بد قول‌ها از نفت ايران رفتند
به گزارش تاسیسات نیوز ، چين از آزادگان جنوبي اخراج شد، اين خبري بود كه هفته گذشته به‌طور رسمي منتشر شد و چيني‌هاي بد قول را از يك طرح ديگر توسعه صنعت نفت كنار گذاشت.همزمان با روي كار آمدن دولت تدبير و اميد و بازگشت زنگنه به وزارت نفت جديت و اقتدار يك بار ديگر به صنعت نفت ايران برگشت و اميد‌ها به سوي افقي روشن زنده شد و در اين ميان برخورد با پيمانكاران بدقول و ضعيف از سوي وزارت نفت در چند ماه گذشته به‌طور جدي در دستور كار قرار گرفته است.در پي بدقولي پيمانكاران خارجي و عدم پايبندي به مفاد قراردادي، اين بار نوبت شركتي از سرزمين اژدهاي زرد رسيد و سر انجام بعد از حدود چهار سال از حضور شركت س‌ان‌پي‌سي چين در ميدان آزادگان جنوبي، اين شركت به دليل تعلل در توسعه اين ميدان مشترك با عراق خلع يد شد.به دستور وزير نفت، پيمانكار چيني طرح توسعه ميدان آزادگان جنوبي، خلع يد و حكم بركناري آن ابلاغ شد تا روند توسعه صنعت نفت به ويژه در ميدان‌هاي مشترك بيش از اين به تعويق نيفتد.ركن‌الدين جوادي، مديرعامل شركت ملي نفت ايران در مورد اخراج چيني‌ها از اين ميدان مشترك، چندي پيش گفت: پس از تذكرهاي مكرر كتبي و شفاهي و در نهايت ابلاغ اخطار كتبي به پيمانكار چيني اين طرح در اوايل زمستان سال گذشته، شركت سي‌ان‌پي‌سي براي پيشبرد پروژه، قول مساعد داد و با وجود اينكه حدود يك ماه پس از اخطار ٩٠ روزه نيز به اين شركت براي تجديدنظر در روند پروژه فرصت داده شد، از سوي پيمانكار اقدام موثري انجام نشد و به دليل عدم پايبندي اين شركت به تعهدهاي خود در اين مدت، حكم خاتمه قرارداد اين شركت در طرح توسعه ميدان آزادگان جنوبي صادر شد. جوادي يادآور شد: اگرچه در مجموع، حتي‌الامكان به دنبال تضعيف و كنار گذاشتن پيمانكاران نيستيم اما اين در صورتي است كه پيمانكار عزمي براي انجام به موقع تعهدهاي قراردادي به ويژه در ميدان‌هاي مشترك داشته باشد.وي تصريح كرد: نه تنها در طرح توسعه ميدان آزادگان جنوبي، بلكه در ديگر ميدان‌هاي نفت و گاز نيز تحرك بيشتر و پايبندي به زمانبندي‌هاي قراردادي را از ساير پيمانكاران انتظار داريم تا مجبور به استفاده از حقوق قراردادي براي نجات پروژه نشويم. بايد گفت كه ميدان آزادگان به عنوان يك سرمايه ملي هنوز نتوانسته به جايگاه واقعي خود برسد و هر روز تاخير در بهره‌برداري از اين ميدان تبعات جبران‌ناپذيري را به همراه دارد. طبق برنامه قرار بود كه توسعه اين ميدان در دو فاز انجام شود كه در فاز نخست توسعه، توليد روزانه 320 هزار بشكه نفت و 197 ميليون فوت مكعب گاز و در فاز دوم توسعه، افزايش توليد نفت تا سقف 600 هزار بشكه در روز در برنامه است.بعد از هفت سال تعلل ژاپني‌ها براي توسعه ميدان مشترك آزادگان جنوبي، در مهر 1389، توسعه اين ميدان به شركت سي‌ان‌پي‌سي چين واگذار شد. طبق اين قرارداد بايد طي 52 ماه حجم توليد از ميدان بايد به روزانه 320 هزار بشكه براي مدت سه سال افزايش مي‌يافت كه بعد از گذشت حدود چهار سال اين طرح كمترين پيشرفتي نداشته است.در حالي 11 سال از انعقاد اولين قرارداد براي توسعه ميدان نفتي آزادگان جنوبي مي‌گذرد كه نه تنها برنامه توسعه‌اي ايران براي اين ميدان در سال‌هاي اخير مشخص نبوده، بلكه تاكنون طرح جامع توسعه ميدان نيز نهايي نشده است. اين شرايط در حالي است كه توسعه ميدان آزادگان در بخش عربي كه به ميدان «مجنون» معروف است توسط شركت آمريكايي «رويال داچ شل» با سرعت در حال انجام است.در روزهاي پاياني سال 1382 قرارداد توسعه ميدان مشترك آزادگان با يك شركت ژاپني در قالب قرارداد بيع‌متقابل امضا شد اما بعد از توقف چند ساله توسعه ميدان توسط پيمانكار ژاپني و كاهش سهم آنها در قرارداد، در دي‌ماه 1386، به پيشنهاد مديريت وقت شركت ملي مناطق نفت‌خيز جنوب و با موافقت شركت ملي نفت اجراي توسعه مقدماتي اين ميدان توسط متخصصان جنوب آغاز شد.شركت ملي مناطق نفت خيز جنوب توانست براساس يك طراحي مهندسي جديد مخزني ضمن انجام مطالعه مجدد اطلاعات مخزن و توليدي كردن شش حلقه چاه اكتشافي (كه نزديك به هشت سال رها شده بودند) در مدت تنها شش ماه و با هزينه‌اي حدود 40 ميليون دلار، ميدان آزادگان را توليدي كند به طوري كه با درآمد حاصل از اين توليد، هزينه طرح در كمتر از 100 روز بازگردانده شد.بعد از موفقيت توسعه زودهنگام اين ميدان، اين بار افزايش ظرفيت توليد 50 هزار بشكه در روز از آزادگان در 9 ماه هدف قرار گرفت. با وجود تاخير هشت ماهه در تحقق برنامه توليد به علت ركود فعاليت‌ها در آن مقطع زماني ناشي ازعدم تصويب اعتبار و اختصاص نيافتن نقدينگي و نيز كمبود كالاي مورد نياز، مناطق نفت‌خيز جنوب با تكيه بر توان متخصصان خود و پيمانكاران ايراني از اسفند 1388 موفق به تحقق توليد به ميزان 50هزار بشكه در روز و دستيابي به دستاوردهاي مهمي چون كشف لايه‌هاي جديد نفتي و كسب اطلاعات بسيار مهم از ميدان شد.در حالي كه پيش از اين توليد زودهنگام از ميدان مشترك آزادگان جنوبي توسط نيروهاي متخصص داخلي انجام شده بود اين بار نيز بعد از اخراج چيني‌ها از توسعه اين ميدان قرار است طرح توسعه ميدان آزادگان جنوبي به پيمانكاران داخلي سپرده شود.در شرايط فعلي عراق با برداشت روزانه 210 هزار بشكه نفت از ميدان آزادگان جنوبي بيش از چهار برابر ايران از اين ميدان مشترك طلاي سياه برداشت مي‌كند و با پيشي گرفتن از ايران حالا شتاب در طرح توسعه ميادين سندباد (مشترك با يادآوران ايران)، بدري (مشترك با ميدان آذر ايران) و ساير ميادين مشترك نفتي را در دستور كار قرار داده است.كارشناسان اعتقاد دارند تشكيل ضربتي كنسرسيومي از شركت‌هاي توانمند ايراني مي‌تواند يك بار ديگر ميدان نفتي آزادگان را در مسير توسعه قرار دهد و ديگر نبايد منتظر پيمانكاران خارجي بود.
چيني‌ها بعد از اخراج از آزادگان به ابوظبي رفتند
گويا شركت‌هاي چيني آمادگي اخراج از ايران را داشتندو پيش از اين مذاكره براي ماندن در منطقه خليج فارس را آغاز كرده بودند چون شركت ملي نفت چين يك روز پس از اخراج از طرح توسعه ميدان مشترك نفتي آزادگان جنوبي توسط شركت ملي نفت ايران، قرارداد جديد نفتي با امارات متحده عربي امضا كرد.شركت ملي نفت چين (CNPCI) موفق شد امتياز توليد و صادرات نفت يك ميدان نفتي در امير نشين ابوظبي در امارات متحده عربي را به دست آورد و به اين ترتيب، تامين بخشي از نيازهاي روز افزون چين را به نفت خام تضمين كرد.در اين پروژه مشترك و جديد نفتي چين و امارات كه شركت عمليات نفت الياست نام دارد، شركت چيني تنها شريك خارجي خواهد بود كه همه ٤٠ درصد را در اختيار دارد و ٦٠ درصد باقي مانده سهم شركت ملي نفت ابوظبي مي‌شود. در اين پروژه مشترك، عمليات حفاري انجام مي‌شود و براي صادرات نفت توليدي، زيرساختهاي فرآوري و حمل و نقل نيز ساخته مي‌شوند.
عدم اعتماد به پيمانكاران چيني
به هرحال بابد پذيرفت كه شركت‌هاي پيمانكاري چيني در بخش بالادستي صنعت نفت و گاز ايران در طول يك دهه گذشته تاكنون عملكرد خوبي نداشته‌اند، به طوري كه توسعه سه ميدان مشترك نفتي يادآوران، آزادگان شمالي و آزادگان جنوبي پيشرفتي لاك پشتي داشته كه وضع توسعه آزادگان جنوبي بدتر از دو ميدان ديگر است.چيني‌ها از فاز 11 پارس جنوبي هم اخراج شده‌اند و در بخش پتروشيمي نيز به بسياري از تعهدهاي خود پايبند نبوده‌اند و در اين مسير شايد نسل جديد قراردادهاي نفتي ايران بتواند راهگشاي توسعه صنعت نفت ايران باشد و پيمانكاران خارجي نتوانند هر طور كه دلشان خواست به فعاليت بپردازند و نظام تشويق و تنبيه با جديت بر عملكرد پيمانكاران اعمال شود.
انتهای پیام