تامین برق ژاپن ار تجدیدپذیرها

به گزارش تاسیسات نیوز، بر اساس راهبرد تازه ژاپن، این کشور در جست و جوی گاز مایع (LNG) ارزان و گسترش انرژی های تجدیدپذیر است.




مجله دیپلمات در تازه ترین شماره خود نوشت: از زمان حادثه فوکوشیما در مارس 2011، ژاپن همواره با بحران انرژی رو به رو بوده است و با اینکه دولت برای بازگشایی 48 رآکتور اتمی این کشور بسیار تلاش کرده، اما افکار عمومی ژاپن با این سیاست مخالف است. البته بازگشایی دست کم شماری از نیروگاه های اتمی ژاپن در سال های آینده تقریبا قطعی به نظر می رسد. با این حال، توکیو به دنبال افزایش نقش منابع دیگر برای تامین انرژی است.

 

 

 

با آنکه ژاپن از پیشرفته ترین فناوری های جهان برای تشخیص کنش و واکنش های زمین شناسی، مانند آتشفشان و زمین لرزه برخوردار است، اما غافلگیری این کشور در فوران کوه ‘اونتاکه’ در 27 سپتامبر( 5 مهر) از محدودیت های این فناوری برای پادمان های اتمی خبر داد.




در نتیجه، اکنون ژاپنی ها به شدت در جست و جوی منابع ارزانتر برای تامین گاز LNG و یافتن منابع تجدیدپذیر انرژی هستند. در حالی که گاز مایع، پیشاپیش یکی از اصلی ترین منابع انرژی در ژاپن است، این کشور می کوشد تا از وابستگی اش به گاز کشورهای عربی در خاورمیانه بکاهد و به منابعی تازه در جاهای دیگر، از جمله استرالیا و آمریکای شمالی روی آورد.




در واقع طرح درازمدت ژاپنی ها این است که تا سال 2020، بتوانند 70 درصد از نیاز خود به گاز را از آمریکای شمالی و استرالیا تامین کنند. ژاپن هم اینک در حال توسعه میادین گازی استرالیا است و قصد دارد 40 درصد از گاز خود را تا تاریخ یادشده از استرالیا و 30 درصد را هم از ایالات متحده و کانادا بخرد.




توکیو امیدوار است واردات گاز از کشورهایی که ثبات بیشتری دارند، بصرفه تر باشد. ضمن اینکه بهای گاز مایع آمریکا، 20 درصد ارزانتر از منابعی خواهد بود که امروز به ژاپن گاز مایع می فروشند.




دولت ژاپن همچنین از سال 2012 سیاست تشویق به استفاده از انرژی های تجدیدپذیر را آغاز کرده و امیدوار است سهم این انرژی ها از مصرف کشور تا سال 2030 به 30 درصد برسد.




دولت ژاپن همچنین طرحی را زیر عنوان ‘نگاوات’ در دست بررسی دارد که قرار است از سال 2017 اجرا شود. در این طرح، شرکت های تولید برق با مشترکان پرمصرف تماس می گیرند و این تماس، نوعی قرارداد میان دو طرف محسوب می شود. اگر در ماه پس از تماس، مصرف این مشترکان کاهش یابد، این کاهش، به منزله فروش برق از سوی مشترک به نیروگاه خواهد بود و نیروگاه موظف است بین 10 تا یکصد ین به ازای هر کیلووات ساعت کاهش مصرف، به مشترک بپردازد.





مشترکان بدین ترتیب، تشویق خواهند شد که از ابزارهای کم مصرف و بهینه سازی سامانه های انرژی منزل یا محل کار استفاده کنند.




طرح مشابهی اکنون در ایالات متحده اجرا شده است و گفته می شود تا حدود 10 درصد از کل تقاضای برق در این کشور، به همین روش معامله می شود.

 

 

 

 

 

انتهای خبر

ممکن است شما دوست داشته باشید
ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

;