هم درآینده کسب میکند که خواب سرمایه جبران میشود.